heel erg gelukkig zijn.
 

ik zat laatst geschiedenis te leren (gezagdragers)
had op gegeven moment mijn muziek zachtjes aangezet, het raam open, de zon scheen naar binnen... lekker, en er was een leuk liedje op, bovendien begon ik het eindelijk eens allemaal door te krijgen met geschiedenis. Ik denk vooral dat het zonnetje 't em deed, maar ik voelde me ineens op dat moment heel gelukkig. ik moet met een heel brede smile op mn gezicht hebben gezeten, want toen mn broertje binnen kwam vroeg hij 'wat is er zo leuk aan geschiedenis?'.
Op dat moment waren al mijn gedachten positief. ik slaag gewoon... het gaat me lukken, alles komt goed, ook met de mensen waar ik om geef... ik wist het zeker gewoon! jammer dat zo'n gevoel snel weer verdwijnt, maar het was een heel erg mooi gevoel. ik wil het iig niet vergeten, omdat als ik er aan terugdenk weer een heel klein beetje van dat gevoel krijg.

hebben jullie dit ook wel eens? helpt zo'n gevoel je achteraf dan ook?

xxx wen

p.s. dit is het 2e topic die ik open vlak achter die andere, het is ook maar ff mn laatste denk :p :p

Nee, ik ben eigenlijk nooit heel erg gelukkig. Helaas.

Heb ik ook wel eens, zonder enige reden. Jammer dat gemoed zo chemisch bepaald is.

ja, dat zijn echt mooie momenten. Intens gelukkig zijn is zelfs nog mooier dan intens verdrietig zijn.

dat is toch juist mooi?

@ sylph,
dat is jammer.. heel jammer.... ik ben ook niet vaak gelukkig, maar als ik het wel ben, geniet ik daar ook echt van eigenlijk :bloos: het is heel belangrijk voor me en tja, geeft mn leven ook heel veel meerwaarde... en weetje.... ik denk vaak 'waarom leef ik nog?' (en nee, dat denk ik heus niet gelijk na een onvoldoende voor een toets ofzo) maar op dit soort momenten weet ik waarom ik leef.... Waarom niet daarvan genieten zolang je te leven hebt? de dood komt toch wel, waarom niet eerst het leven 'proberen' om het bot te zeggen.

liefs, wen

Ik heb af en toe van die momenten ja. Omdat de zon schijnt en alles mooi lijkt. Nu heb ik ook weer zo'n moment.


alleen jammer dat die momenten nooit zo lang duren bij mij

Ik heb heus wel eens perioden van "gelukkigheid" om het zo maar te noemen, maar dan gebeurt er iets vervelends, en ben ik weet terug bij af. Ik denk (ook als ik niet ongelukkig ben ofzo) vaak "waarom ben ik?". Ja, dat klinkt wat vaag.

ja, dat is idd heel jammer dat ze altijd zo voorbij zijn :(
maargoed, juist doordat ze zo zeldzaam zijn ben ik denk ik staat écht te genieten :)

Ja, dat heb ik ook regelmatig. Kleine dingen die je zo ontzettend blij kunnen maken. Heerlijk! :cool:

Voorbeelden:
- Mijn armen die bijgekleurd zijn waardoor ze mooier lijken.
- Met mijn nichtje spelen.
- Een geweldige buitenrit maken op Iris.
- Als ik het gevoel heb dat ik mooi ben.
- Huiswerk maken op het balkon in de zon en mijn buurjongetjes spelen buiten. :)

:cool: (y)

Hopelijk gaat dat 5 juni ook lukken :)

Heel af en toe heb ik dat ook wel eens ja, had ik dat maar 24/7 :bloos:
Vaak heb ik ook het gevoel dat het me allemaal niks meer interesseert...'wat doe ik hier nog?'
Was dat maar wat meer in evenwicht :o

ja heb ik idd ook wel eens. veel te weinig helaas. de laatste tijd ook niet meer. maja examen...
en idd dat het altijd zo kort is.
soms heb ik zo van, eerst krijg ik allemaal kriebels en dan denk; ik haa lhet gewoon, ik ga mn best doen, en het gaat lukken. dat is dan zo'n gelukkig momentje. bv als ik 's avonds in mn bed lig heb ik dat wel es.
ik vind het wel moeilijk om later dan dat gevoel terug te halen zeg maar. dus echt veel heb ik er dan niet aan, helaas.

Ja, dat heb ik ook weleens. Dan lijkt alles opeens zo mooi.. Jammer dat zulke momenten maar zo kort duren en niet vaak voorkomen.

