Ben je van geloof veranderd?
 

Hoe ben je van geloof veranderd?
Of hoe ben je tot geloof gekomen?
wat heeft je dan overtuigd?

Ik ben van agnosme naar atheïsme gegaan ;), omdat ik ben gaan nadenken.

ik verander voortdurend mijn veranderlijke geloof. mede door ervaringen.

wat versta je onder een geloof??????

[sorry, beetje streng geweest, maar ik heb enkele berichten verwijderd, want anders verzeilde het te zeer en leek me niet bevorderend voor dit topic]

Ik ben gelovig geworden.

Of, beter gezegd, ik ben steeds (actiever) geloviger aan het worden.

ik geloof niet echt wat
ik ben een agnosticus die niet gelooft dat hij het niet kan weten en die het atheisme het waarschijnlijkst lijkt :)
de engie vrandering bij mij is dat ik vroeger vond dat je helemaal niets mocht uitsluiten ik vind het nog steeds dat je dat eigenlijk nooit 100%in iets moet gaan geloven maar tis tog anders opp 1of andere manier :)

Born an atheist like everyone else en het ook gebleven

Bestaat dat woord, agnosme ? Oh wacht het is agnosticisme... Laat maar :P

ik ben van niet gelovige naar antichrisme (beter gezegt atheisme) en anarchisme gegaan.

heb nog steeds het zelfde geloof :)

Dan hebben wij niet dezelfde manier van redeneren. Ik was eerst Christen, daarna tijdelijk atheïst en nu ben ik agnost. Daar zal het waarschijnlijk voorlopig bij blijven. :)

het doet me pijn dat je afvallig bent :(

Ik ben van 'er is vast wel iets hogers' naar atheïst gegaan. Omdat ik ben gaan nadenken.

Al ben ik niet compleet ongeloving voor onverklaarde dingen, maar ik geloof iig niet in een god. :)

Ik ben christen :)
(meegepikt van m'n ouders)

Ik ben met het christendom opgevoed en heb altijd geloofd. Mijn geloof heeft zich met de jaren ontwikkeld tot het punt waarop ik nu tussen christendom en islam zweef. En om met de atheisten te spreken: ik ben na gaan denken :rolleyes:

ik was agnost en ben moslim geworden.

Dit is een bekeringsverhaal van een Nederlandse moslima.

En hij zei : “Allah de verhevene zegt:
“Ik ben met Mijn dienaar als hij Mij nodig heeft en Ik ben met hem als hij
Mij gedenkt.
Als hij Mij in zichzelf gedenkt, dan gedenk Ik hem in Mijzelf;
Als hij Mij in een gemeenschap gedenkt, dan gedenk ik hem in een gemeenschap
die beter is.
En als hij zich een handbreedte naar Mij toe wendt, dan wend Ik Mij een
armlengte naar hem toe,
En als hij zich een armlengte naar Mij toe wendt,
Dan wend Ik Mij met de wijdte van uitgespreide armen naar hem toe,
En als hij naar Mij toe komt lopen,
Dan kom Ik naar hem toe rennen”
Al-Bukhari 8/171


Asalaam aleikum warahmatullah wabarakatu

Dit is mijn verhaal over de weg naar de Islam, ga ervoor zitten want het is
een lang verhaal, maar Insha’Allah de moeite waard.

Mijn verhaal begint in 1998, toen ik een jongen leerde kennen van
Marokkaanse afkomst, hij was op dat moment geen praktiserende moslim, Moge
Allah hem daarvoor vergeven.
Even een omschrijving van het meisje die ik toen was:
Ik was 16 jaar, enigst kind, opgevoed door mijn moeder ( geen vader ) en ik
had alle vrijheid van de wereld.
Mijn moeder is zonder geloof opgevoed en heeft dit dan ook bij mij gedaan.
Ik had geen beperkingen thuis en kon elk weekend naar de discotheek, ik
dronk, ik rookte, ging met jongens om, droeg strakke kleding….noem het maar
op
Was brutaal tegen mijn moeder en loog veel tegen haar, maar het kon me
allemaal niks schelen, want er was toch niemand die er wat van zei…..ik wist
dat ik mijn moeder pijn deed en ik hield heel veel van haar, maar ik maakte
me er niet zo druk om wat ze nou eigenlijk dacht. ( Ya Rabbie, vergeef mij
).
Maar in deze zogenaamde vrije levensstijl was ik niet gelukkig, ik had vaak
periodes dat ik depressief was en het helemaal niet meer zag zitten, wat is
nou het doel van alles, waarom loopt alles zoals het moet lopen, als we toch
door dood gaan waarom leven we dan, gewoon voor de lol ??
Er was niemand die mij antwoord kon geven op die vragen, dus ik probeerde er
gewoon niet over na te denken, maar de leegte bleef bestaan.

