Verhouding meisjes-jongens met psychische problemen
 

Hoi.

In mijn zatheid zat ik eens te bladeren door de forums, en het valt me op dat er op psychologie eigenlijk veel meer meisjes dan jongens posten. Niet alleen in het aantal topics dat ze voor hun rekening nemen, maar ook de replies daarin.

Wat ik me nou afvroeg is of mensen ideeën hebben over hoe deze scheve verhouding te verklaren is. Zijn meisjes aanstellers, of hebben ze ook echt meer problemen? Uiten ze het anders, bijvoorbeeld door te forummen in plaats van de boel kort en klein te slaan? En zoja, waar ligt dat aan? Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat jullie ervan denken :)

Ik meen ooit eens een artikel te hebben gelezen waarin stond dat jongens/mannen een stuk geslotener zijn als het gaat om problemen dan meisjes/vrouwen. Ze zetten vaak veel minder de stap naar hulp of hulpverlening. Ook zou het vaak voorkomen dat psychische problemen bij mannen minder vaak opgemerkt worden doordat deze eerder geneigd zijn tot drankmisbruik, gok, of drugsproblemen door hun psychische problemen en daardoor niet altijd bij de juiste hulpverlening terecht komen.

Maar ik zal eens rondzoeken, misschien dat ik het artikel nog ergens op de pc heb staan.

Liefs,

Laura

De meeste meisjes zijn gewoon vlugger geneigd meer en langer over probleempjes te babbelen dan de meeste jongens.
't Komt door verschillende dingen. Er zijn hier idd veel artikels over, zal ik ook nog es opzoeken anders.

Wat ik me meen te herinneren is: Meisjes uiten vlugger hun problemen door te wenen, zelfbeschadiging, teruggetrokken zijn...en jongens zouden eerder agressief worden, alcohol (en andere drugs) gebruiken...

Jongens worden ook eerder (onbewust) aangeleerd 'flink' te zijn en minder over gevoelens te spreken.

Als ik met mijn moeder of zus aan het spreken ben over iets dat me ergert ben ik al blij dat het eruit is, terwijl mijn vader zich dan helemaal boos erin maakt en het wil oplossen voor me...

Zoiets, denk ik. :)

Ja, dat vind ik wel interessant, als die artikelen boven water komen ben ik jullie dankbaar :)

dat herken ik wel heel erg. Als ik een ergenis kwijt moet laat m'n moeder me altijd maar praten, want ze weet dat het dan over is. Mijn vader die begint dan altijd 'heb je een telefoonnummer? Dan bel ik meteen! Is ie nou helemaal gestoord geworden!'
Maar dat is helemaal mijn bedoeling niet! Ik moet dan gewoon even vertellen wat er gebeurd is en dan ben ik het al weer kwijt.

Ik zie dat ook heel erg op dit forum. Veel mensen schrijven aan het begin of het eind 'ik weet niet wat ik hiermee wil, maar ik moest het even kwijt'. Van je afschrijven helpt heel vaak, in ieder geval bij veel meisjes dus.

Ik denk dat de verhouding problemen wel ongeveer gelijk is maar dat meisjes sneller geneigd zijn hun problemen op een forum plaatsen. Misschien praten jongens er wel minder over maar misschien is het ook wel zo dat ze gewoon liever een goed gesprek hebben met een vertrouwd persoon, in plaats van een forum.

Wat er al meer zeiden, meisjes/vrouwen zijn sneller en vaker geneigd problemen te uiten, jongens/mannen houden problemen vaker voor zichzelf. En die problemen kunnen, wat phensickje eigenlijk ook al zegt, geïnternaliseerd probleemgedrag (bv. depressies, angststoornissen - vaak bij meisjes) en geëxternaliseerd probleemgedrag (bv. drugsgebruik, agressief zijn - vaak bij jongens) tot gevolg hebben. Beide probleemgedragingen vallen soms juist wel of juist niet op...maar ik denk dat mensen met geïnternationaliseerd probleemgedrag op internet toch vaker daarvoor uit zullen komen dan irl en dat het op internet dus vaker op zal vallen. Ook door opvoeding, want ik denk dat ook daar een groot verschil ligt. Jongens wordt idd van kindsafaan vaak al meegegeven dat ze flink moeten zijn, niet mogen huilen, enz. Dat speelt denk ik ook een heel grote rol. Meisjes daarentegen krijgen vaak mee dat huilen best mag en praten ook. Misschien is het ook wel zo dat meisjes meer 'kleine' problemen hebben of dat ze het idd 'even van zich af moeten schrijven'. Veel jongens zijn sneller geneigd dingen meteen op te lossen, problemen blijven dan ook minder en ze groeien ook minder, denk ik. (Natuurlijk zijn er overal uitzonderingen op. ;))

