Wat is het beste voor de mens: Conformisme of individualiteit?
 

Onze samenleving is eigenlijk maar voor een gedeelte een samenleving. Ieder maakt deel uit van deze aardkloot dat is een feit ( alhoewel sommige er sterk over twijfelen niet in een andere dimensie thuis te horen). Maar slechts een deel van ons leeft samen. Samenleven is conformisme, het jezelf afhankelijk maken van anderen, en anderen afhankelijk maken van jezelf. Nu geef ik toe er is geen volledige autonomie op je leven. Je zult in de meest barre omstandigheden nog altijd afhankelijk blijven.

Om nu het verschil tussen conformisme en individualisme aan te geven, moeten we kijken naar de wil. Men kiest er bewust voor zich te conformeren met of zich te distantiëren van de menigte.
De oude opvatting van ‘ zich conformeren’ is het zich in overeenstemming brengen met, of gelijkvormig maken aan. Maar hieraan ontbreekt een dimensie. Het moet zijn de bereidheid zich naar de heersende opvattingen te richten. De bewuste keuze voor een bepaalde ‘ gedeelde’ levensstijl
Volgens de oude opvatting zouden individualisten namelijk ook tot conformisme geneigd zijn. Zij kunnen zich wel degelijk aanpassen, maar niet bereidwillig. Hoogstens vanwege de noodzaak om zich nog enigszins te integreren of van bepaalde ongemakken te ontdoen. Bereidwillige en bewuste keuze tot het zich aanpassen is dus conformisme

Het individualisme kan conformistische trekjes hebben. In feite kan je dus de definitie van conformisme niet 180 graden draaien om tot de definitie van individualiteit te komen. Individualisme kan gezien worden als het handhaven en gelden van een eigen persoonlijkheid. Dit staat dus wel degelijk haaks op het conformisme zonder onder te doen aan de doordrenkte kant van het individualisme door het conformeren wegens ongemak en beperkingen van levensvrijheid. Het zichzelf laten gelden is de tegenstelling van zichzelf aanpassen.

Individualisme is gefocust op vooruitgang, op het ‘ streven naar’ van een bepaald iemand. Conformisme is daarentegen uit op het behoudt van een al reeds bestaand patroon. Natuurlijk is conformisme voortgekomen uit individualisme, men had een bepaalde opvatting nodig om zich aan te conformeren. Maar hoe wordt deze opvatting gekozen? Is dit de opvatting die het mist radicaal is, en daarom wel naar vooruitgang leidt, maar in minieme mate. Geen extremisme, geen afbraak maar stilstand? Is conformisme stilstand en Individualisme vooruitgang?

Gek genoeg denk ik dat conformisme het dichts bij het gegeven ‘ survival of the fitest’ komt. Hoewel een ‘groep’ niet zo flexibel is als een individu, zorgt het wel voor een bepaalde zekerheid en daarmee een garantie voor het voortbestaan. Een individu is, ondanks de vooruitgang, veel kwetsbaarder. Conformisme is een zekerheid, het maakt afhankelijk maar daarmee heeft het een stabiele basis om zich langzaam stapje voor stapje, voort te bewegen tot in de oneindigheid.

Conformisme is daarom het beste voor de mensheid

Eens/ oneens


ps : en het feit dat ik niet of nauwelijks kan reageren op mijn topics of stelling hangst af van mijn beperkte internet tijd...respect dus...

Ga jij eerst nou maar eens reageren op je andere topics voordat je meer van dit soort onzin uitkraamt.

Als we John Stuart Mill mogen geloven niet, dan is individualiteit het beste. Individualiteit lijdt tot innovatief gedrag, innovatief gedrag lijdt tot vooruitgang. Maar ik kan het op dit tijdstip niet zo helder samenvatten ---> net terug van concert en ik moest vandaag een opstel over Mill inleveren.

gulden middenweg?

(blaat sjittie antwoord ik weet het, maar het is gewoon zo)

Voor zover iemand non-conformistisch kan zijn, lijkt me de gulden middenweg inderdaad het beste.

Vooruitgang? Dat wij met z'n alle proberen te innoveren? Maar dan kom je toch op tegenstellingen?

REIE

Als je mensen de mogelijkheid gaat ontnemen om zichzelf te uiten en je innovatie wil stoppen, dan hou je het misschien wel eventjes onder water. Maar uiteindelijk krijg je een groep mensen die heel ontevreden worden en desnoods met geweld zullen proberen meer vrijheid te krijgen (revoluties).

Tegenstellingen zijn er altijd geweest, zijn er nu nog en zullen er altijd zijn. Wat we moeten doen is elkaar de mogelijkheid gunnen op een respectvolle manier om te gaan met elkaars tegenstellingen, zodat het controleerbaar is.

Als je jezelf gaat verbieden te ademen zul je op een gegeven moment een "uitbarsting" van adem halen krijgen (beetje figuurlijk geformuleerd, maar jullie snappen 't wel..) Als je jezelf de mogelijkheid gunt om te ademen, krijg je ook geen oncontroleerbare "uitbarstingen" van adem halen, maar ga je er op een eenvoudige, verantwoorde manier mee om.