Het gaat al een tijdje zo goed
en ik ben benieuwd wie er morgen weer sterven moet
Het doet na een week al zo'n pijn
Ik ben het echt zat om gelukkig te zijn...



ontopic:
Ik ben wel gelukkig over het algemeen - ik ben van nature niet echt pessimistisch ingesteld. Maar met die examens en alle stress ben ik de laatste tijd niet echt gelukkig meer geweest - hopen dat dat straks over is. :)

ik ben ook heel soms gelukkig,
dat soort dingen,
ik was vanacht ook gelukkig, ik droomde dat mijn moeder me knuffelde, vol liefde,
ik voelde me gewoon gelukkig, totdat ik echt wakker werd, van het geschreeuw van mijn ouders, toen kwam de harde realiteit weer naar boven dat mijn moeder me haat en me in geen 1000 jaar zou knuffellen.. :(

maar ik hou wel van haar.. :(

ik had liever een mooi zonnetje gehad!

Ik ben wel eens gelukkig, maar niet op de manier waar op jij het beschrijft.

Ik geloof in de platitude zegswijze 'zonder geluk geen ongelukig gevoel' visa versa. Je dient immers een soort van vergelijkingsmateriaal te hebben. Wanneer je aangeeft ongelukkig te zijn, heb je je dus ook wel 'ns gelukkig gevoeld... Hoe zou je anders de conclusie 'ongelukkig' kunnen trekken..

Niét specifiek tegen één persoon gericht, meer in algemeenheid.


Ontopique; een fles wijn en joint doen wonderen ;)

ja, heb ik best wel vaak.. dan ziek weer een vlinder voorbij vliegen terwijl ik in het gras zit, dan een paar hele blije spelende kinderen.. kan ik zo intens gelukkig van worden... maar dan slaat het weer om, denk ik aan hoe ik behn en val ik terug naar me normale gevoelens....
jammer...

heerlijk bevrijdens gevoel is dat .. duurt bij mij ook heel kort, maar ik probeer t wel vast te houden :)

chocola eten helpt natuurlijk ook :D :p

Gelukkig... Ik heb zeker wel eens gelukkige momenten, ik probeer daar zeker van te genieten... meestal lukt dat ook wel... Maar ik heb de laatste tijd een beetje het gevoel van: geniet er maar niet van... want als het gevoel weg is doet het alleen maar meer zeer... kweet niet.. het is vaag... ik heb zoveel gehoopt... zo vaak dat het weer mis ging... dat doet pijn.. ik durf niet meer... :(

klinkt vast ontzettend stom... stomme mensen stomme dingen...

Ja, dat had ik laatst, toen had ik en cd van Norah Jones geluisterd, ik reed daarna naar het strand en ging een uur op t puntje van de puier liggen, met de zee aan mn voeten. Volmaakt geluk heet dat. :)

En zoals je wel merkt denk ik er nog met plezier aan terug :)

ik heb van meer mensen gehoord dat die cd van norah huppeldepup, (ja die ja)
echt geweldig moet zijn.. :s

Ik heb nu een gevoel gewoon zo down, en ik wil er ook niet meer uit komen, ik wil in de eeuwige waas blijven leven :S, als ik dan al moet leven.. :s

Dat is godzijdank het grootste deel van de tijd mijn stemming tegenwoordig. Ook als ik even verdrietig ben of me moedeloos voel, zit daar gewoon nog geluk en vertrouwen in de toekomst onder.

En ja, ik bedoel dat echte intense, fladderige -alles is zo mooi- geluk.

jouw ontopic reactie had ik al helemaal verwacht :D :D

en idd, je hebt geen gelukkig gevoel als je geen ongelukkig gevoel kent, net als dat je geen hoogtepunten kan hebben zonder dieptepunten ;)
alleen ik zoui wel eens willen dat ik wat meer 'hoogtepunten had' en me wat vaker gelukkiger zou voelen. hoewel ik het nu wel heel erg waardeer als ik me zo kan voelen.

mag ik even zeggen dat ik het daar ontzetten mee ONeens ben.
jij bent niet stom... en je beschrijving over je gedachten en gevoelens ook cker niet!!!!

beschrijf jouw manier dan eens?

Nou ja manier. Ik word niet zo maar gelukkig, als ik een boek lees of naar buiten kijk en de zon schijnt. Nou ja misschin als het een heel mooi boek is. Er moet meer een soort reden zijn. Als bijvoorbeeld iets lukt wat nooit eerder is gelukt. Of wat ik zelf dan wel eens heb, als ik onder de mensen ben en ik heb het naar mijn zin (dat is voor mij moeilijk), dan word ik gelukkig. En ook als ik daar aan terug denk. Ik denk dus dat mijn geluk meer een soort van ontkenning van verdriet is, een soort 'het valt best mee.' Ik voel me trouwens niet snel gelukkig.

