Ik denk vreemd
 

Ik genereer bepaalde gedachten omdat ik me daardoor beter voel. Waarom? Is je gevoel dat je hebt ZO belangrijk dat je niet kan functioneren zonder?
Het zijn soms ook gedachten die dan een mogelijke vraag over mezelf zouden kunnen beantwoorden. Ik heb soms gewoon het gevoel alsod ik gek ben en vraag me ook af of het niet beter is om zelfmoord te plegen maar mijn gevoel zegt dat dus totaal niet. Wat is belangrijker (objectief!) voor jullie? Waar laten jullie je door leiden?

Ik snap je niet zo goed. Tussen welke 2 dingen is wat belangrijker?

Ik zou sowieso maar geen zelfmoord gaan plegen. Maar wat voor gedachten genereer je dan? Want volgens mij snap ik het niet helemaal...

IMO moet je stoppen met het waarde-oordeel belangrijk of onbelangrijk (cq belangijker) erop te plakken. Het heeft geen zin en je brengt jezelf alleen maar in moeilijkheden.

\

Dus... Je moet gewoon lekker denken ongeacht het onderwerp wel of niet belangrijk is. Of ongeacht het leuk of niet leuk is.

zo iets :s

Ik snap het ook niet helemaal, dus ik zal wel alleen antwoord geven op de laatste vraag...
waar laat ik me door leiden? Hmm.. denk mijn gevoelens, gedachtes, m'n hart in zekere zin. Moeilijke vraag :confused:

Big deal. Ieder persoon heeft een aantal leugens die hij/zij zichzelf voorhoudt om een positief wereldbeeld te behouden. "Later wordt alles beter." is er een van.
Ja.

Waar ik me door laat leiden? Gevoel. Ik kan alles prima beredeneren en dat ik het niet moet doen en uiteindelijk doe ik het toch. Operante conditionering sucks.

Je "moet" denken, als je er klaar voor bent om te denken, en je er goed bij voelt. Je "moet" niet denken omdat iets perse zo belangrijk is.

Ja, maar stel nu dat je gevoel en denkbeeld elkaar tegenspreken. Bijvoorbeeld: je gevoel zegt je dat je vanavond uit moet gaan maar je denkt dat je dan in moeilijkheden zal komen ofzo. Waar moet je je dan door laten leiden? En zal je achteraf tevreden kunnen zijn over je keuze?

Tja...die keuze zul je toch zelf moeten maken. Wat het betrouwbaarste is, is voor iedereen in elke situatie denk ik anders. En je bent pas tevreden als hetgeen waar je op vertrouwde en waar je je door liet leiden ook positief succes heeft gehad.

Mijn gevoel en denkbeeld spreken elkaar geloof ik zo'n beetje altijd tegen. Meestal doe ik dan wel wat mijn hersenen zeggen, omdat dat vaak wel iets verstandiger (en veiliger) is. Maar ik weet niet of ik daar nou echt in alle gevallen veel gelukkiger van wordt.

Mijn gevoel en verstand spreken elkaar ook altijd tegen. Wat ik dan doe is gewoon mijn redeneringen tegen elkaar afwegen, zoals in jou geval:
Zijn die 'moeilijkheden heel ernstig? Is de kans groot dat ik in moeilijkheden kom? Heb ik heel veel zin om uit te gaan?

Maar jezelf een ander gevoel aan praten als je eigenlijk weet dat het niet klopt is heel moeilijk.

Ik zou me laten leiden door de belangrijkste dingen en je bent tevreden als alles zo loopt zoals je had gehoopt lijkt mij.

Ik snap niet helemaal wat je bedoelt, amar ik zal toch proberen antwoord te geven. Als het over het onderscheid verstand/gevoel gaat kan ik zeggen dat ik wat dat betreft best 'uitgebalanceerd' ben. Soms ben ik wat te naief, ga ik teveel op mn gevoel af, en soms ben ik wat te inhoudend, omdat mn verstand zegt 'pas op! mogelijk gevaar!'. Maar over het algemeen gaat dat bij mij goed samen.

En ja, als het af en toe tegen zit zou het op dat moment wel goed voelen om niks meer te voelen. Jammer genoeg voel je niks meer als je dood bent. :) ;)

Ik snap je 100%

Maar als ik een antwoord zou weten zou ik je al niet meer hoeven snappen....

In dat soort gevallen ga ik altijd wegen. Zijn de mensen leuk? Is de tent waar je heen gaat leuk? Hoe moe ben ik? Heb ik eerder leuke uitgaan-ervaringen met die mensen ghad? En dan maak in voor mezelf een afweging. Soms laat ik me ook wel gewoon meeslepen, maar vaak heb ik er geen spijt van. En al was het 8eraf niet leuk, dan heb je iig geleerd dat t niet zo heel cewl is om met die mensen uit te gaan.