Met mezelf in de knoop
 

Ik zit sinds de scheiding van mn ouders nogal met mezelf in de knoop. Af en toe ben ik ook jaloers (nog nooit gehad, daarom ist zo raar) maar dan doe ik bijvoorbeeld iets, en lig ik er daarna 3 nachten wakker van, terwijl het helemaal niet zoveel voorsteld, ben af en toe ook spontaan verdrietig, en voel ik me kut, wat kan dit zijn?

Voel jij je misschien niet gewoon hartstikke onnodig schuldig over iets? Niet dat ik je ken, maar misschien voel je je schuldig over de scheiding... Een vriendin van me heeft dat ook, vandaar dat ik daar nu aan denk. Verder kan het goed zijn dat je gewoon een puberale periode doormaakt (sorry hoor, ik haat het woord 'puberaal'). Iedereen heeft fases in zijn/haar leven waarin hij/zij zich minder voelt. Ze gaan wel voorbij, maar het kan even duren.
Wat je kan doen is bedenken dat de wereld zo slecht nog niet is, en jij ook niet, en daar in blijven geloven, wat niet zo moeilijk moet zijn aangezien het waar is. Bedenk maar gewoon wat je allemaal wel goed doet, en hoe je daarmee de wereld toch een klein beetje verbeterd.
Succes met je struggle :) .

thnx! :)
tja, voel me totaal niet schuldig over die scheiding hoor, maar meer over kleine dingetjes

Heej timmeke, misschien is t de pubertijd wel?
Of misschien heb je door de scheiding van je ouders ineens wel heel snel moeten opgroeien, en komt alle verdriet en pijn er nu na d eerste schok ineens uit, in de vorm van verwarring?
Als je wilt praten, weet je me te vinden he?
*knuf*

jah, thnx janne :)

Het is heel normaal om je zo te voelen na een scheiding. Ookal lijkt het niet zo erg ofzo, zorgt het toch voor veel veranderingen in je leven...
Voel je niet schuldig om je zo te voelen en weet dat het terecht is dat je je zo voelt en dat het logisch is als je je nog een hele tijd zo voelt.
Het belangrijkste is dat je het tegen je vader en moeder zegt dat je je zo voelt, zodat zij er rekening mee kunnen houden en je evt. gerust kunnen stellen, zodat je zo snel mogelijk kunt wennen aan de nieuwe situatie...

al wel gedaan hoor, maar daar gaat ;t niet mee weg :S

Dat kost tijd. Ik weet niet sinds hoelang je ouders gescheiden zijn?

Maar hoe meer je er over praat, hoe meer je je gevoelens uit. En dat kan de pijn minder maken...