Lastig om onder woorden te brengen in ieder geval.

Ik kan ook wel af en toe heeeeeel erg gelukkig zijn. Maar vaak barst ik dan in huilen uit omdat mijn geest die emoties niet aan kan zeg maar :s Verder is dat gevoel vaak snel over. Gelukkig blijven de ged8es eraan wel lang hangen. maar als ik intens gelukkig ben wordt ik vaak ook heel erg druk waardoor anderen mij lastig gaan vinden, en dan ga ik me ook weer aan mezelf irriteren en ga dan weer huilen. *zucht* hoezo vicieuze circel.
Mja ik huil liever van plezier dan van ellende!

Hij is geweldig ja, niet in de zin van vrolijk maken, maar hij is heel rustgevend (y)

Wel heel fijn voor je meis!

Ik heb dat wel eens als ik bij de kinderen van mijn broer ben. Die zijn mijn alles, daar kan ik nog wel een secht gelukkig van worden. De laatste tijd jammer genoeg niet zo vaak meer.

Inderdaad. Slaapproblemen worden er mee opgelost. :o
Hij is echt goed. :)

ik moet um ook maar eens gaan kopen ofzow, als ik weer geld heb,
dat in slaap huilen is toch niet zo'n leuke optie ;)

Ik ben soms zooo tevreden over alles, sta dan stevig in mijn schoenen, vind mezelf ok, zie alles zonnig en heb veel energie. En soms slaat dat dan opeens om naar de andere kant. Soms houdt het 2 of 3 dagen aan. Nooit langer.

Als het allemaal ff goed gaat,denk ik: wat gaat er nu weer gebeuren, kom maar op, ik ben er klaar voor...

Die mooie dagen doen me veel goed en laten me weten waarom ik hier nog ben.

ja ik heb het nu :). ben uitgeweest met mijn vriendje; onder de film lekker tegen mekaar aangeleund, lieve dingen tegen mekaar gezegd. na afloop hand in hand door de stad richting de metro gelopen,enz. ik voel me nu zooooo ontzettend gelukkig en verliefd :) al mis ik hem al wel .... :(...

Dat had ik een aantal weken geleden, toen ik met een heel leuk meisje had afgesproken, en we als een soort electrische ontlading (niet mijn eigen woorden ;)) bij het afscheid zoenden. Hoe ik me toen voelde op de reis terug naar huis, daar kan ik nu nog steeds op teren, geweldig...zo'n fijn gevoel :) :o Dat helpt me nu nog wel ja, als ik daaraan terugdenk krijg ik het nog steeds warm.... :) <3333

Ja.

Die momenten waarop ik enorm kan genieten van soms hele
'kleine' dingen (mijn stiefzusje(s), de zon op mijn hoofd, een
taak die af is, enz), vertrouwen en hoop heb voor het nu en
de toekomst zijn ook grotendeels de momenten waarop ik
teer als het minder gaat ed.

Whahahaha, hetgeen óf iets zegt over mij voorspelbaarheid óf over jouw mensenkennis :p

...Ik ben er van overtuigd dat je er op cognitiefgebied iets voor moet doen, namelijk het 'openstaan voor geluk'. Wanneer je er bij stilstaat, ben je in ieder geval al op een goede weg, dunkt mij.. Forceren heeft een averechts effect, maar een beetje moeite ervoor doen biedt wellicht perspectief :)

Succes, girl! Ik gun het je in ieder geval héél erg.

ja ik ken dat. soms denk ik dat ik ineens weet hoe de hele wereld in elkaar zit en dan voel ik me geweldig. ik zou op dat moment echt alles tegelijk willen doen, ik barst van de zogenaamd goede ideeen. maar daarna besef ik me ineens dat het onzin is wat er in mijn hoofd rondspookt en dan komt er vaak een slecht gevoel achteraan.

bekend, ja

echt een moment waarop je zou willen dat de tijd stil zou kunnen staan

ik heb dat wel eens ja, maar helaas niet vaak. Meestal heb ik het als ik aan het fietsen ben, een lekker muziekje op, t zonnetje schijnt en ik heb een lekkere dag gehad. Dan fiets ik t hele stuk met een grote smile op mn gezicht (en ook als ik thuiskom). Dan voel ik me zoo gelukkig en blij en dan heb ik ook van die kriebels in mn buik enzo (en dat terwijl ik niet verliefd ben). Heerlijk is dat..

:) ja, alles behalve jijzelf, zodat jij wel gewoon kan genieten.