(voorlopig nog tittelloos)
 

ik loop hier buiten in het donker
de straat heel zacht verlicht
ben aan het denken over woorden
waardoor ik ben gezwicht

ze voelen warm en zijn zo prettig
een aangenaam gevoel
het maakt me bij en laat me lachen
ze geven mij een doel

nog nooit gezien, nooit meegemaakt
maar toch voel jij me aan
ik ga op zoek en vind jou daar
wanneer ik jou zien staan

zo veel gezegd, zo veel gesproken
laat ons hier snel vandaan
al dat verlangen diep van binnen
kunnen wij dit nog wel aan?

Het allerleukste aan dit gedicht vind ik dat jij precies hetzelde hebt gedaan als ik; vier strofes van elk vier zinnen waarbij 2 en 4 steeds op elkaar rijmen(y)

Ik vind hem echt goed, hé:o