Niet Aanraken <> Psychisch probleem????
 

Hey!

Ik kan er absoluut niet tegen als mensen me aanraken, in ieder geval dan onbekenden en mensen die ver van me af staan! In een bus of trein kan ik moeilijk naast iemand zitten omdat ik bang ben dat iemand me aanraakt? Er is vroeger nooit iets gebeurd waarvan ik denk dat het komt! Weet jij hoe ik hier iets tegen kan doen?

Mensen die HSP zijn (hooggevoelig) hebben heir ook last van. Ik kan er zelf ook niet goed tegen. Voel als iemand me aanraak dit meer dan normaal, vanwege HSP.
Verder, je kunt het ook gewoon niet prettig vinden ómdat het een vreemde is....of verborgen angsten, etc......

Wanneer het je niet in de weg staat, moet je je er vooral niet té druk om maken.

Grtjs.

Ik denk dat de meeste mensen het niet prettig vinden om door onbekenden aangeraakt te worden...lijkt me ook niks vreemds aan...soort beschermingsmechanisme, lijkt het me. Elk mens heeft verschillende privé-ruimten tot waarin je iemand toe laat, je vriend(in) laat je over het algemeen het verst toe, dan mensen die je graag mag (bv. familie en vrienden), dan gewoon mensen die je kent, enz. Ik zocht er laatst een plaatje van, maar kan het op inet nergens vinden. Zal het als ik zin ed heb wel eens opzoeken en inscannen.

De één heeft het natuurlijk erger dan de ander.

Heb je er zelf last van? Vind je het vervelend, enz? Soms helpt het om iets wat je eng vindt, toch gewoon te doen, ook al vind je het eng. Of in kleine stapjes. Maar wanneer je er geen last van hebt en het niet vervelend vindt...dan hoeft dat niet per se, lijkt me.

Hoi Psycho1717,
Ik heb dat probleem ook, maar ik heb het ook met bekenden die me niet mogen aanraken. Ik heb eigenlijk niet echt tips voor je, omdat ik het 'probleem' zelf altijd uit de weg ga. Maar Leonoor heeft gelijk, soms moet je gewoon proberen het toch te doen, of in kleine stapjes.. Vrij nutteloos bericht maar ja..
liefs.

lijkt me lastig in een volle trein :-)

Dat is zeker lastig, en ook in een volle bus, in de rij staan bij de kassa, een drukke winkel, en nog veeeel meer dingen.

Zucht, waarom posten sommige mensen toch altijd om te posten? Daar is onzin voor.

Ontopic:

Ik denk dat je het inderdaad met kleine stapjes moet opbouwen, met een wel bekend iemand. En je afvragen waar je angst vandaan komt. Waar ben je bang voor als iemand je aanraakt?

Inderdaad zeer lastig, zo lastig zelfs dat ik denk dat op je kont zitten en posten op een forum weinig aan je probleem zal veranderen. Profesionele help zoeken, daar lijken de kansen te liggen.

'k Denk niet dat professionele hulp hier nodig is, aangezien veel mensen dat 'probleem' hebben.

Zoals Leonoor reeds zei, het heeft te maken met je persoonlijke ruimte en hoe verder mensen van je af staan of hoe minder graag je hen hebt, hoe meer het je stoort dat ze je ruimte betreden.

Daar leer je wel mee omgaan na een tijdje, denk ik.

Ik heb er nu al wat minder moeite mee dan vroeger.
Het heeft ook te maken met stress volgens mij. Dat maakt je onverdraagzamer.

Dus mijn tip is wat ontspanning op te zoeken.
(meditatie, sport, muziek??)

Dames en heren, DIT was haar vraag, lul er dan niet omheen naar mogelijke oorzaken, want die zijn er kennelijk niet. Natuurlijk vindt ze het ook een probleem anders vraagt ze niet wat ze eraan kan doen...lijkt me vrij logisch

ontopic: vraag het een deskundige/psychiater etca, want die zal het vast het beste weten, hoe je dit het beste kunt "aanpakken" als je er zo erg mee zit.

Vraagje tussen door: waarom ben je bang dat mensen je aanraken? Seksuele intimidatie? verkrachting? Alleen omdat ze je bijvoorbeeld per ongeluk aanraken of tegen je aan komen, wil nog niet zeggen dat ze het op je gemunt hebben. Er gebeurt niks en hoeft je daarom echt geen zorgen te maken.
Je hoeft je pas zorgen te maken als iemand expres, bewust je aanraakt op plekken op je lichaam waarvan jij dat op dat moment niet wilt. enz enz enz you get my point

Misschien kan jij eens een assertiveitscursus volgen, Mss Tact. ;)

Verder ben ik het er niet mee eens dat er professionele hulp moet gezocht worden. Desnoods peuteren ze er wel een probleempje uit dat je nog niet kende en dan zit je daar weer mee.

edit: quote wat ingekort

Ik denk dat als jij in een bus niet naast iemand durft te zitten, je wel degelijk profesionale help nodig hebt. Natuurlijk hou ik er niet van als iemand me aanraakt die ik niet ken. Maar ik zal me er niet druk om maken. Vind jij het normaal dat je niet ergens durft te gaan zitten, omdat je bang bent dat mensen je aanraken ? Dat vind jij normaal ? Hoe wil je dan ooit in een overvol cafetje naar de wc lopen ? Maar blijven zitten of in je broek plassen, omdat iemand je weleens zou kunnen aanraken onderweg naar de wc ? Of maar gewoon helemaal niet naar het cafetje gaan en je opsluiten in je eigen huis ? Waar leer je volgens jou na een tijdje mee omgaan ? Heb jij ooit een moment in je leven gehad dat je dacht "nu heb ik leren omgaan met het probleem dat ik bang ben dat iemand me aanraakt" Als ik in de bus ergens zit, en er komt iemand naast me zitten, dan zie je mij toch ook niet snel opstaan en de bus uitgaan, want dat doen mensen die dit extreem hebben. Of diegene die deze topic starte een extreem geval is zou ik niet weten. Daarvoor geeft hij/zij te weinig informatie.

