spijt
 

Ik voel me opnieuw schuldig
dit keer over de roddels
die over mij gaan.
Ik ben te open geweest
teveel gezegd
en domme dingen gedaan.

Ik heb je niet willen kwetsen
was er met mijn hoofd niet bij,
er gebeurde van alles
en niets was gepland.
Ik werd verliefd
en dat hoorde jij.

Je kwam naar mij
ik was jou uitleg verschuldigd
en ik wilde je gerust stellen
maar wist niet hoe
ik wilde niet liegen
en gaf toe.

Nog nooit heb ik je zo zien kijken
lamgeslagen, verdrietig,
teleurgesteld vooral.
Boos ook en afwijzend
je hebt me de deur gewezen
en gezegd dat 'ons'
er nooit meer zijn zal.

Ik moet toegeven dat ik ondanks dat ik over het algemeen niet zo van verhaalgedichten hou, deze best leuk was om te lezen, hij loopt tot vlak voor het einde vlot, je eindigt een beetje stroef, maar je gebruikt niet veel meer woorden dan je nodig hebt, dat is positief. Je rijm is leuk gedaan, maakt het geheel goed af. Maar zoals bij alle verhaalgedichtjes worden ze na een paar keer lezen al een stuk minder interessant.