Mijn relatie met die jongen ging verder, af en toe vertelde hij mij eens
iets over de Islam. Ik wist op dat moment helemaal niks over de Islam, van
geen één godsdienst trouwens. Ik had wel vriendinnen die moslim in naam
waren, maar ook niet praktiserend en hoorde ze weinig over hun geloof
praten, ik was wel eens op vakantie geweest in Marokko, maar ja daar had ik
ook niet echt veel van opgestoken. Vrouwen met hoofddoeken vond ik maar raar
en de Islam was ingewikkeld en onderdrukkend.
Ook al dacht ik zo over de Islam, toch was er een drang naar kennis
hierover, er waren veel moslims over de hele wereld, wat was het dan dat die
mensen zo aantrok, terwijl de media altijd zo negatief is over de Islam.
Dus ik ging een Koran kopen dan zou ik het misschien wel begrijpen….ja
hahaha mooi niet dus ik begreep er niks van !
Weleens een Nederlandse Koran gelezen zonder uitleg en je weet nog niks over
de Islam?…erg lastig dus !
Okay en nu….die drang was er nog steeds tot mijn verbazing, ik kon mijn
vriendinnen vragen, maar ja ze hadden het zelden over de Islam dus aan hun
kon ik het ook niet vragen…echt serieus waren ze niet bezig en bij mijn
vriend kon ik wel terecht met mijn vragen, maar ik wou het er toch liever
met iemand anders over hebben, hij hoefde niet te weten dat ik meer over de
Islam wou leren. Het enige waaraan ik kon zien dat ze moslims waren was,
omdat ze meededen aan de Ramadan….dus dan ging ik dat maar eens doen, gewoon
proberen kijken of ik het kan.
Het lukte redelijk, ik had weleens een zwakke dag, maar het grootste
gedeelte van de Ramadan heb ik gewoon gevast….jaaaaaahh alleen gevast, want
dat was toch Ramadan, gewoon niks eten ???
Uiteindelijk heb ik mijn vriend toch gevraagd of hij misschien boekjes had
over de Islam die mij een beetje konden uitleggen wat de Islam inhield, die
ben ik toen gaan lezen, maar nog steeds met de gedachte om wat kennis op te
doen, niet omdat ik Moslim wou worden ofzo…..nee dat was een belachelijke
gedachte.
Dit “kennis opdoen” ging 3 ½ jaar lang door !
Hoe meer ik over de Islam las, hoe meer interesse ik kreeg, ik wou steeds
meer weten !
In die 3 ½ jaar was ik zo veranderd zonder dat ik het zelf door had, ik ging
bijna niet meer uit, was gestopt met roken, dronk geen alcohol meer en dat
allemaal vanzelf, zonder dat er iemand was die mij deze verplichtingen
oplegde SubhanAllah !
In die tussentijd zag mijn vriend ook dat ik mij meer verdiepte in de Islam
en zag hierdoor Alhamdulillah ook in dat hij zijn leven moest beteren, hij
begon met bidden en ging naar de moskee, iets wat hij eigenlijk nooit had
gedaan.
Mijn zoektocht ging door en toen 11 SEPTEMBER 2001 !!!
Ja, wat moest ik daar nou van vinden, iedereen vond het verschrikkelijk. En
ik dacht:
“En de Amerikanen dan, dat zijn zeker lieverdjes, die hebben vele ergere
dingen gedaan….wie huilt er voor Afghanistan en al die andere landen die
Amerika heeft aangepakt !!!!
De Islam werd stond nu niet alleen meer voor onderdrukking maar ook voor
terrorisme, het nieuws was er vol van…..en ik was mezelf kwaad aan het maken
over de dingen die in de media werden gezegd over de Islam.
Maar ik was toch geen moslim, waarom was ik de Islam aan het verdedigen zo
had ik er toch ook over gedacht !
Maar nu had ik mijn kennis en ik wist hoe de Islam in elkaar zat, 11
september dreef mij ertoe nog intensiever met de Islam bezig te zijn dan
tevoren, ik wou het tegendeel bewijzen….de Islam was niks negatiefs, het is
liefdevol en vredig en niks gebeurd zonder de wil van Allah Ta’ala !
De Ramadan van 2001 kwam er weer aan en zoals voorgaande jaren deed ik weer
mee, maar deze keer ging ik er helemaal in op, ik las elke dag de Koran, die
ik nu stukken beter begreep, de vragen waar ik al jaren mee worstelde werden
beantwoord, mijn leegte werd langzaam maar zeker opgevuld.
Elke dag die verstreek in die Ramadan besefte ik dat dit mijn weg was, de
enige juiste weg, de waarheid…het gevoel werd met de dag sterker.
En toen kwamen we in de laatste 10 dagen van de Ramadan…
Één ochtend werd ik wakker en toen wist ik het !!!!
Ik word moslim, ik ga me overgeven aan Allah, want dat is de enige juiste
weg….niet morgen, niet overmorgen of over een week…NEE VANDAAG !
Er bleef constant dezelfde vraag in mijn hoofd rondgaan: “Wat als Allah je
leven morgen neemt, of over een uur, of over een minuut…??”
Ik wist wat mij te wachten zou staan in mijn graf ! Wat moest ik tegen mijn
Schepper zeggen: Sorry ik wist het niet, ik had geen tijd, ik wou het niet
weten ?
Nee, met die gedachte kon ik niet verder gaan….ik wou een oprechte dienaar
van Allah worden !
Die dag sloot ik mijzelf op in mijn kamer en leerde de belangrijkste sura’s,
het gebed bekeek ik op het internet en probeerde zoveel mogelijk uit mijn
hoofd te leren. Het enige waarvoor ik naar buiten ben gegaan was om
hoofddoeken te kopen !
Ja, want die moest ik wel hebben dat hoorde er ook bij !
s’Avonds toen ik ging slapen had ik mijzelf voorgenomen om s’ochtends op te
staan voor het gebed en had hiervoor mijn wekker gezet..
Ik ging slapen en werd precies 1 minuut voordat de wekker zou afgaan wakker,
SubhanAllah…en ik was klaarwakker !!!
( niks voor mij, want ik ben een slaapkop ! )

