moordende leugens
 

Even leek het waarheid te blijken,
maar jij wilde niet bezwijken.
Evenmin ik wilde afwijken.
Samen gingen we verder..
Geen vrienden, geen minnaars

Toen kwam de dag,
die ik nog steeds veracht.
Jij bleek te hebben opgegeven,
en het dan nog te hebben verzwegen,
niet wetende dat ik je al had vergeven,
loog je..

Je had me bedrogen,
Je had gelogen.
Achter al onze pogen,
liet je me achter,
met je moordende leugens,
alleen..

De koppigheid, m'n eeuwige vijand,
had me de das om gedaan.
Me verloochend bleef je gelukkig.
Je berouwde je spijt,
ik wilde je niet kwijt.
Dat wist je..

Je zei dat je me graag zag,
maar dat er een derde pion in het spel was.
Maar dit is geen spel.
Je leek niet te beseffen,
dat jij m'n leven was.. en steeds bent.

Ik hou van je..

Hey Mooie woorden gebruikt, ik kan het af en toe alleen wat moeizaam volgen, maar dat kan ook aan mij liggen ;)

Vera

Ik vind het qua vorm een erg interessant gedicht; ambitieus, niet bang om het een wat grotere lengte te geven (y). Toch vind ik het op een aantal punten niet zo sterk:

- ik vind de rijm wat te gedwongen, terwijl dat bij deze (ook al vrij onregelmatige - wat ik trouwens juist erg goed vind, ik probeer alleen te zeggen dat het geen gedicht is wat bestaat uit 4 strofen van elk 4 regels waar een duidelijke regelmaat in móet zitten voor het mooie -) vorm niet echt nodig is; ik zou sowieso het 3e rijmwoord telkens vervangen; het lijkt telkens net alsof je die zinnen aan die rijmwoorden hebt aangepast, wat mijns inziens zonde is.

- ik vind het iets te veel verhalend; een beetje in de zin van 'en toen', 'en toen'; je verteld meer een verhaaltje, waardoor de spanning in het gedicht wat achterblijft.

Wat ik erg sterk vind aan het gedicht, is dat het erg puur overkomt. Ook neem je goed 'de tijd' om alles eens rustig op papier te zetten, dat bewonder ik aan dit gedicht. 'een derde pion' vind ik een mooie vergelijking, trouwens :).

de rijm is echt gruwelijk. sorry dat ik het zeg, maar echt iew gewoon.. waarom voelen mensen zich toch zo snel gedwongen tot rijm?

door de rijm komt het hele gedicht gedwongen op me over.

Achter al onze pogen> al ons pogen is nog mijns ziens nog acceptabel als dichterlijke vrijheid

en een metrum is op verschillende plaatsen echt veel te ver te zoeken... (die laatste strofe bv :|)

ik vind dit echt een mooi gedicht...

de rijm die je hebt gebruikt is erg goed, helemaal niet storend.
woorden passen goed bij elkaar.
mooie zinsopbouw en taalgebruik.

bedankt voor jullie commentaar, ik zal er aan denken in de toekomst ;) :D

Beetje rapperdepep style :)