vriend depri;doorzetten of niet?
 

mn vriend is depri omdat hij denkt dat 'ie dingen heeft gedaan die ik niet wilde....t schijnt niet tot m door te dringen dat dat niet waar is. hij vindt zichzelf zelfs een 'aanrander', maar dat is 'ie dus écht niet! waar t op neer komt is dat hij nu depri is en t hem beter lijkt als we elkaar even niet zien. Maar eigenlijk zien we elkaar sowieso niet vaak (hij woont in de buurt van A'dam, ik in Arnhem....), hooguit 1 keer per week. en toen ik hem net vroeg of hij dit weekend nog zou komen was zijn enige reactie: onder de voorwaarde dat je het niet uit maakt, als je dat wil moet je het nu doen. Terwijl ik eigenlijk helemaal nergens mee zit (ja, alleen dat hij nu depri is, maar om die reden ga ik 't niet uit maken..).
De vraag is dus, moet ik nou gewoon afwachten of ......ja, ik weet eigenlijk gewoon niet wat ik moet doen... :s

PRaat er maar eens goed en lang over

Je zegt dat je eigenlijk nergens mee zit behalve dat ie depri is. Tja, dan zorg dat hij over dat dipje heen raakt. Steun hem, heb hem lief en laat hem weten dat hij geen aanrander is of waar hij zichzelf ook voor aanziet. Dan moet het wel goed komen. Succes. :)

same

Maar hoe komt hij aan dat idee dan?

probleem is....hij schijnt niet te willen luisteren....ik kan m zo vaak vertellen als ik wil dat ik hem nergens van beschuldig....hij zegt dan dat hij wat dat betreft alleen zichzelf geloofd...

waarschijnlijk is hij gewoon ontzettend onzeker en is ie daarom bang om jou kwijt te raken.
Ik denk dat je beter tegen hem kunt zeggen dat als ie niet naar jou wil luisteren dat eerder een reden is om het uit te maken.

nja...hij had mij 'aangeraakt' terwijl ik toen niet echt in de stemming was, maar heb er nix van gezegd. nu, een week later, vroeg hij dus of ik 't erg vond, ik heb toen eerlijk gezegd dat ik dus niet in de stemming was...en nu ziet hij 't als een grote fout van hem. hij maakt er echt een groot probleem van en wil niet geloven dat ik er niet mee zit.

Lol, op een of andere manier, komt dat een beetje eh, heel legerachtig over, commandant Vizz.

MAar verder sluit ik me wel bij je aan :)

haha, zo was het natuurlijk niet bedoelt, en jij bent slim genoeg om dat te begrijpen volgens mij ;)
Voor de mensen die het niet begrijpen; Als hij niet wil horen wat jij te zeggen hebt en niet van jou aanneemt dat jij het niet uit zal maken ligt er iets mis bij het vertrouwen, en dat is toch de basis van een ralatie.

hij wil t wel horen, maar hij is en blijft t er niet mee eens...t grootste probleem is nog wel dat k m niet kwijt wil, maar als hij zo door blijft gaan dan voeren we vaker onmogelijke discussies dan dat we echt blij zijn dat we elkaar spreken/zien en of t dan nog nut heeft weet ik ook niet...

Laat hem dit lezen.

en dat helpt? kreeg net n sms van m dat t vertrouwen wat hem betreft weg is...hij zou nu namelijk niet meer kunnen weten wanneer ik wat meen en wanneer niet, alleen omdat ik die ene keer niet had geschreeuwd dat ik misschien toch niet helemaal in de stemming was...sja...
t valt natuurlijk te proberen...

Maak hem duidelijk dat je er echt niet mee zit, en dat het wat jou betreft opgelost is; hij hoeft zich er dus niet meer druk om te maken. Dan kun je ook nog laten merken dat je veel te verliefd op hem bent / van hem houdt om het uit te maken.
Oftewel: probeer hem toch gerust te stellen.

kzal t proberen....hoop echt dat t goed komt

als ie niet wil luisteren, loopt ie zichzelf onnodig te martelen. t zal ook trouwens wel weer bij de leeftijd horen dat je zo lang ergens een probleem van kan maken. hier komt ie vanzelf wel weer overheen. of je moet er goed over praten, of je moet er juist niet meer over beginnen. dan raakt ie het vanzelf kwijt.

Was ook maar een grapje, commadant Vizz op de stoere fiets heheh (y)

Offtopic: ik ga niet meer offtopic, sorry

ik zou gewoon zeggen dat hij zich niet zo moet aanstellen want ik zit helemaal nergens mee en als hij zo door gaat het best nog wel eens UIT zou kunnen zijn.
ik ben heel hard in dat soort dingen.

Dus als iemand in een dip zit, ga jij diegene direct al nóg meer afkraken? (n) Je mag best een keer streng voor iemand zijn, maar niet op zo'n manier.

Ik zou even goed boos op hem worden dat ie eens op moet houden met dat gejammer. Iedereen heeft wel eens 'geen zin' en er is helemaal niks aan de hand, want als jij het écht niet had gewild dan had je wel 'nee' gezegd.

ik kan niet tegen trieste mensen en al helemaal niet omdat hij of zei mij niet wil of kan geloven.
als er niets aan de hand is, is het er toch nergens voor nodig.
als er iemand is overleden is het iets anders maar hier is er gewoon sprake van een misverstand.

