Opgeven?
 

Dit gedicht schreef ik toen ik even niet wist waar ik heen moest met mn gevoel... Nu ben ik er echter wel al uit, maar ik lees het nog steeds graag. :)

Misschien zou ik
Alles op moeten geven
Maar toon ik dan niet mijn zwakte?

Laat ik me dan niet kennen?
Zal ik niet gewoon mezelf kunnen zijn
Ooit?

Bezwijk ik niet onder
De druk van het zwijgen?
Alles voor mezelf houden
Alle hersenspinsels opschrijven
Als het toch niet gemerkt zal worden?

Het is duidelijk een gevoelsgedicht, puur wat gedachten en gevoelens. Goede manier om je te uiten, maar het sprankelt verder niet in woordkeuze, ritme en/of metrum, orginaliteit, vorm etc.
Inhoud is herkenbaar, maar het is naar mijn idee meer iets voor psych-gedichten(-topic).

Waarom lees je het nog steeds graag?