- meiden zijn sneller geneigd om (openlijk) over hun problemen/ gevoelens te praten dan jongens
- ze kunnen er ook langer over doorgaan, kroppen dingen minder op dan "J"
- meiden zijn natuurlijk emotioneler/gevoeliger dan J
- maar ik denk ook dat door het vorige punt, meiden zich ook vaak aanstellen, meer van kleine dingen aantrekken, overdrijven, sneller huilen, meer aandacht willen etca.
- jongens zijn het tegenovergestelde meer dan het vorige punt. En ik denk ook dat zij sneller hun "probleempjes" oplossen en het allemaal niet zo zwaar zien.

Hee, dit is een goeie vraag:)

Volgens mij, maar dat is mijn mening, heeft het te maken met hoe meiden en jongens in elkaar steken.
Jongens trekken zich terug als ze zich rotvoelen en proberen als eerst zelf op te lossen.
Meiden trekken juist meer naar elkaar toe. Ze zoeken steun bij elkaar en praten er samen over.

Maar ik kan er naast zitten:)

ik ben het niet eens met je stelling dat meiden gevoeliger/emotioneler zijn dan jongens, dat meiden zich vaker aanstellen, en dat jongens sneller hun problemen oplossen vind ik ook onzin, en lijkt me uit de lucht gegrepen.
Misschien is/lijkt het binnen je vrienden/kennissen kring wel zo, maar ik geloof dat jongens en meiden ongeveer gelijk zijn wat betreft emotionele problemen en onzekerheden. De een meer dan de ander, natuurlijk.

Jongens worden, over het algemeen, in deze maatschappij opgevoed als een persoon die bescherming zou moeten geven aan vrouwen/kinderen, door te zeggen dat ze zich flink moeten gedragen. Dit is ook al door iemand anders gezegd.
De laatste 20(??) jaar is hier wat verandering gekomen, jongens mogen wat gevoeliger zijn, en meisjes zijn wat zelfbewuster geworden, feminisme heeft wel een doorslag gekregen.

Er stond een keer een artikel in de vrij nederland, over mannen die bij huiselijk geweld geslagen werden door hun vrouw/vriendin. Daar werd dit onderwerp ook nog even in besproken.

Offtopic:

Citaat:

Leonoor schreef op 03-05-2004 @ 07:30 : geïnternationaliseerd probleemgedrag (bv. depressies, angststoornissen - vaak bij meisjes) en geëxternaliseerd probleemgedrag (bv. drugsgebruik, agressief zijn - vaak bij jongens)

Dat moet vast geïnternaliseerd zijn. ;)

Ik denk dat het komt doordat jongens zich veel minder uiten. Problemen mogen ze niet hebben. Jongens moeten flink zijn.

Ze moeten het allemaal maar wegstoppen, en volgens mij gebeurt dat al in een heel vroeg stadium, waardoor de jongens al veel minder nadenken over hun gevoelens. En dan gaan ze het natuurlijk al helemaal niet met anderen bespreken. Misschien op een internetforum nog net wel, maar ook dat valt hier erg mee.

Laatst had ik trouwens een goed gesprek met een vriend, en opeens kwam er van alles uit, over kanker, dood, en meer ongeluk, en hij moest huilen, en dat was stiekem heel mooi om te zien :o

Ow kom op. Look around you. Het is algemeen bekend dat vrouwen emotioneler.gevoeliger zijn dan jongens. Kijk maar op een begravenis, vrouwen huilen sneller. Een gevoelige film: vrouwen huilen sneller. Een gedicht: vrouwen huilen sneller.
En zo kan ik nog wel 1001 voorbeelden noemen. Maar het hoeft niet speciaal "huilen" te zijn, maar vrouwen trekken zich meer dan dingen aan. Als je tegen hun zegt: Je ziet er niet uit, trekken zij zich dat veel meer aan dan jongens. Vrouwen praten ook meer over hun gevoelens, juist omdat ze er zoveel van aantrekken en erover willen praten, omdat ze zo emotioneel zijn en aandacht willen.
Kijk ook eens bij een huisarts. Hoeveel vrouwtjes je wel niet ziet, die voor de kleinste dingen al gaan gillen bij de huisarts :confused:
Het zit gewoon in hun aard/genen weet ik het, dat vrouwen gevoeliger zijn. Niks aan te veranderen.

