het licht
 

in de verte zie ik een licht,
het wijst mij de weg.
de juiste route die ik moet volgen,
daarmee bereik ik mijn doel.

het licht wordt sterker
knipperend komt het op me af
wanneer het dichterbij komt
zie ik niets meer.

vanaf een grote hoogte,
zie ik mijn ouders huilen.
ze voelen koud van binnen.
waarom moest dit gebeuren?

Op zich mooi, maar het loopt een beetje stroef.

"de juiste route die ik moet volgen" zou je misschien om kunnen buigen tot "de juiste route die ik volgen moet", dan loopt dat stukje beter (vind ik ;)).

bedankt voor de reactie

Hmm, ik vind deze niet zo mooi. Ik vind hem een beetje saai om te lezen, zowel je taalgebruik als inhoud spreken me niet zo aan. Misschien kun je meer met bijvoeglijke naamwoorden werken, die geven een gedicht vaak (zolang het maar met mate gebruikt wordt) wat meer sfeer waardoor het geheel iets indringender wordt.

Jakkie-bah (was een eendje...)