van mij
 

Je kwam gewoon onverwachts binnen lopen.
Je wist waarschijnlijk dat mijn ouders er niet waren.
Ik zag tranen over je gezicht lopen en wilde je troosten.
Ik sloeg mijn armen om je heen, maar je duwde me weg.
En je begon te schreeuwen.
Ik snapte er niets van... had ik iets fout gedaan?
Ik kon geen woord uit brengen.

Dit vond ik nog het ergste.
Je bleef maar door schreeuwen dat ik van haar af moest blijven en dat ik een klootzak was.
Ik keek je aan en opeens ben ik op me bed gaan liggen en heb me rug naar je toe gedraaid en ben stilletjes gaan huilen.
Je schreeuwde dat ik je moest aankijken als je tegen me praatte.
Ik draaide me om en zei zachtjes "ik heb niets gedaan."
Je keek me aan en je begon opnieuw te huilen.
Ik ging zitten en sloot mijn ogen.
Ik had maar 1 gedachte.
Ik ben je kwijt...

Ik verwachtte dat je de deur uit zou lopen en dat ik je voor altijd kwijt zou raken, maar opeens voelde ik je hand tegen mijn gezicht en zat je naast me.
Je sloeg je armen om me heen en duwde me tegen je aan.
Je zei wel 3 keer achter elkaar: "Het spijt me, ik had je eerst moeten vragen of het klopte wat ze zei. Ik had niet meteen tegen je moeten uit vallen."
Je zoende me en samen gingen we op bed liggen.
Ik kon je alleen nog maar aankijken, want ik snapte nog steeds niet wat er gebeurd was.
Ik besefte het gewoon niet.
Je keek me aan en zag meteen in mijn ogen dat het me dwars zat.
Je begon het me uit te leggen. Je vriendin die ik eergisteren had afgewezen had gezegd dat ik haar had betast en zij er niet op was in gegaan.
Nu snapte ik het ook.

Ik keek je aan en zoende je.
Je zei nog een keer dat het je speet.
Je keek me aan en je streelde mijn gezicht.
Het was heel romantisch daarna.
We zoende en opeens trok je mijn shirt uit en hebben we met elkaar gevreeen.
Het was onze eerste keer.
Na 2 jaar gingen we dan met elkaar na bed.
En het voelde goed, alles klopte gewoon.
Het kon gewoon niet meer stuk......
Nooit meer.
Het ging super.

Ja het ging super..voor een week.
Toen hoorde je van je beste vriendin dat ik met die trut die op me verliefd was naar bed ben geweest.
Ja, ik zou haar geneukt hebben.
Fijn.
Niet dus, ik snapte nog steeds niet waarom ze zoiets verzon.
Was ze jaloers dat het zo goed ging?
Of hielp ze gewoon een vriendin die liefdesverdriet had.
Ik weet het niet.
In ieder geval maakte je het uit.
Ik was er kapot van.
Degene waar ik van hield.
Degene waar ik voor zou sterven.
Je was weg.
Na 2 jaar.
Alleen door die vriendinnen van je.
Je haatte me en je ontliep me zelfs.
Zorgde dat je me nooit op school hoefde te zien en door jou kreeg ik ruzie met iedere skater van de school.
Ik zag het niet meer zitten en werd depressief omdat alles me tegen zat.
Na een maand heb ik toch nog met je gepraat en besloot je geen ruzie meer te maken en dat we elkaar met rust zouden laten.
En toen na 3 maand stapte je weer op me af.
Je keek me aan en begon tegen me te praten.
We werden vrienden, gewoon vrienden.
Tenminste dat dachten we allebei.
En na bijna een maand de beste vrienden te zijn geweest en zelfs allebei stiekem verliefd op elkaar zijn.
Beken je.

Je houdt van me.

Net nu.......nu je verhuist, zo ver weg.
Te ver.
Ook al is het slechts een maandje.
Ik moet je nu wel een hele maand missen.
Maar het geeft niet.
Ik heb je weer.
Je bent weer van mij...................

ik post hier eigenlijk nooit, maar ik vind het een leuke stijl hebben, maar er staan nog wel een paar spelfoutjes in ;)

dankje heb hem laten veranderen :) hoop dat hij nu beter is :)

die alinea's maken het een stuk duidelijker (y)

Het is misschien omdat ik me nou een beetje precies hetzelfde voel als jou hoofdpersoon, maar ik vind het prachtig. :( Kreeg traantjes in m'n ogen. :bloos:

Een goed eerste verhaal! :)

dankje :bloos: wist eerst ook niet zeker of ik dit op het forum zou zetten omdat het nogal persoonlijk is enz. :)

Je hebt eigenlijk precies verwoord wat ik denk dat er gaat gebeuren. Wel iets anders, maar op dezelfde manier. Vannacht dacht ik eraan een verhaal te schrijven, precies 1 op jouw manier. Toevallig dat ik nou precies vandaag jouw verhaal lees.:)

Zoals ik al zei.. mooi :)

:) :) voel me gevleid.:bloos: :) maar ik heb er wel lang moeten over na denken om dit te posten en te maken :)

dank u :bloos:

Ik ga mijn verhaal nog wel schrijven, maar niet hier posten. Ik vind het knap van je, ik zou dat niet zomaar doen. :bloos:

:) ik had er ook eerst spijt van dat ik het had gepost maar heb het toch niet verwijdert :)

deze kant ken ik niet van de onzinner brick a brack :eek:
wie ben jij :p

nee, het is serieus een goed verhaal, maar aan het ebgin d8 ik dat die ander (die jij) een jongen was :eek: maar goed, geen homo's dus...

mooi :)

dank u :bloos: naja dit is eigenlijk stiekem de echte ik :)

Was dat een up?
tsktsk :nono:
:D

:p :D