Je komt wat aggressief over.
'Niks aan te veranderen' als je dat zegt, lijkt het of je niet of minder open staat voor mijn mening, of voor die van iemand anders. Waardoor ik me afvraag of het uberhaupt nog wel de moeite is om hier op in tegaan.

En inderdaad meisjes lopen sneller naar een huisarts, en huilen misschien ook wel sneller bij een begravenis. Maar dat neemt niet weg dat jongens zich anders voelen, ze uiten hun emoties op een andere manier, wat stiekemer, misschien onderdrukken ze het ook. Maar het niet uiten van emoties betekend niet dat ze gevoelloze wezens zijn, wat jij wel suggereerd.

Nee, het is algemeen bekend dat meisjes(vrouwen) hun emoties makkelijker durfen te tonen dan jongens. Jongens uiten hun emoties ook, maar op manieren die, in de meeste gevallen, minder makkelijk te zien zijn.

Ik denk dat vrouwen het gewoon op een andere manier verwerken. Vooral door openheid en een forum is natuurlijk het ideale medium om anoniem je ei kwijt te kunnen.

Jongens vechten het liever zelf uit of ze uiten het op een agressieve- of andere manier.

Lijkt mij. Ik neem aan dat er evengoed veel jongens met problemen rondlopen.

Nou is dit psychologieforum natuurlijk niet alleen maar zakelijk. Het is soms ook wel een beetje een theekransje.

Mja, inderdaad, die ervaring heb ik ook.

Niet mijn persoonlijke ervaring, mijn persoonlijke ervaring is de vrouwelijke (AM, sociaal isolement enzo). Nooit alcohol gedronken, nooit iemand bewust geslagen, nooit drugs aangeraakt of er zelfs maar aan gedacht. :o

Dus, uitzonderingen zijn er wel, maar over het algemeen klopt wat je hierboven beschrijft wel redelijk goed.

Als die mannen dat nou ook eens door hebben... :D

jongens kroppen dingen veel meer op denk ik, wat er ook gebeurd altijd trots bewaren :|...

Dat geldt ook voor mij, nou jah, dat eerste dan.. Met mijn psychische problemen kan dit forum wel 3x gevuld worden, maar niemand weet dat, zelfs mijn naaste familie niet, omdat ik altijd vrolijk probeer te doen.

Dus ik denk dat jongens evenveel problemen als meisjes hebben

Tuurlijk zijn er verschillen. Mannen hebben vaker genetische afwijkingen omdat ze maar één van elk chromosoom meekrijgen. Vrouwen krijgen twee dezelfde chromosomen mee om te kunnen compenseren. De hormoonhuishouding is anders waardoor het gevoels leven anders is. Het gebruik en de heropname van neurotransmitters is anders. Bla.

Even wat cijfertjes opzoeken.

ADHD komt 2 tot 9 keer zo veel voor bij jongens, afhankelijk van de norm.
Autisme komt 3 tot 5 keer zo vaak voor bij jongens.
PDD-RET Disorder (aan autisme verwante stoonis) komt vaker voor bij meisjes.
Paniekstoonis zonder agorafobie komt bij vrouwen twee keer zo veel voor, met agorafobie komt het bij vrouwen drie tot vier keer zo vaak voor.
Specifieke fobie komt even vaak voor bij jongens als bij meisjes, evenals sociale fobie.
Gegeneraliseerde angststoornis komt vaker bij vrouwen voor.
Gender Identiteitsstoornis komt vaker bij jongens voor.
Van de mensen met anorexia nervosa is ongeveer 90% vrouw.
Dysthymie komt twee keer zo vcaak voor bij vrouwen.
De verdeling van schizofrenie is ongeveer gelijk, maar mannen hebben vaak een ernstigere vorm.
Obsessie Compulsieve Stoornis komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen maar begint bij mannen eerder in het leven.

Cijfers kloppen nooit precies, trouwens.