Het moment dat ik uit mijn bed stapte en de shadada deed kan ik heel
moeilijk omschrijven….Masha’Allah !!!!
Het enige waar ik het mee kan vergelijken is een veertje wat door de lucht
zweeft….ik was zo licht !!
Ik hoefde geen moeite te doen om te lopen, om de wassing te
doen….SubhanAllah alles ging vanzelf , onbeschrijfelijk !
Toen heb ik voor de eerste keer in mijn leven het gebed verricht !!

Toen ik daarna terug naar bed ging wist ik dat ik de goede keuze had gemaakt
en Allah mij had geaccepteerd.
Dit zou ik voor niemand opgeven wat er ook zou gebeuren !

Ik moest het mijn moeder vertellen…Oh nee wat zou zij zeggen ???
Ik vertrouwde op Allah Ta’ala en vertelde het haar.
Ze wist dat ik veel las over de Islam, maar dat ik moslim zou worden had ze
nooit gedacht !
De Islam was een vrouwonvriendelijke religie, waarom zou ik mezelf dat
allemaal aandoen ?
Mijn vriend zat erachter, ik deed dit alles voor hem…ik was onzeker en
probeerde zo ergens bij te horen !
Was haar antwoord, ze huilde maar ik bleef sterk dankzij Allah Ta’ala en
probeerde haar gerust te stellen.
Ik wou meteen hoofddoek gaan dragen en deed dit ook
( ik moet wel zeggen dat ik hem eerst verkeerd droeg, dus gewoon naar achter
in een knotje )
Mijn moeder vond dat nog het verschrikkelijkste van allemaal, ze had er
zoveel moeite mee dat ik hem stiekem ging dragen, maar ik denk wel dat ze
het doorhad. Ze zei: Zolang je in mijn huis woont, moet je mijn regels
respecteren en draag je geen hoofddoek !
Ik kon het haar niet kwalijk nemen, ze wist niet beter. Ik probeerde het
haar uit te leggen maar tevergeefs.

