Helios
 

De zon,
een bron,
van liefde,
van leven,
vol schatten,
schicht per schicht,
vol licht,
wendde ik me af,
te laf,
deze liefde te bevatten.


Go ahead breek maar af! (het is pas men zesde gedicht.
waarom zeg ik dit erbij? :rolleyes: )

ik vind de vorm niet geweldig, maar wel oke. je boodschap is leuk en hoewel niet bijster origineel wel sterk gebracht.

Hoe kan ik de vorm verbeteren?
bedankt voor je commentaar :)

Kip, je bedoelt qua vorm niet zo, vanwege de-onder-elkaar-opsom-zinnen?

Je maakt in ieder geval leuk gebruik van rijm, dat sterkt het gedicht.

Schicht, vind ik een mooi gevonden woord!! (y)

Bij de 1e 5 zinnetjes vind ik het op een gegeven moment (bij "vol schatten")storend dat je voor elk woord een voorzetsel zet.

Inhoudelijk: Het leven niet durven voelen?

"wendde ik me af"---> deze is ritmisch afwijkend

Inhoudelijk zit er voor MIJ in (waarschijnlijk voor iedereen iets anders): Te bang om het volle leven te voelen, te bang om de liefde van iemand die ik in mijn gedachten zo verheerlijkt heb, te voelen (misschien zou die liefde helemaal anders zijn dan ik gedacht had -waargebeurd- ;) )

Ja ik vind 'm wel goed eigenlijk, hoe je van de zon naar jezelf gaat, ja leuk!