Sorry dat is "agressief" overkwam :confused: Was niet m'n bedoeling...Ik heb ook helemaal niet gezegd dat jongens zich anders voelen, of gevoelloze wezens zijn :confused: dat zeg jij. Ik heb enkel wat voorbeelden genoemd waarom vrouwen emotioneler/gevoeliger zijn. Ik heb niets laten vallen over gevoelloze wezens...
Wat je al zei: de meeste jongens tonen ze niet, onderdrukken ze, "willen zelfverzekerd en niet als een sentimenteel mietje" overkomen, dus trekken ze zich minder veel van dingen aan, praten niet of weinig over hun gevoelens. Tuurlijk, je hebt uitzonderingen, daarom zeg ik ook de meeste en niet iedereen.

Geven die cijfers alle ontdekte gevallen weer?
(Vind ik nogal moeilijk, zoiets, maar je zei het zelf ook al ;))

@FA: Tuurlijk heb je uitzonderingen, ik zei wat volgens mij het meest voorkwam. :) Je zal ook wel mengelingen hebben, net zoals je ook vrouwelijke mannen en mannelijke vrouwen hebt. ;)

Nee. :)

Zoals ik vaag vermoedde. ;) :p

Ehm, was het de bedoeling met die cijfers aan te tonen dat er biologische verschillen zijn tussen beide geslachten of zat er nog meer achter?

Als je in beschouwing neemt dat vrouwen eerder huilen zou je wel zeggen dat ze gevoeliger zijn dan jongens (gemiddeld genomen natuurlijk). Maar als je bekijkt wat voor gemene, duivelse streken de vrouwtjes uithalen met elkaar, en ook wel met jongens (bijv. bij jaloezie) bekruipt mij enigszins een gevoel van verwardheid :)

Ik ken zelf ook een meisje (bij mij in de buurt) waarmee ik via internet contact had gehad. Die begon allerlei kwetsende opmerkingen te maken per e-mail en MSN Mess. Maar voor ik haar op internet benaderde had ze mij al een paar keer benaderd, en toen was ze heel lief tegen mij :S Dus ik snap daar niet zoveel van. En ik mocht haar wel. Wil eigenlijk nog steeds wel eens irl met haar praten over wat er is voorgevallen.

Wat het praten over psychische problemen betreft: ik heb mij wel uitgelaten tegenover verschillende personen over een stoornis die ik heb. En ook wel over een andere stoornis die ik zou hebben. Maar dat is misschien meer omdat ik het zelf eigenlijk wel interessant vind (mijn stoornissen). Maar over mijn individuele gevoelens praten doe ik minder.

Ik doelde inderdaad op de biologische verschillen. Ook al zijn de cijfers niet precies en komen ze er in elk onderzoek anders uit, ze geven een beeld van hoe veel de stoornis in verhouding voorkomt in de populatie. Dat zegt wat over de aard van de oorzaken.

Geef je gelijk, meiden trekken naar elkaar toen en zoeken steun bij elkaar!

(Waar ken ik dat van? Volgens mij zoeken wij ook steun bij elkaar?)

Niet alle vrouwen halen streken uit :confused: en dat staat compleet los van het feit dat ze gevoelig zijn...
Dat niet praten/minder praten over je (individuele) gevoelens bewijst ook weer dat meiden er meer over praten en het meer uit dan jongens:)

Meisjes gebruiken minder snel geweld heb ik het idee. Jongens gaan meestal niet op een forum posten, maar gaan iets of iemand vernielen / beschadigen.
En ik denk dat meisjes meer de neiging hebben hun problemen te analyseren / uit te pluizen zodat ze er een oplossing voor kunnen vinden.

Ik bedoelde ook niet letterlijk "alle vrouwen". Maar gewoon heel veel.

Ik ben het niet met je eens dat er helemaal geen verband is tussen gevoeligheid en het hebben van een geweten. Je gebruikt namelijk je gevoel bij het beoordelen van of je iets wel of niet uithaalt met een ander. Natuurlijk kan het wel zo zijn dat je heel erg gevoelig bent, maar gewoon heel erg egoïstisch bent, zodat je eerder streken uit zult halen met anderen.

Of de meisjes zijn inderdaad gevoeliger maar halen meer streken uit omdat ze ook meer last hebben van gevoelens zoals jaloezie. Maar dat ze er meer spijt van hebben dan van jongens....dat betwijfel ik. Dus meisjes zijn dan in een aantal gevallen ook weer niet zo gevoelig voor de gevoelens van een ander.

Ik wil in ieder geval zeggen dat lang niet alle vrouwen zo lief en leuk zijn als men denkt.

Dat meisjes meer over gevoelens praten bewijst inderdaad wel dat ze het meer uiten. Maar dat op zich bewijst niet dat ze meer gevoelens hebben dan jongens.