Oke, wie moest ik het nog vertellen : Mijn vriend.
Ik belde hem die dag op en vroeg of ik met hem kon praten.
Hij wist dat ik veel kennis had opgedaan over de Islam, maar ik heb hem
nooit verteld dat ik de intentie had om Moslima te worden.
Hij kwam mij ophalen en kreeg de schrik van zijn leven:
Het eerste wat hij zei is: Wat heb jij gedaan ???
Doe die hoofddoek af !
De enige persoon van wie ik dacht dat hij achter mij zou staan en mij zou
steunen zegt: Doe af ????
Ik vroeg hem om uitleg.
Hij zei tegen mij dat ik er nog niet klaar voor was en ik veel te snel ging,
maar hoe kon hij dat nou weten, ik was toch degene die de beslissing had
genomen.
Hij wist niet wat ik voelde !
We kregen ruzie en ik ging naar huis.
Alhamdulillah een paar dagen erna belde hij mij op en spraken er over: Hij
had het nooit verwacht en was erg geschrokken, hij moest er aan wennen !

Mijn vriendinnen zeiden dat ze blij voor mij waren,
maar kletsten achter mijn rug ze geloofden niet dat het mijn eigen keuze
was, wisten zij maar wat in mijn hart was !
Allah wist het en dat vond ik het belangrijkste.

Met mijn moeder en mij ging het bergafwaarts, ze kon het maar niet
accepteren en mijn hele familie had er problemen mee.
Het werd zo zwaar dat ik besloot te verhuizen, dan kon ik mijn hoofddoek
dragen zonder dat zij moeilijk deed en had mijn moeder wat meer rust.

Toen ik eenmaal verhuisd was, ging ik mijn hoofddoek op juiste manier dragen
Alhamdulillah en ging me steeds meer aan de regels van het geloof houden,
maar ik had nog steeds mijn vriend. Ik wist dat het niet toegestaan was, ik
zal heel eerlijk zijn en zeggen dat ik er een lange tijd langs heb gekeken,
Omdat ik het moeilijk vond, ik wou hem niet kwijt maar ja mijn geloof
verbood het en uiteindelijk hebben we samen de beslissing genomen om afstand
van elkaar te doen en als de tijd rijp is Insha’Allah te zullen trouwen,
vanwege andere problemen is het nu nog niet mogelijk.
Elke weg die Allah voor mij heeft bepaald, zal ik accepteren Insha’Allah

Ik bleef op mezelf wonen, maar miste mijn moeder erg en zij mij ook.
Alhamdulillah werd mijn moeder steeds rustiger en begon ze langzamerhand te
accepteren dat ik zelf de keuze had gemaakt om Moslima te worden en ze begon
te zien dat het een beter en zelfverzekerd persoon van mij had gemaakt.
Sinds 6 maanden gaat het heel goed tussen mij en mijn moeder, zij
respecteert mij, mijn geloof, mijn hoofddoek alles en ik respecteer haar.
Sinds 2 maanden is zij verhuisd naar een grotere woning en woon ik weer bij
haar Alhamdulillah….
Elke dag bid ik voor haar en vraag Allah Ta’ala haar leiding te geven en
haar ogen en hart te openen voor de enige, echte waarheid…de Islam.
Insha’Allah zullen mijn gebeden verhoord worden.

Nu Alhamdulillah studeer ik de taal van de Koran: Arabisch.
In plaats van de vriendinnen die ik toen had, heb ik nu zusters van wie ik
veel hou omwille van Allah !
Alles in mijn leven is beter geworden en dat heb ik allemaal te danken aan
Allah, de Verhevene, De ene !
Elke dag ben ik dankbaar dat Allah mij een kans heeft gegeven,
Voor elke dag dat Hij mij geeft ben ik dankbaar !

Lieve broeders en zusters,
Volg de weg van Allah,
Keer terug naar de Koran en de Sunna,
Daar zijn de antwoorden en de richtlijnen,
Gedenk Allah als het goed met je gaat en
Gedenk Allah als het slecht met je gaat
Bereid je voor op de Dag die zeker komen zal
En wanneer er geen weg meer terug is.
Hij is de Ene, de Almachtige, de Mooiste !


