2 studies; geneeskunde en .... ?
 

Ik had vandaag een discussie met m'n ouders. Ik zit pas in de 3e, maar ze zeggen nu al dat ik 2 studies moet gaan doen na m'n eindexamen. Dat vinden ze goed voor me ofzo. :confused: Maar ik wil helemaal geen 2 studies! Ik wil al 3 jaar heel graag geneeskunde studeren, lijkt me opzich al genoeg. Volgens mij wordt een studie daarnaast echt zwaar. En ik ben niet van plan dag en nacht met m'n neus in de boeken te zitten. Een beetje lol en tijd voor vrienden lijkt me ook zeer belangrijk...

Ze vinden ook dat ik te lage cijfers op school haal. Maar ik sta gemiddeld een 8 :confused: . Heb alleen een 5 voor engels.... maar voor de rest allemaal 7'ens, 8'en en 9'ens... Maar zij vinden dat die 5 niet kan en dat ze nu niet tegen de familie kunnen zeggen dat ik met gemak vwo kan enzo. :( Alles gaat me gemakkelijk af, behalve engels... Maar daar kan ik niet zoveel aan doen. Ik doe er al alles voor wat ik kan. :(

Zijn jullie het met m'n ouders eens? Doe ik dan echt niet goed m'n best voor school? Zouden 2 studies goed voor me zijn?:(

*ik word echt gek van die discussies steeds.... :bloos: *

Ik ben het niet met je ouders eens. Eén vijf zegt niks. Als je daarnaast allemaal 7'ens, 8'en en 9'ens hebt, dan is dat prima. Je ouders willen met je pronken, ze willen op kunnen scheppen over hoe geweldig hun kind wel niet is. Das allemaal mooi en aardig, maar je bent geen nieuwe auto, je bent een mens van vlees en bloed. Zolang jij je best doet, dan moeten ze daar genoegen mee nemen, vind ik.

Ik denk dat niet dat je naast geneeskunde nog een tweede studie moet en/of kunt volgen. Misschien kun je ze aan het verstand brengen dat je al je energie in één studie wilt stoppen, zodat je goede cijfers kunt halen en dat dat niet gaat wanneer je twee studies doet (en das logisch, lijkt me, zeker bij geneeskunde).

Misschien kun je het er ook eens met je mentor op school over hebben? Dat hij/zij je ouders ook kan vertellen hoe je je best doet enz.?

je ouders hebben duidelijk te hoge verwachtingen

opzich is er niks mis mee dat je ouders bepaalde verwachtingen hebben, maar het feit dat je gemiddeld een 8 staat (erg goed (y) ) en tja die vijf op engels, iedereen heeft nou éénmaal een vak waar die niet zo goed in is *bij mij is het ook Engels*

daarnaast is geneeskunde inderdaad best een pittige studie en twee studie is eigenlijk ook onzin, want met 1 kun je genoeg kanten op en een sociaal leven is ook belangrijk. teveel studeren is niet gezond

als ik jou was zou ik er met iemand op school over praten --> mentor, vertrouwenspersoon of een leraar waar je het goed mee kan vinden

want dit is echt belachelijk!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

:D nee, idd.

Ik ben het ook geheel eens met Leonoor. Het is ronduit belachelijk dat je ouders je 1. niet in je waarde laten 2. met je willen pronken en 3. zitten te mopperen over één vijf waar je niet zo heel veel aan kan doen!

En één studie (zeker geneeskunde) is zwaar genoeg. Andere ouders zouden een gat in de lucht springen als zijn/haar dochter geneeskunde ging doen, jouw ouders willen nog meer? :eek:

Praten, meiske, praten helpt misschien. En hulp inschakelen van een familielid (tante, oom, nichtje, je oma, opa, whatever) die wel nuchter naar de situatie kijken is misschien wel nuttig. Misschien dringt het dan tot je ouders door. Veel ouders hebben nogal eens de neiging iets pas aan te nemen van een ander iemand, die 'hoger' in rang staat ;)

Succes. :)

Ik ben het helemaal niet met je ouders eens. Die hebben echt te hoge verwachtingen van je. Wat wilt nou een 5 zeggen? Als je voor de rest ongeveer allemaal 8en hebt, dat is toch hartstikke goed.

Ik denk dat er geen studie te combineren valt met geneeskunde. Geneeskunde lijkt me alleen al een moeilijke en pittige studie, waar je al je tijd voor nodig zult hebben. En je wilt eigenlijk helemaal geen 2 studies doen.. Als je zelf niet achter een studie staat werkt het meestal toch niet. Nu alleen nog je ouders ompraten..

Foef, gelukkig denken jullie hetzelfde als mij...

Ja. Ze hebben te hoge verwachtingen volgens mij. In de 1e deze ik Tweetalig vwo, maar toen was m'n engels ookal slecht dus ging ik naar het gewone vwo. Dat vonden ze echt een tegenvaller, omdat ik degene in de familie was met de "hoogte" middelbare opleiding. Ze vinden het vwo maar gewoontjes en niks bijzonder. Dat kan iedereen wel vinden ze.