Misschien is het zo dat meisjes op sommige momenten wel gevoeliger zijn, maar op andere momenten ook weer helemaal niet zo gevoelig (voor het leed van een ander bijv.).

Kusjes en likjes,

Sinds wanneer denken jongens over het algemeen dan dat vrouwen zo lief en leuk zijn? :confused:
Ken genoeg jongens die er niet zo over denken...
Misschien heb jij daar gewoon slechte ervaringen mee...
En dat likjes, doe je maar aan een ijssie :s

Meisjes doen vaak alsof ze lief zijn (gevoeliger dus), terwijl ze dat helemaal niet zijn in veel gevallen.

Trek je mijn slotzin niet aan. Gebruik ik wel vaker! :) :P

Maar ik heb helaas geen ijsje tot mijn beschikking (o jee, hier word ik op gepakt :D)

Meisjes die doen alsof ze lief zijn?
Hmm ben ik ff blij dat ik me niet zo nep voordoe :confused:

M.i. staan mannen wat relationeler in hun schoenen. Dit heeft volgens mij als effect, dat ze minder snel een psychisch probleem hebben.

Volgens mij geldt dat helaas niet voor alle mannen :bloos:

Het is ook maar een afweging...."meer mannen zijn relationeler dan vrouwen" oid.

Is eigenlijk meer een persoonlijke kwestie tussen mij en een meisje. Niet voor jou bedoeld eigenlijk!

Kusjes, geen likjes,

kuch..... zit je ergens mee wouter? :p

Ik neem toch aan dat je niet bedoeld dat mannen van ieder chromosoom slechts 1 exemplaar hebben? Als je het over de geslachts-chromosomen hebt, dan heb je gelijk. Maar van ieder ander cromosoom hebben mannen er wel degelijk 2. :)

Volgens mij is het onder meisjes "cool" om depressief te zijn en te snijjuh enzo

Mijn collega kwam laatst met een geniale uitspraak van mannen die iets goedmaken en vrouwen.

Eerst de vrouwen:

Bij ruzie zullen ze elkaar tot op het bot terroriseren, om het goed te maken is er een gesprek van minstens een uur nodig.


En dan nu de mannen:

Biertje?


Dit klinkt wel heel overdreven, maar er zit wel een kern van waarheid in. Vrouwen nemen dit soort dingen veel serieuzer, terwijl mannen er wat nonchalanter mee omgaan.

nou daar heb ik echt nog nooit wat van gemerkt.in mijn omgeving vinden we dat echt niet 'cool'

Ik mijd eerder zo'n mensen... :o

(behalve als we reeds vrienden waren)

cool :confused:

:rolleyes:

Dat is bij een bepaalde sociale groep zo.

Maar láng niet bij iedereen.

Dat klopt wel. Merk ik aan mezelf ook.

Eerst even ruzie maken, en dan 'hee, alles goed?'.

Maarja, dat is de joodse manier ook. Vergeven. ;)
Iedere avond iedereen vergeven die tegen je gezondigd heeft, met woorden of daden. Onderdeel van het avondgebed.

Dan zullen ze het elke avond wel druk hebben, daar in de buurt van Israel :p

Er zijn grenzen. ;)

Maar het gaat om dingen als gewoon een burenruzie.

's Avonds ruzie over de te harde muziek bij de buren? Als het orthodoxe joden zijn is er 's ochtends geen enkel probleem en begroeten ze elkaar weer vrolijk.

(Ja, dat is even wennen.)

Neeeeh, XY combinatie tegenover XX combinatie. Als bij vrouwen 1 Xje kapot is kan de ander dat vaak compenseren. Bij mannen is dat helaas niet zo goed mogelijk. Die hebben maar één setje van elk soort.

Je bent pas echt vrienden als je een keer tegen elkaar gevochten ben. Dat is de mening van sommige vrienden van me :s

maar ontopic:
Ik kan niet voor alle mannen spreken, maar ik zelf had geen behoefte aan hulp toen ik me down voelde. Ik wou/wil dan er dan alleen uitkomen, en niet dat gezeik aan me kop. Ik laat heel weinig zien hoe ik me echt voel, ik zet een soort masker op zo dat niemand het ziet.

zit jij in zo'n straatbende waar ze je eerst in mekaar schoppen voordat je lid mag worden?

maar ontopic:

ik had dat wel, ik wilde er wel over praten. Maar wel met een zeer beperkt aantal personen.