"Onze Heer, laat onze harten niet naar het verkeerde neigen, nadat U ons
recht geleid heeft en schenk ons van Uw zijde barmhartigheid. Waarlijk U
bent de schenker." (Al-Qor'aan Soerah 3 aya 8)

Moge Allah degene zegenen die mij op mijn weg hebben geholpen
En dat nog steeds doen…..!!!
AMIEN

Ik vind het een mooi verhaal :eek: :)

Ik ben van christen atheist geworden omdat ik ben gaan nadenken. Iedereen die beweert ook na te denken en toch in een God te kunnen geloven, daag ik uit mijn betoog te weerleggen in dit topic: http://forum.scholieren.com/showthre...0&pagenumber=3

Lees dan wel eerst de punten waarop ik al ben ingegaan, ik ga nier eindeloos herhalen.

Het betoog is trouwens mutatis mutandis ook toe te passen op bijvoorbeeld de islam

idd ja, vind ik ook.
kijk nu wel ff scheel van het lezen, maar eenmaal begonnen gaf ik me gewonnen...ik moest verder lezen. :eek:

Als je dan een islamitisch propagandaverhaal copy/paste naar een post, heb dan iig het fatsoen om de zinnen de opmaak ff bij te werken, zodat het net echt lijkt ;).

Ik ben van geloof veranderd toen ik naar kabouter plop keek.

Waarom is dat een propagandaverhaal? Het is simpelweg de beschrijving van hoe iemand zich bekeerd heeft tot de islam. Waarom zou dat niet echt zijn? Kijk op www.moslima.nl voor nog meer verhalen van bekeerde meisjes, heel mooi om te lezen.

dat verhaal lijkt best wel op mijn verhaal. nou ja, delen ervan dan. ook problemen met ouders enzo.

Ik ben van atheisme naar spiritualisme/new age weer naar atheisme gegaan.

De eerste stap omdat wat ze brengen heel mooi is en veel hoop kan geven. De tweede stap omdat er toch tegenstrijdige dingen inzitten.

Het atheïsme geeft een nuchtere kijk op het leven.

Het Christendom heb ik vroeger van huis uit meegekregen, maar mijn ouders hebben mij zeer vrij opgevoed. Toen ik een jaar of 14 was heb ik nagedacht over wat het geloof nu voor mij betekende en dat was vrij weinig. Daarna ben ik atheist geworden (mits er zoiets bestaat als atheist, aangezien ieder mens wel ergens in gelooft, maar laat ik daar niet op ingaan).

Ondertussen weet ik niet precies meer wat ik ben en daar ben ik erg gelukkig mee. Waarom zou je jezelf willen binden aan de ideen over het fenomeen 'geloof' van anderen?
Ik geloof niet in een god of sturende kracht, maar ik geloof wel dat er meer is tussen hemel en aarde dan wij kunnen bevatten.
Een godsdienst werkt niet voor mij, maar ik respecteer wel andere mensen om hun geloof en de kracht die ze eraan ontlenen.

Inderdaad (y) :)

Masha'Allah!

Zoals jullie waarschijnlijk al weten, ben ik ook moslima geworden, bij mij is het alleen een beetje anders gegaan, ik had namelijk geen problemen met mijn ouders. Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder is ook moslima geworden :) Mijn vader vindt alles wel prima, hijzelf is Christelijk. Hij heeft liever dat ik moslima ben, dan dat ik ongelovig ben, dan geloof ik tenminste in een God.

Maar met ons verhaal, van mijn moeder en ik, ben ik nog bezig en ik zal het ook zo snel mogelijk op www.moslima.nl zetten..

de reden dat wij ons gingen verdiepen in de Islam, heeft te maken met de media verdraaingen en daarna ook nog 11/9.

Gayr Insha'Allah.. (Het Allerbeste)

Wat apart, moeder en dochter, dat gebeurt volgens mij niet zovaak. En ging het ook tegelijk? Ben gewoon nieuwsgierig :)

Het kwam eigenlijk door mijn moeder, ik had het weleens over een moslim-meisje uit de klas. Zij kon de Islam/Palestina-Israel kwestie zo goed verdedigen en ze bleef er vrij kalm onder terwijl de leraren en klasgenoten tegen haar ingingen. Het leek soms wel een strijd, zij tegen de hele klas (ik vond het onderwerp nooit echt interressant, vandaar dat ik ook zelden mee deed).

