Sollicitatie
 

Geachte heer/mevrouw, Naar aanleiding van uw sollicitatie, delen wij u mede dat u niet door de eerste selectie bent gekomen. Bedankt voor de, door u getoonde interesse in ons bedrijf, en we wensen u succes met zoeken naar een baan. Met vriendelijke groet, mn van Doorn.

Met daaronder een sierlijke handtekening van dat mensling. Zo’n standaard brief een keer typen en een paar honderd keer uittypen en klaar is hij. O nee, en nog wat honderd inschrijfformulieren uitprinten en een advertentie zetten en wachten totdat de muizen op de kaas afkomen. En muizen die op zoek zijn naar werk heb je genoeg, dus meteen staat de telefoon al roodgloeiend.
De rattenvanger van Hamelen kan zijn geluk niet op. Kijk dan die pretoogjes en die begerige blik en z’n tong die verlekkerd langs zijn lippen strijkt. Al die arme jonge muisjes die zenuwachtig piepen voor een sollicitatie. De grote baas maakt beleefd afspraken, maar ondertussen wordt zijn grijns op zijn smoelwerk steeds breder en breder. Wanneer de telefoon eindelijk is afgekoeld, neemt hij een sigaartje, en belt naar zijn secretaresse of ze zo tijd heeft voor een wild ritje op zijn bureau…

De komende week stromen de muizen binnen. Klein en groot, ervaren en onervaren, stil en spontaan, met 2 neusgaten en 3 neusgaten. En ze worden gebombardeerd met vragen. Kun je goed omgaan met stress? Rook je? Wat zijn je slechte eigenschappen? Draag je je sokken om je voeten of over je hoofd?
En de muizen geven braaf antwoord. Ik vind het niet erg om op feestdagen te werken. Ik kan heel goed met mensen omgaan. Ik ben bereid om hard te werken. Mijn oma maakt m’n lunchpakketje elke morgen voor me klaar.

En na de diepgaande gesprekken worden ze de deur uitgewerkt met: Sorry, maar je bent niet de persoon waar we naar op zoek zijn. Je bent niet geschikt voor dit werk. Je hebt niet genoeg ervaring. Je draagt je onderbroek binnenstebuiten tijdens je werktijden, daarvan zijn we niet gediend. Of soms ben je een twijfelgeval en krijg je te horen dat je binnenkort nog wel een telefoontje of brief van ze krijgt met de mededeling of je bent aangenomen of niet. Je kent die standaard brieven wel:
Naar aanleiding van uw sollicitatie moeten wij u tot onze grote spijt mededelen dat u uw kostbare tijd aan ons bedrijft verspild heeft. Wij willen u aanraden om eens te gaan solliciteren bij het circus. Wellicht dat u als clown meer succes heeft.

Hm, ik vind dat je niet echt een punt maakt in dit stuk. Wat wil je nou eigenlijk zeggen? Dat iedere willekeurige directeur een sigarenrokend, secretaresseneukend, gevoelloos zwijn is? Het komt allemaal een beetje kortzichtig op mij over, sorry.


Uitprinten, lijkt me

Dit vond ik echt niet mooi, vooral dat 'O nee' staat écht niet.

Van deze laatste zin begrijp ik echt het nut niet. Zoals ik al zei kom je - in mijn ogen - in het hele stuk niet echt tot een punt, en deze laatste zin versterkt dat. De strekking van deze zin maakt dat ik het stuk niet echt meer serieus kan nemen.

Kortom, ik ben niet echt enthousiast.

deze zin vond ik echt heel grappig, hij kwam ook echt zo onverwachts.

voor de rest: ik snap ook niet echt het doel van het verhaal, en sommige zinnen kloppen niet helemaal, maar ik vond het leuk om te lezen :)

Ook ik vond het leuk om te lezen. Best wel grappig!

Alleen lijkt het alsof je dit hebt geschreven uit frustratie dat je bent afgewezen bij een sollicitatie ofzo (niet dat dat een slechte reden is om iets te schrijven!). En nu doe je net in je tekst alsof het totaal geen zin heeft om te solliciteren, omdat je toch altijd afgewezen wordt... Zoals Fladdergeval al zegt: "het komt een beetje kortzichtig over"

Wie zegt dan ook dat ik een punt wil maken in dit stuk?
En nee, dat wat jij gokte over gevoelloze zwijnen, bedoel ik er niet mee, dat is wel erg overdreven. Ik dik iets aan, en meteen denk je dat dat mijn "punt" is :confused:
Terwijl dat sigaarrokende secretaresse neukense directeurtje gewoon "grappig" bedoeld is. Daarmee wil ik natuurlijk niet zeggen dat alle directeurs zo zijn.
En "uitprinten" kan ook, maar om iets uit te printen, moet je het eerst uittypen, dus eigenlijk doelde ik op het tweede.

Het doel is gewoon vermaak. Maar toch ook een beetje duidelijk maken, hoeveel er meestal op een baan gereageerd wordt en hoeveel mensen altijd zo'n standaard brief krijgen enzo. Erg simpel bedacht, maar ja, wat ik al zei...het is meer gewoon vermaak. Je moet niet een "geheime boodschap" zoeken, want dat was niet waar ik op uit was.

En iemand vroeg of ik het uit frustratie had geschreven...
Ja klopt, doe ik wel eens vaker. Je frustratie's uitlaten op papier kan nog wel eens opluchten en dan is het leuk als iemand het ook leuk vind om te lezen...of niet, maar dan weerdeer ik al het kritiek wel ;)

Meestal wordt er in een stuk als dit gedurende de tekst naar een soort conclusie toegeschreven. Dat is wat ik bedoel met 'een punt maken'. Jouw conclusie is dat gemene directeuren zinloze bedankbrieven naar talloze sollicitanten sturen. Tenminste, zo kwam het op mij over.
Dat heb ik klaarblijkelijk verkeerd begrepen:

In dat geval: ik vond het niet zo vermakelijk, omdat het lichtelijk kortzichtig op mij over kwam :)

Dat is meestal de essentie van een column - of iets wat in de richting komt.

Dit is geen column...

of iets wat in de richting komt...

en prozastuk moet een essentie hebben, en die mis ik hier. Ik ben ook niet de enige, geloof ik.

Ik geloof dat het naar aanleiding van het topic "Condooms?" beter is als ik hier niet op reageer.

(y)