gedicht: vragen
 

Heej allemaal!

Ik heb hier nog nooit een gedicht gezet, laat ik het dan ook maar eens doen. ben benieuwd wat jullie er van vinden. "k heb er nog wel meer... zien jullie vanzelf.

Vragen zijn er om opgelost te worden,
Zo redeneert iedereen.
Toch?
Maar is er op elke vraag een antwoord,
bevredigend, goed genoeg?
Zijn er antwoorden op vragen,
die rond dwarrelen in mijn hoofd?
wat? dat.
Wanneer? dan
Waardoor? daardoor.
En waarom???
...
Het antwoord,
wie vind het?
Kan iemand het vinden,
ben ik te stom?
Wie kan het begrijpen en legt het me uit,
wie weet dat, wanneer, waardoor
en waarom?

Groetjes: Barbera

Hmm, ik vind het teveel vragen, nu lijkt het meer alsof je tegen jezelf zit te praten als je dit hardop leest. Ik vind het mooier als er meer iets wordt beschreven :) .