En telkens had ik het over haar met mijn moeder, dus mijn moeder vroeg me of ik haar wilde uitnodigen, zo zijn we (o.a) ons in de Islam gaan verdiepen en dankzij haar en haar ouders's hulp zijn we ook heel ver gekomen. Moge Allah (swt) haar en haar ouders belonen, Amien!

ik ken een getuigenis een man genaamd Mohammed (een mulla) uit Iran.

http://www.arabicbible.com/MFL/mohammad.ram

Dat is echt een demonische site. (n)

Dat mensen een dergelijk site zijn begonnen is al erg zielig en dan weet je ook al dat ze één doel hebben en dat is niets anders dan de Islam zwart maken.
Dat is ze dan niet gelukt bij mij.
Ik vraag me echter af of dit wel toegestaan is in de Christendom, andersgelovigen in een kwaad daglicht stellen. Met dergelijke onnozele agrumenten..

vind ik ook

ik weet verder weinig van de site en heb bijna niks doorgelezen en kan dus niet zeggen dat ik het eens ben met wat daar staat. Het spijt me als je beledigd heb met informatie van die site.

Ik heb alleen naar dat stuk van Mohammad uit Iran geluisterd. Daar wordt de Islam NIET in een kwaad daglicht gesteld. Het is simpelweg een getuigenis.

Neem het niet persoonlijk op,
Het gaat mij meer om de mensen die de site hebben gemaakt.

Als je verder leest zie je dat ze één doel hebben en dat is de Islam aanvallen.. :rolleyes:

Ok ik haal de link weg en vervang hem met die getuigenis.

Ja, vroeger was ik overtuigd atheist. Niemand die harder riep dan ik dat God niet bestond en dat dood=dood. Op een dag ben ik me gaan verdiepen in bijna-dood-ervaringen. Ik ging praten met mijn opa en oma, die me vertelden over de dood van hun ouders. Ik ging eens goed om me heenkijken en besefte me dat alles zo perfect is geregeld dat het geen toeval kan zijn, en dat ik meer ben dan chemische processen in mn hoofd! Wat mij overtuigd heeft, zijn wederom die verhalen van mensen met een bijna-dood-ervaring, en de verhalen die ik van mensen heb gehoord over sterfgevallen. Ik geloof nu heel vast in God (niet in mensenvorm). Ik hang geen religie aan, een religie scheidt mensen, ik geloof op mijn manier:)

Eigenlijk zie ik het niet echt als van geloof 'veranderen' maar als 'terugkeren'.

:eek:


wauw (y)

Dat verhaal is echt geweldig.. :) (y)

http://www.answering-christianity.com
http://www.harunyahya.com

ik ben al geruime tijd bezig met F&L, ik heb allerlei godsdiensten met elkaar vergeleken )kheb daarbij veel lezingen/ conferenties/congressen bezocht en aan allerlei activiteiten meegedaan.

ik ben nu op het punt gekomen dat ik zweef tussen de Islam en het Christendom...maar ben hard bezig en ik denk dat ik al weet wat er uit komt...

Voor degenen die niet weten hoe ik tot mijn bevindingen kom: Ik kijk naar het geloof die op mijn vragen voor mij de meest bevredigende antwoorden weet te geven.

waarom zou je moeten kiezen? :)

Hahaha,
misschien is ze op zoek naar de godsdienst die het dichtst bij haar past.. :)

Ben regelmatig op bezoek geweest bij een groepje waarin levensbeschouwelijke en filosofische kwesties bediscussieerd waren en waarbij het publiek voornamelijk christenlijk en islamitisch was. Misschien dat je het ook interessant vindt voor jezelf om eens bij dergelijke praatgroepen je aan te sluiten, zodat je het verschil tussen voornamelijk deze twee religies aan kunt horen en je zo kunt kiezen. Als je wilt kiezen, dan.
Ik zie dat je al wat gedaan hebt, maar ik dacht dat je dit misschien ook wel leuk vond. Nouja, als je meer info wilt weten over die groep dan hoor ik het wel van je. Het heeft mij niet overgehaald om christen of moslim te worden iig :P maar ik vond het wel erg leuk en leerzaam.

ja lijkt me wel leuk en leerzaam...ken je een dergelijke praatgroep? Pm het me dan!
Alvast bedankt! :)