ik kan niet slapen
 

In de vroege uren van de morgen
en de late uren van de nacht
waarin de zon nog is verborgen,
achter de zwarte muren wacht.

De uren waarin ik me zo alleen voel,
de uren die ik intens haat.
De uren waarin de wijzer van de klok
stilstaat.




(ik heb niet het idee dat dit gedicht 'af' is. Jullie dan?)

Ja klopt, ik verwachtte eigenlijk nog iets maar toch is ie nu al heel mooi!! Echt waar ik weet niet precies waarom, gewoon een gevoel denk ik :rolleyes:

Dat is aan jou. Het is niet perse nodig om het langer te maken, dit is ook een goed einde vind ik. Het ligt er ook aan wat jouw achterliggende gedachtes zijn natuurlijk.

Het ritme is goed, het leest prettig, toch vind ik het om de een of andere niet verwoordbare reden niet een fantastisch gedicht.

Ik heb het idee dat je langer op de eerste strofe hebt gezeten, ofwel dat de eerste natuurlijker ter wereld kwam, dan de tweede strofe. Die komt geforceerd over en het metrum klopt daar ook niet meer. De repetitio van het woordje uren is irritant en de klemtoon op het laatste woord 'stilstaat' klopt niet.

En bovendien ben ik het niet eens de strekking van het gedicht XD

Wat bedoel je daarmee?