Brug
 

Ik doe het raam open
Hielen van de maan
maken zich uit de voeten
De zon daagt en spoedt voort
en opent vlug de ochtendpij.
De lucht is mijn brug
naar je. Je bent
mijn hemel. Je bent de wolk
eraan. Een traan huist in mijn oog
en breekt de zon in kleuren.
Ik zie je
spectrum. Het regent
op me. Ik sluit
je raam, dat toch al
zonder glas was, toch al
nooit een echt kozijn had.

Mooi. Alhoewel ik je enjambement niet overal even logisch vind leest het toch goed weg. Er spreekt een bepaalde bitterheid uit, maar ook passie, goed gedaan. je taalgebruik vind ik ook goed.

De lucht is mijn brug
naar je. Je bent
mijn hemel. Je bent de wolk
eraan. Een traan huist in mijn oog
en breekt de zon in kleuren.

Dit vind ik het beste stuk, die nuchterheid samen met die treurigheid, heel sterk.