Het dichten zelf
 

Goede avond allemaal...

Ben nieuw hier en dit is mijn eerste bericht :P *dansje*... Wil graag weten hoe jullie dichten. Doen jullie dat door eerst te gaan zitten en diep na te denken? Of gaat het zomaar?
Bij mij is hte het tweede, sterker nog, ik kan alleen dichten als ik me echt heel naar voel, om emotie eruit te gooien zo te zeggen. Dit werk meestal wel lekker, en ben een tijdje geleden dan ook met een wedstrijd gepubliceerd (Doe Maar Dicht Maar). Maar het "probleem" is dat ik de laatste tijd te blij ben, en ik mis het dichten. Heeft iemand een tactiek die het zelfde dicht als ik doe hoe ik er als het ware toch voor kan gaan zitten?

Als afsluiting dan maar een gedicht inderdaad, degene die inderdaad gepubliceerd is. Geschreven voor mijn beste vriend, redelijk lang geleden. Mocht iemand meer willen lezen van wat ik nu al heb geschreven neem dan even prive contact op, omdat ik het dit forum niet aan ga doen alles te posten... :P

Aan Ralph, mijn blauwe.

in het zand geschreven
de letters van zijn naam
aan de zee gegeven
voor altijd weggegaan

ik kan ze niet meer pakken
ik kan er niet meer bij
de letters in de golven
steeds verder weg van mij

ik wou dat ik kon springen
een deel worden van dit spel
in zeewater verzinken
zonder lichaam, zonder vel

een schuimkop op de golven
alleen maar eeuwig vrij
eindeloos verdolgen
dat is een deel van mij

speels maar soms zo woedend
door de eindeloze wind
laat ik me verdrinken
tot ik de letters vind

weids daar op de spiegel
van de eindeloze zee
kom ik weer naar boven
en neem je letters met me mee

maar ik kan ze niet meer vormen
nu ik me geofferd heb
geen mond meer om te spreken
nu ik je naam weer heb gered


Inmiddels schrijf ik minder dramatisch :P.

Kusje,

Meadow...

Als commentaar op je gedicht:

Erg goed gedaan, mooi verwoord, mooie beeldspraak. Alleen metrisch vind ik het niet helemaal kloppen.

De derde strofe is gewoon vreemd, metrisch gezien, die had ik helemaal herschreven.

In de 6e strofe, de laatste zin, had ik 'met me' weggelaten.

Over het dichten. Bij mij werkt het op alletwee de manieren. Als ik iets wil zeggen, iets dat me dwars zit, iets dat me opvalt, dan gaat het soms spontaan, maar vaak moet ik er diep over nadenken en puzzelen met woorden.
Als ik heel depressief en emotioneel ben gaat het vaak wat vanzelfsprekender, maar terugkijkend op dat soort momenten, komen dan niet de meest afwisselende en intelligente gedichten uit me.