Zo is het ook met mensen de mogelijkheid laten elkaars tegenstellingen te accepteren zonder anderen te benadelen. Dit is een goed voorbeeld:

"Hoe kun je leven met een grote behoefte aan spanning dat door je hoofd heen spookt?

Zie veel films en wedstrijden, word brandweerman, agent of soldaat, maar tref geen onschuldigen, help die juist. Zoek ook eens waar die sterke behoefte vandaan komt."

die films en wedstrijden zijn niet echt goede voorbeelden, want denk je nu echt dat je behoefte aan spanning wordt voldaan door dit soort surrogaat-activiteiten
de agent en brandweerman zijn een goed voorbeeld, zet het om in iets positiefs, maar dat positieve is bij de soldaat wel weer helemaal weg, soldaten treffen vaak onschuldigen, das onderdeel van hun vak
als je een voorbeeld geeft, geef dan wel een goede graag...

Dat iets "surrogaat" is, wil niet zeggen dat het geen effect heeft. Ik schrik wel een aantal keren tijdens een spannende film. Of het nou "echt" gebeurd is of fictie is, maakt mij niet zoveel uit. Het gaat hierbij voornamelijk om je beleving. Zo kan porno een surrogaat zijn voor sex. Not the real thing, maar wel beter dan iemand verkrachten (zolang we hier spreken over porno met volwassenen ga ik niet uit van misbruik, tenzij een verkrachting wordt gefilmd ofzo).

Of een soldaat goed werk doet of niet kun je je inderdaad afvragen, feit is dat een soldaat in deze wereld helaas nog nodig is om te vechten (en ook voor een hoop andere dingen natuurlijk) en het is ook compleet legaal en sociaal verantwoord om het te zijn. Al denk ik trouwens dat als je in NL in dienst gaat, je niet zo snel zult vechten, maar andere spannende dingen doet.

Zo zou een agent in een ideale wereld ook niet meer nodig zijn (geen misdaad, geen politie). Helaas is de wereld niet ideaal, en zijn er agenten nodig.

Wees jij maar eens rustig een tijdje conformistisch. Het zal je goed doen...

:confused:

vind dat je wel degradeerd met die ad hominem reply's

Eerst beter lezen, en het dan tot je door laten dringen: dan zul je zien dat het geen "ad hominem reply" is, maar een welgemeend advies.

Als we John Stuart Mill mogen geloven niet, dan is individualiteit het beste. Individualiteit lijdt tot innovatief gedrag, innovatief gedrag lijdt tot vooruitgang. Maar ik kan het op dit tijdstip niet zo helder samenvatten ---> net terug van concert en ik moest vandaag een opstel over Mill inleveren.

De afgelopen eeuw is de mens voornamelijk voor het individuele belang bezig is geweest, inderdaad kwam er innovatief gedrag en inderdaad er kwam ook vooruitgang, maar heeft die vooruitgang ons veel goeds gebracht? Kijk eens om je heen, je ziet computerende mensen, auto's, fabrieken, vervuilde kanalen, overal liggen wegen en als je eens een bos bezoekt dan banjer je door de troep die mensen die voor jou in het bos waren achter hebben gelaten. Zoals al zo vaak is gezegd zorgt de vooruitgang van de mens (uiteindelijk) voor de vernietiging van de aarde (en daarmee dus de mens, wat zijn we toch een dom volkje). Ik denk dat als de mens conformistisch gaat leven, dat de mens meer in het belang van de gemeenschap en dus de aarde bezig gaat zijn. Natuurlijk is er ook wel vooruitgang en gaat de mens innoveren, alleen met een verminderde snelheid.

Ik ben het met de stelling eens!

Ten eerste is er de afgelopen eeuw wel kans geweest voor mensen om zich onbeperkt te ontplooien, maar slechts voor een selecte groep. Om ontplooiing te stimuleren moet elk persoon min of meer dezelfde kans hebben van zijn of haar vrijheid gebruik te maken en dit begint bij het bieden van gelijke kansen. Veel gezinnen verdienen net genoeg om voedsel, onderdak en kleding te betalen terwijl anderzijds een groep mensen zich ongelovelijk zit te verrijken in villa's, met veel auto's en dure dineetjes. Ook is er een oneerlijke verhouding tussen ontwikkelde landen en ontwikkelingslanden. Om gelijke kansen moet gelijkheid van middelen, macht en dergelijke gerealiseerd proberen te worden.

Om op jou tegenargument terug te komen. Mill vond deze vrijheid belangrijk in zoverre dit niet andere individuen schaadt, wat in de huidige situatie duidelijk wel het geval is. De kwadelijke gevolgen die je noemt zijn het gevolg van kortzichtigheid; er zit natuurlijk ook een vorm van ethische verantwoordelijkheid aan vast (in het geval van Mill het utilitarisme). Je moet niet alleen voor de mensen die *nu* leven de voorwaarden scheppen voor een goed leven, maar ook rekening houden met de generaties die komen en een politiek beleid voeren die gericht is op duurzame investeringen in het milieu en de maatschappij.

Kort samengevat is mijn punt dat ruimte voor ontplooiing samengaat met een aantal regels om iedereen dezelfde ruimte te geven. Voor een groep elitaire mensen nu zal dat nadelig zijn, voor de maatschappij als geheel voordelig.