middagzon
 

liggend op een bankje in de middagzon
zuchtje wind streelt door je haar

zo teder als een veertje,
dansend naar de horizon

beginnend met het einde
wachtend op de dood die komt


kom maar op met reacties en suggesties hoe ik het kan verbeteren :)

ik snap hem niet echt..

hoeft ook niet, en ik ga het niet uitleggen, ieder zijn eigen
interpetatie ( of hoe je dat ook schrijft)

Ik vind het een beetje bizar, maar (misschien daarom) wel leuk :D

Metrisch zou ik het zo hebben gedaan:

Liggend in de middagzon
zuchtje wind streelt door je haar

zo teder als een donzen veertje
dansend naar de horizon

beginnend met het bittere (of ander bijvoeglijk naamwoord) einde
wachtend op de dood die komt

Ik denk dat dat bankje er staat voor het gevoel dat erbij hoort. Maar dan had ik het gedichtje nog wat uitgebreid met strofen.
Ik stoor me een beetje aan het woord beginnend, omdat dat tegen mijn taalgevoel ingaat :D , maar ik zou het niet durven veranderen. Misschien moet je toch nog 2 strofen extra schrijven. 1 tussen de 1e en 2e strofe, en een tussen de 2e en 3e, om het compleet te maken.

dank je voor je reactie
ik zal aan die 2 strofen gaan werken, en als ik wat heb, plaats ik het wel weer hier.
wat betreft dat bittere einde: denk ik nog even over of ik het veranders, ik vind het in ieder geval een goede suggestie :)

ik ben het eens met halogeen, zoals zij hem schrijft vind ik hem net wat mooier klinken.

ik heb toch echt een uitsteeksel dat langer kan worden dan 10cm...