Ik denk dat je het wat te serieus ziet.
Maar ik laat de vraag of de professionele hulp nodig is dan toch maar in het midden, totdat de TS een wat duidelijker beeld schept over welke impact dat aanraken nu precies op haar heeft.

Btw, happy birthday. ;)

Beter niet zo tactvol, dan zoveel typen waaraan je nog niets hebt. Wat maar op 1 ding uitkomt en je net zo goed in 1 enkele zin kunt samenvatten.
Verder ben ik het eens met bustedengine. Als het geval zo extreem is dan moet er proffessionele hulp gezocht worden, anders krijg je echt problemen en kun je nergens meer "veilig" rondlopen.

Ik verkies dan toch mijn manier van replyen.

En verder zoals ik hierboven al zei.

Thank you ;) :o

Doe ff normaal zeg. Sowieso is het zo dat wanneer je de oorzaak weet, dan kan je daar aan gaan werken. Daarnaast nemen de meeste mensen ook de moeite om tips te geven mbt het er mee omgaan. Beetje loze opmerking dus, als je het mij vraagt.

En mensen vinden niet alles zelf een probleem wanneer ze het posten, soms vindt de omgeving het een probleem en gaan ze daardoor zelf ook twijfelen, ed. 't is handig om te weten of zij het zelf een probleem vindt of dat ze het een probleem vindt omdat haar omgeving het raar vindt. Daar naar vragen is voor zo ver ik kan zien heel normaal en heel logisch.

(Ennuh, volgens mij heb jij het in je post ook over oorzaken. Doe dat dan ook niet als haar vraag niet was volgens jou.)

Eerst zeg je die even normaal. En vervolgens ga je in de laatste zin van je post toch lopen uitdagen ? Waarom ?

't is maar net hoe je het opvat. Ik zie het niet als uitdagen.

Doe jij ff normaal aub.
Ik zeg toch ook niet dat jullie forumbazinnetjes goeie vriendjes zijn?

Ehh foutje, haal dat forumbazinnetjes maar weg, ik zag te laat dat jij geen bazin was.
Maar alsnog slaat je opmerking werkelijk nergens op

Het viel me gewoon op dat jullie telkens dezelfde mening hadden en voor elkaar opkwamen, da's al.

Ben jij toch lekker gemakkelijk uit je vel te doen springen. :D

Waarom dacht je dat ik fb was?? :confused:

Telkens? Welnee, hij kwam niet voor me op, maar hij vroeg zich gewoon iets af. Heeft weinig met mij te maken.

Ehhh ik spring niet uit m'n vel, ik ben gewoon nogal "tactvol" zoals sommige het noemen. Direct, kortaf, daardoor lijkt het alsof ik "uit m'n vel spring" enzo.

Keek niet goed, maar die andere pipo was forumbazin en niet jij. Forumbazinnetjes posten ook vrij veel en jij valt ook nogal op met posten, daardoor kreeg ik misschien ook die indruk.

Ah zo.

:)

't Is ook in periodes dat ik veel post en dan nog vaak op dezelfde subfora.

Het was totaal onnodig om te zeggen. Je kan er de klok op gelijk zetten dat er een negatiefe reactie op zou komen, aangezien je diegene aanvalt :)

Ik ken haar totaal niet ?

Hmm... ze vinden het gewoon vreemd als je normaal reageerd op iemand zijn/haar reactie, dan zoeken ze er meteen wat achter :confused:

Ontstaan dit soort problemen niet door dingen die onbewust dan wel bewust in je jeugd gebeurd zijn? Ik geloof dat S. Freud hier wat theorieen over had.

Ik weet in ieder geval dat je door hypnose de gebeurtenissen van vroeger kan verwerken.

Toch is er veel grijze massa op dit gebied, het is ook maar een tipje.

Of je hierbij hulp moet zoeken: de standaard die bij min of meer elke psychische klacht wordt gehouden is of het je normale leven in de weg staat, dan is het een stoornis.
Dit betekent echter niet dat je hier van af moet laten hangen of je wel of niet hulp moet zoeken. Het kan wel bepalen hoe intensief het nodig is.

Jij vind het onnodig, ik kennelijk niet.

In mijn ogen val ik niemand aan, als een ander zich aangevallen voelt, kan ik daar dan wat aan doen als dat niet de reden was dat ik iets post en/of niet in zie waardoor iemand zich aangevallen zou kunnen voelen? (En sowieso, spreek daar Shitonya dan iig ook even op aan ajb, zij zou dan niks anders hebben gedaan en daar heb ik je nog niet over gehoord.) Ik heb de persoon waar ik op reageerde er bovendien helemaal niet over gehad, jij bent de enige die zijn mond er over open heeft gedaan. Misschien heeft zij het niet gedaan omdat jij het al gedaan had, kan ook, maar dat weet je zo niet.

Laten we deze hele discussie verder zetten op msn/mail/pm als je daar behoefte aan hebt en deze topic verder schoonhouden van offtopic posts. Want de meeste posts zijn op dit moment offtopic en dat is niet de bedoeling.

niks :)

Leonoor: ik reageerde er maar niet op, omdat ik dat op dat moment zinloos vond om er nog op te reageren.
Want "Normaal" is voor iedereen anders. Naar mijn mening was ik normaal, nu ook zelfs :eek:
Dus heb verder niks meer toe te voegen.