Is de westerse mens nou te paniekerig ofzow?
 

Ik wou er eigenlijk een stelling van maken maar daar heb ik echt te weinig argumenten voor...

Maar ik heb sterk de indruk dat de westerse mens erg snel gaat paniekeren en dan niet helder meer nadenkt. Ik zag om te beginnen de paniek bij een hoop mensen toen Pim Fortuyn was doodgeschoten maar beste voorbeeld is Amerika.

Nadat vliegtuig in WTC was gevlogen ontstond er overal zoveel paniek. De mensen waren bang enzo en juichden de meest absurde wetten enzo toe. Zoals die geheime rechtbank, de mogelijkheid voor de regering om de rekeningen van mensen en bedrijven te bevriezen als ze -mogelijk- iets te maken hebben met terroristen enzovoorts.
En de meeste mensen die juichden dat overal toe 'eindelijk veiligheid' blaBLABLA. slechtst weinigen zagen in dat hun vrijheid werd gejat.

En ik heb ook sterk de indruk dat veel mensen paniekerig gaan doen omdat ze denken dat dat moet. Alsof het van ze verwacht wordt en omdat iedereen het doet. Daarvan heb ik ook wel wat voorbeelden. Mijn vader bijvoorbeeld is helemaal NIET empathisch en eigenlijk geeft hij ook erg weinig om dergelijke dingen (op emotionele manier) maar hij kwam naar me toe van 'wat erg, hoor je dat, nee toch...' hij was duidelijk in nep-paniek. En verder was zowat iedereen hier ook in half-paniek half-desperate staat (ik dus niet... ik vind het natuurlijk wel erg stom enzo). En dan was er op school iemand dood gegaan. Dan hoor ik vrienden die een beetje zoals ik zijn en er (in tegenstelling tot 95% van de school) niet erg moeilijk over deden maar die zeiden dan: 'hmm, tis wel verkeerd dat wij niet zo [weet exacte woorden TOCH niet mer] moeilijk doen als zij'.

De samenleving leert zichzelf dus om in paniek te raken in welker staat zij niet meer helder nadenken en toch zéér belangrijke beslissingen WILLEN nemen. - now that's scary


Denk aan de mogelijkheden van een organisatie met een basis van macht die dergelijke dingen die paniek veroorzaken kunnen veroorzaken... - en wat als Bush daar een member van is?

Rationalisme is een beetje uit de gratie ja. Wat kun je daaraan doen? Overtuigen van het tegendeel gaat niet, daar is het 'm net om begonnen :/

politici denken vaak nog rationeel... mja, zoveel belang zullen zij er ook weer niet bij hebben - en men wil waarschijnlijk ook niet dat ze er iets aan proberen te doen.

Massa-hysterie en kudde-gedrag.

Groetjes
Ben(die er ook kalm onder bleef :)

en wat is kalm? Groot nieuws maakt mij wel even van slag soms maar wel rationeel van slag (:confused: ). Emotioneel ben ik nog top maar mijn ismes liggen een beetje door de war en dan loop ik een blokje om haal een frisse neus en ben weer goed. Ben ik 'er dan kalm onder gebleven'?

Dat is voor jou om zelf te bepalen.

Ok, hij is dood. Ok, het had nooit mogen gebeuren. Of de verkiezingen door zouden moeten gaan. Ik betwijfel het.

Maar nu? Moet ik huilen dan? Moet ik soms irrationeel worden?
Is de kudde van den Haag representatief voor de rest van de kiezers van Pim Fortuyn.

Het is niet anders, het leven gaat door.

Groetjes
Ben(die er niet paniekerig onder is en ook niet wil zijn :)

Natuurlijk denk je erover en vind je het erg vervelend. Maar je moet gewoon altijd in staat blijven rationeel te denken en als je niet in die staat verkeert moet je je dat realiseren en je best doen weer rationeel te gaan denken. - ook moet je doen wat je zelf denkt, niet omdat iedereen het doet of omdat het van je verwacht wordt (dit klinkt simpel maar het gaat via het f**king onderbewuste). Maar je bent 'kalm' als je rationeel nadenkt of je irrationeel denken identificeerd en je weer rationaliseerd.

En paniek IS NOOIT GOED. Echte dan, er wordt van je verwacht dat je het op die manier uit en anders krijg je erg snel negatieve reactis. - Gisteren op MSN, 7/8 van lijst was plots busy en 6/8 irrationeel. Ga ik met sommigen praten en dan maken ze me in 1e instantie uit voor rotgast enz (dat zeiden vrienden dan...) - uiteindelijk won ik 1 vs. 4 discussie die ontstond wel :cool:

waarom f**king? - ok, bij de minste emotionele gebeurtenis gaat mijn onderbewuste janken (traanogen) terwijl ik bewust GEEN ENKELE emotie voel.

Mja, ik schrok wel ff van het nieuws, maar ja.... Ik doe er verder niet moeilijk over. Het is erg wat er gebeurt is, maar om nou hysterisch mee te gaan doen.... neuh.... heeft toch geen zin.

agree

Idd, ook dat ge-emmer na de aanslagen op het WTC...."dit wordt een derde wereldoorlog!", "Nostradamus had het voorspeld!", of nu "de moordenaar moet dood gemarteld worden!", etc etc.

Wie zei het ookalweer "we hebben een oorlog nodig"?

Nostradamus schijnt alles voorsped te hebben als je sommige mensen moet geloven, bewijs heb ik nooit gezien...:p

En verder bleef ik heel kalm onder de dood va Foruyn, ik had zoiets van "Oh, da's lullig, verder nog nieuws?"

hoort bij het mens zijn gok ik, zit in je instinct, denk ik :rolleyes:

tja, toen ik dat van 11 september hoorde zat ik in de schoolbus en iemand vertaalde de Franse radio voor me, en ik geloofde het niet. Daarna zag ik op tv... Ik kreeg niet een gevoel van onveiligheid. Ik had zoiets van, "Dat zal hier gebeuren."
Mensen worden paniekerig omdat ze dan denken "Ik had ook in het WTC kunnen zijn" MAAR ZE ZATEN ER NIET IN!!!

Verder schrok ik ook van Fortuin, het was zeker jammer, hij had goede meningen, en zorgde ervoor dat politiek interesant werd. Mijn kleine zusje was wel bang om zelf slachtoffer te worden van zo iets. Nochtans was het voor mij duidelijk een aanslag op een (radicale?) politicus, en niet op zomaar een burger.

Onveiligheid is overal en je kunt er maar beter verstandig mee omgaan (en het vermijden) dan een beetje te gaan hyperventileren.

REIE

Pff... ik heb ook weer een paar (belachelijke) taferelen gezien en gehoord waar ouders kinderen (die niet wisten wat er gebeurd was) leerden om paniekerig te doen en in de put te zitten. Dat vind ik ECHT belachelijk. zie je hoe zo'n ouder zo'n kind leert om die 'zwakheden' te gaan vertonen...