Ik heb dat ook wel eens dat ik me een beetje schuldig voel als ik een "geen-zin"-bui niet had opgemerkt. Maar om je daar een paar uur of zelfs een paar dagen nadien nog schuldig over te voelen, lijkt mij toch wel sterk. Praat er gewoon eens over. En geef hem nadien desnoods een beetje tijd (zeg hem er wel bij da je hem tijd geeft en da je hem niet aan het negeren bent ;)).

Ik wil geen commandant zijn, ik vind het leger maar niets... :(

Ontopic: Hij lijkt me een beetje een labiel persoon en ik krijg het idee dat hij niet zo goed met zn onzekerheden om kan gaan. Is het niet beter voor hem om zich nu op zichzelf te richten en wat zelfverzekerder te worden? Ik bedoel, dit is voor jullie beiden niet leuk. Ik weet trouwens niet hoelang jullie al een relatie hebben en hoe serieus het is... dat speelt natuurlijk wel mee.

om t verhaal ff compleet te maken: voordat we wat kregen waren we iets meer dan een jaar hele goede vrienden, we hebben nu anderhalve maand wat en t is best serieus. hij is indd tamelijk onzeker, en wat het op zichzelf richten betreft, waarschijnlijk was dat de reden waarom t hem beter leek als we elkaar even niet zagen. maar ik weet niet of dat een oplossing is...

Niet doorgaan...als je vriend depri is ent word erger ben jij de euhh lul om het zomaar even te zeggen, kspreek uit ervaring en ik ben er dus mee doorgegaan...en ik heb et geweten, je gaat er zelf onderdoor... is echt zeer klote..... en nu zijn we gewoon vrienden, is behoorlijk wat tijd ovetheen gegaan voor hij dat aankon maar we kunnen het goed vinden...en das toch heel belangrijk. Als iemand depressief is kun je hem proberen te helpen., tuurlijk, maar weet waar je aan begint..................

Waar ging 't dan om?

Je kan m ook zeggen dat ie eerst maar eens ff over zn problemen heen moet komen omdat jij met een depressieve vriend ook weinig kan. Gewoon een tijdje wachten...

Tenminste, gewoon? Okee, t is wat zwaar en het wordt zwaarder, maar als je van m houdt lijkt mij dit de beste oplossing voor jezelf en voor hem. Zo komt ie erachter dat de wereld om hem heen gewoon doordraait...

zie boven...

maar zijn problemen hebben dus ook met mij te maken...kweenie of t überhaupt kan dat hij er overheen komt zonder erover te praten...mja..k kan m die kans opzich wel geven...

Vertel het me maandag op school maar.

Wat een wuss...

Weet je zeker dat ie niet van je af wil en dat dit geen mooie uitvlucht is?

dan had ie me wel gedumpt he...

Misschien wil hij wel dat jij het uitmaakt. Begrijp ook niet echt wat het probleem is, dus volgens mij is het een of andere kutsmoes ergens voor ofzo.

Misschien wil hij wel dat jij het uitmaakt. Begrijp ook niet echt wat het probleem is, dus volgens mij is het een of andere kutsmoes ergens voor ofzo.

Ja, daar dacht ik ook al aan.

Heel erg bang zijn dat jij het uit gaat maken kan ook voortkomen uit eigen twijfels. En zo ontzettend doorzeiken over zo'n incidentje, wat echt in élke relatie wel eens gebeurd, zou wel eens met heel andere dingen dan dat incidentje te maken kunnen hebben.

In jouw situatie zou ik kwaad op hem worden. Ik zou naar hem toe gaan, ik zou hem op zn bek pakken en ik zou zeggen 'dit is wat ik wil en als je nu niet ophoudt met zeiken op jezelf dan ga ik weer weg en dan zoek je het in je eentje maar uit. Ik ga het niet uitmaken, als jij wil dat het uitgaat dan maak je het zelf maar uit en anders ga je me nu gewoon op mijn woord geloven. Ik beloof je bij deze het voortaan direct aan te geven als ik niet in de stemming ben, als dat nog altijd niet goed genoeg is dan zou ik graag weten wat er nu eigenlijk aan de hand is want ik vind dat je je aanstelt'.

En als hij dan alsnog door zou blijven zeiken zou ik dus zelf weggaan en hem voor de keuze leggen. Uit of aan.

Hij zegt dat hijzelf op dat moment de enige is die hij gelooft?! Ik neem aan dat dit over jou gaat, dat jij heb "gelogen" en dat jij het doorom misschien wel uit zou maken, tenminste daar is hij bang voor. Maak 'm de fuck duidelijk dat jij de enige bent die weet of hij wel of niet een aanranders is. Hij doet iets bij jou, dat geeft jou een gevoel, en jij bent de enige die weet welke gevoel.
Jij zegt dat er niets fout is, dan is er niets fout.

Ik heb zelf ook zo'n vriend, al 2 jaar, die ook tijden heeft dat hij me niet gelooft, over dingen waarvan ik alleen kan weten of ze er uberhaupt zijn. Ik maak 'm altijd duiudelijk dat ik van 'm houd en dat er helemaal niets is om zich zorgen over te maken, ik raak soms zelf overstuur (huilen) en dan ineens snapt hij het: "hey, er is niet aan de hand, ze houd echt van me".
Is misschien een beetje cru, maar het kan dus nog wel eens helpen je gevoelens zo te laten vloeien dat het daardoor duidelijk word hoeveel je van 'm houd...... dan snapt hij het misschien.