Dood door schuld
 

Kwam op t idee door t topic "moord".

Stel dat er door jouw schuld iemand overlijdt. Doordat je m doodrijdt terwijl je alcohol op hebt ofzo, of doordat je door rood rijdt en daarbij iemand doodrijdt. Waarbij het dus echt jouw schuld is.... wat zou er gebeuren met je??

Ik weet niet hoe lang ik er mee zou kunnen leven. 's Nachts steeds dromen en het opnieuw beleven, niet meer in een auto stappen, misschien wel zelfmoord plegen na een tijdje :s

How about you?

Geen idee.

Ik zou dr niet mee kunnen leven.

Ik zou dr niet mee kunnen leven.

Ich habe keine Ahnung?

ik zet me er denk ik wel overheen :)

Ik zou onmogelijk zoiets voor mijzelf kunnen inschatten pas als ik iets dergelijks heb meegemaakt.

Ik heb geen idee, is ook lastig voor te stellen.

Dat ben ik wel met jullie eens, tis heel lastig in te schatten. Maar ik voel me al mega-schuldig als ik een zielig klein muisje niet heb kunnen redden, laat staan dat het beestje door mij door zou zijn gegaan, laat staan als het een mens zou zijn geweest :s

Het zou me mentaal opvreten.

Weet niet. Maar ik rijd niet door rood en zeker niet met drank op.

nee, ik ook niet, maar wist verder even geen goede situatie te bedenken waarbij t duidelijk wel jouw schuld is, maar zonder opzet...

Ik zou echt helemaal instorten. Denk ik.

daar heb ik weinig last van. Enne btw het is geen mens en het wordt er ook geen 1 dus dat is mazzel.

maar dood door schuld is denk ik geen fijne levensituatie

Ik denk dat ik er wel een lange tijd moeite mee zal hebben

Het zal me helemaal kapotvreten maar ik zal uiteindelijk de nabestaanden opzoeken omdat zij degenen zijn bij wie ik mijn schuld zou kunnen aflossen. Kwijtraken doe je het nooit.

Maar los daarvan, dood door schuld zou bij mij hoogstwaarschijnlijk perongeluk gebeuren en dan zou het al een heel verschil zijn.

Dat zou er zeker wel inhakken en heel lang duren voordat ik daar over heen zou zijn.

Maar dat bedoel ik ook!! Per ongeluk, maar wel door jouw schuld. Ik neem aan dat je niet door rood rijdt met de bedoeling iemand dood te rijden :P

Je hebt geen idee van wat voor impact dat op je leven heeft denk ik.

Kweenie.. denk dat ik me zo schuldig voel dat ik zelf een tijdje niet normaal kan leven. Maar na verloop van tijd slijt dat ws wel.

Ik denk dat ik zulks bepalende gebeurtenis zal laten worden in mijn leven en eindelijk over zal gaan tot het worden van een fulltime seriemoordenaar.

Ik denk niet dat ik daar mee zou kunnen leven. Maar zelfmoord plegen zou ik ook niet kunnen, denk ik. Dus wat ik dan zou doen? Ik weet het niet.

Gewoon een tijd flink ermee zitten, misschien wel jaren, en daarna me eroverheen zetten en accepteren dat het nou eenmaal zo gelopen is.

ik weet het niet, omdat ik zelf bijna dood was,door een ander zonder dat diegene het wist (n)

ik denk dat je er nooit overheen zult komen, ook al komt de familie er wel over heen

ooit zal ik er wel over heen komen.. na dat ik een tijd in de gevangenis heb gezeten

Ik denk dat ik me schuldiger zou voelen om 't doodrijden van een kat, dan om een mens, eigenlijk. Of ik zou het na een paar dagen vergeten. Of ik voel me enorm schuldig en verhang me, dat kan ook.

Mja, ik weet 't niet, eigenlijk :D.

Ik denk dat ik in het gevang zou belanden :o

Mn nichtje is doodgereden door een bus :s

Als ik door eigen schuld een of ander klein kind doodrijd zou ik me kut voelen.

Maar als er een of andere lompe dronken mongool voor mijn wagen springt omdat hij niet goed uitkijkt, tsja. Boeiend. Eigen schuld, dikke bult.

nou, al zou ik al niet in de gevangenis terecht komen (wat me stug lijkt!) zou ik het nooit kunnen accepteren denk ik... ik denk dat het me mn hele verdere leven zou blijven achtervolgen, en misschien uiteindelijk zelfmoord zou plegen.
ik zou om minder dan dat al zelfmoord plegen... dus vandaar dat ik dat denk

Ik denk dat ik wel mn hele leven met een schuldgevoel zou blijven rondlopen. In de dagen, maanden en jaren erna zou ik de nabestaanden niet eens onder ogen durven komen. Bovendien zou ik mezelf dan beschouwen als iemand die geen recht meer heeft op 'een normaal leven alsof er niets gebeurd is'. Met andere woorden, ik zou mezelf plichtmatig "straffen" met een eeuwig schuldgevoel en minderwaardigheidscomplex.

Dus ik zou er niet mee kunnen leven, maar zelfmoord kan ik denk ik ook niet. Wat ik dan wel doe, ik heb geen idee.

Nou, ik zou een feestje geven.

dan hoop ik dat het jou kind is :)

Ok, bedankt voor de info.

vertel?

daar kan dat kind ook echt wat aan doen :rolleyes:

Ik kan me een uitzending van The Pretender herinneren. Jarod's vliegtuig had vertraging en hij had zodoende uren op het vliegveld zitten praten met -ik geloof- Todd (vergeef me als hij niet zo heette, ik heb die uitzending maar drie keer gezien), een jonge student. Het vliegtuig was vol ofzo en Todd mocht niet mee, maar omdat het heel belangrijk was dat hij zich snel voor de juiste vakken inschreef, gaf Jarod hem zijn ticket. Vliegtuig stortte neer, Todd overleed. Dat is ook wel dood door schuld, zo voel je het wel in ieder geval. Het is heel moeilijk onderscheid te maken.

Stel nou dat jij dat jij de weg opgeduwd wordt, je staat weer op, zodat een automobilist je nog net ziet en voor je kan remmen. Was je blijven liggen, dan had hij je overreden. Tien seconden later gaat die automobilist er weer vandoor, om vervolgens op een zebrapad iemand aan te rijden. Dood. Dat was misschien niet gebeurd als je was blijven liggen of thuis was gebleven.

Ik zou er wel mee leven, maar ik zou echt gruwelijk lang doen over het verwerken en het een plaats geven. Ik ben nogal schuldbewust. :s