tsja hoe moet ik dit noemen?
 

hebben meer mensen dat ze zich een beetje dus/suf/nutteloos/neerslachtig voelen als ze een dag, of een paar dagen niet onder de mensen zijn geweest, bijvoorbeeld nu met de examens dat je zit te leren en je vrienden dus maar eventjes, of helemaal niet ziet?
ik kan daar echt niet tegen wordt er echt een beetje chagie van enzo

Ja, dat hebje wel eens als je een paar daagjes binnenzit en geen contact hebt met anderen. Bedenk je dan eens hoe zwaar ouderen het kunnen hebben die soms jaren het huis niet uit komen....

Bij een dag of een paar dagen heb ik er weinig tot geen last
van (hoogstens een beetje het willen-bijpraten-gevoel met
bepaalde mensen)...

Maar dat is denk ik ook heel erg afhankelijk van hoe het in
het algemeen met me gaat, en waardoor het komt dat ik
weinig contact met anderen heb.

hangt ervanaf hoeveel menselijk contact je gewend bent voordat je het gaat missen..

Dit is een normaal verschijnsel, heeft iedereen na een tijdje. Een mens is zeg maar een "kuddedier" en moet wel onder de mensen komen, anders wordt ie "gek".
En natuurlijk is dit bij iedere persoon anders. De ene persoon kan langere tijd alleen zijn dan de ander. En tweede : zie vorige post

Ja :) daarom moet je in het weekend ook gewoon lekker uit gaan tijdens je examens. Heb ik wel gedaan althans. verder bestaan er natuurlijk ook msn en telefoons :)

ik denk dat het heel belangrijk is om onder de mensen te zijn. Op een gegeven moment krijg je anders het gevoel geen weet meer van de wereld te hebben enzo. Als je dan weer buiten komt val je in een gat. Nou ja, een gaatje dan.

Ja, en soms heb ik zelfs de neiging dan maar negatief te gaan denken over mijn vriend/vrienden. En dan moet ik mezelf de hele tijd tegenspreken dat het niet waar is, vermoeiend is dat..

Zeer herkenbaar... daarom vind ik zondagen ook vaak saai en voel ik me wat minder :o
Die maandag is het weer geweldig op school... niet dat school leuk is, maar dan zie je je vrienden dus weer :p

Jazeker wel, dat is ook een reden waarom ik het ook haat om ziek te zijn.
Ik word altijd ontzettend chagrijnig ook van een hele tijd geen mensen om mee heen. EN moet ik uiteindelijk gewoon echt ergens heen omdat ik doordraai dan ofzo.
Sociaal dier ben ik ;)

Precies.