dood
 

Dood

Ze zeggen wel eens onbekend
maakt onbemind.
Wel,ja,zo was het bij mij als kind.
Over mijn opa?
Daar werd gewoonweg niet over
gepraat,en toch is het niet zo,
dat hij me helemaal koud laat.
Ik heb geen opa ,en dat doet soms raar,
en soms mis ik dat wel, echt waar.

Soms vraag ik mij af waarom hij juist van de wereld moest stappen,
konden ze niet iemand anders ,zomaar de wereld afklapen?.
Gelukkig is er dan nog mijn fantasie,
ik denk dan dat ik hem zie of...
hij doet leuke dingen met mij en ik weer blij.
Maar als deze fantasie verdwijnt,is het de harde realiteit die weeral verschijnt.

ik vind dit niet echt mooi. op het eerste gezicht vind ik de verschillende zinslengtes helemaal niet mooi staan.
toen ik het gelezen had had ik een beetje zo'n gevoel van wat saai, er spreekt zo weinig in uit.
niet echt mijn gedicht.

ja, weet ook wel dat het ni zo superieurgoed is,ma heb het gewoon opgeschreven,tjah,waarom eigenlijk? om eens er eens over te kunnen schrijven ,want niemand anders neemt mij toch nooit serieus als ik over mijn opa begin,die ik toch nooit heb gekend :confused: mja

mawh, ik vind het ook minder. je vertelt meer een verhaal in een soort van gedichtvorm. en het verhaal spreekt me niet echt aan

Bepaalde zinnen worden mooi afgebroken, en rijmen ook zonder dat het geforceerd lijkt.

Een aantal andere zinnen rijmen wel nogal geforceerd en lopen niet zo lekker..

Toch mooi gedicht hoor :)