kind zonder naam,
op haar wang een bittere traan.
lichaampje geschonden,
handjes vast gebonden.

in haar hartje woed hevige pijn,
om een kind zonder naam te zijn.
eenzaam,gebroken ligt ze op bed,
er word niet op haar gelet.

ze hebben hun woede op haar afg'reageerd,
en haar nu de rug toegekeerd.
verwoed zoekt ze achter haar naam,
ze weet niets meer van het bestaan.

de dagen zijn voor de slagen,
de nachten om anderen te behagen.
geen besef meer van tijd,
haar naam is ze kwijt.

het duister is haar licht,
de pijn is haar zicht.
kind zonder naam,
zo zal zij langzaam vergaan.

*zucht*

*is nogal stil*

euhm.... mooi! eg waar...........

dankje....

Mooi onderwerp, ook mooi verwoord.

Het enige probleem wat ik ermee heb: sommige stukjes lopen niet.

Toch al met al een mooi gedicht.

toch bedankt...voor reply

Kijk, ik probeer nu niet je gedicht af te kraken, ik probeer je alleen maar advies te geven.

Het woord 'afgereageerd' past qua versvoeten absoluut niet in je gedicht... Het haalt zeg maar het ritme eruit. Dat bedoelde ik te zeggen.

...ik weet dat je me gedicht niet af kraakt, was ook van mij niet bot bedoelt :) advies geven is nooit weggenomen dat mag bij me altijd...daarom zei ik ook bedankt voor je reply..snap je..was totaal niet slecht bedoeld:)

nu vraag ik me toch af wat ik beter kan zetten in plaats van afgeregeerd...:)

het woordje af-ge-re-a-geerd heeft een lettergreep te veel.

je kan er op zich een elisie van maken, dan wordt het afg'reageerd.

maar ja... 't is maar net wat je wil!

vroeg om je advies he :)


tja wat je zegt kan inderdaad...weet voor de volgende keer :)