Ik had nog beter op het gymnasium kunnen zitten, want die hebben moeilijkere boeken en repetities. :rolleyes: Maar dat is dus echt niet waar. Bij ons op school hebben het gym en het vwo dezelfde boek (behalve latijn en grieks dan) en boven elke repetitie staat: "Voor Atheneum en Gymnasium". Ik ben niet zo talig, dus het gym is niks voor mij. Vinden ze dus ook jammer. Omdat ik dan niet de opleiding doe die ze het liefst hadden gewilt, vinden ze dat ik hoge cijfers moet halen op het vwo. Een 8 voor wiskunde vinden ze zelf niet eens goed. :| "Waarom heb je geen 9 dan? Je kan toch zo goed wiskunde?" :(

Ik denk dat ik toch eens met m'n mentor ga praten hierover. Met de profielkeuzes wat het ookal een "probleem". M'n ouders wilden dat ik perse N&T ging doen, maar ik voelde niet zoveel voor extra scheikunde en natuurkunde. Nu ga ik dus N&G doen met wiskunde B2 en muziek erbij omdat ik het leuk vind. Mijn mentor had toen tegen mij gezegd:
"Maak je eigen keuzes. Uiteindelijk moet jij zelf het profiel doen, je ouders kunnen zeggen wat ze willen, maar jij moet het doen en er plezier in hebben."
Maar toen ook weer mijn ouders, ik moest een zo breed mogelijk profiel hebben, dan kon ik alle kanten op. En ja! N&T doet niemand in de familie. :rolleyes:

*zucht*

*Sorry voor het lange verhaal :bloos: *

Je mentor heeft gelijk. Ik zou zeker eens met hem er over gaan praten. En misschien ook met je ouders (eventueel samen met je mentor), als je dat durft dan iig. :)

Mijn mentor is een vrouw. :p ;) Mja... kon je niet weten.:)

Ja, als m'n ouders er weer over beginnen zal ik het eens voorzichtig proberen te brengen. Ik snap wel dat ze trots willen zijn, ik ben eenig kind. Ze zeggen dat ze niks anders is waar ze trots op kunnen zijn bij mij. :s (Ookal speel ik al bijna 8 jaar dwarsfluit, zit ook in een ensemble waar alleen maar 18+ mensen zitten en volgend jaar begin ik ook met pianoles erbij...).
Ja, ik sport verder niet... Behalve in de zomer zeil, zwem en surf ik fanatiek, maar ja... Dat zit in de familie, dus ook niet bijzonder :rolleyes: .

Ik zal er ook eens een keer proberen met m'n mentor (mentrix?:s) over beginnen. Ze zegt wel op oudersgesprekken dat ik een goede leerling ben en mooie constante cijfers haal enzo. Maar volgens mij willen mijn ouders horen: Uw dochter is de beste van de klas...
:(
In exacte vakken steek ik meestal wel boven de rest van de klas uit. :) Vinden ze ook allemaal wel goed, maar ze vinden dat ik in een zwakke klas zit en daardoor niet wordt gepusht door de andere klasgenoten en dus geen hoge cijfers haal. :rolleyes:

Ze moeten trots zijn op wie je bent, niet op wat je doet... Ze moeten JOU waarderen, niet je prestaties. Leg eens onopvallend een boek over opvoeden ergens in huis... :o (En dan het liefst een boek waarin iets staat over kinderen met ouders die te hoge verwachtingen hebben...of iets over opvoeden tot normen en waarden.)

Sorry, das gemeen richting je ouders...maar de eerste twee zinnen meen ik zeker.

Precies... :( Ze moeten toch al hartstikke trots op me zijn dat ik en een klas ben overgeslagen op de basisschool en nu ook met gemak vwo doorga? :(

Ik ga echt eens met ze praten. :mad: Wat boeit dat nou dat ik niet beter ben dan m'n nichtjes? :s Tssss en die hebben niet eens een klas overgeslagen. :p ( :bloos: )

Je bent beter dan je nichtjes, want jij bent jij. ;) :)

En qua leren ben je dan idd ook goed. :)

Als je met ze wilt (en durft, want dat is soms een groter probleem) te praten, dan zou ik dat zeer zeker eens doen. Of desnoods een briefje schrijven, als je er met ze over praten eng vindt.

Zal ik eens proberen.:)

Geneeskunde. Iedereen die wordt ingeloot, is dolgelukkig het te mogen studeren maar het is een heel zware studie. Zeg tegen je ouders: ´wat hebben jullie liever? Dat ik geneeskunde heel goed kan doen of twee studies middelmatig?´ Het is sowieso onzin van je ouders om van je te eisen om 2 studies te gaan doen. Er is immers nog zóveel meer dan studeren. Het is belangrijk maar je kunt goed leren dus dat komt echt wel goed.

Succes!

Alsjeblieft zeg, doe liever iets waar je later tevreden de tijd mee kan vullen, je ouders leven je leven niet, dat doe jij...zo mogen je best stimuleren. maar dwingen nee...

Daarnaast waarom in vredesnaam 2 studies?

Trots op schoolprestaties a la, maar laat ze liever trots zijn op de persoon die je bent, niet op wat je intellectueel aan kan.

Geneeskunde is zo'n volle studie dat je niet eens tijd hebt om daarbij nog een studie te volgen, puur al omdat je hele dagen bezig bent. Het kan gewoon echt niet.
Zoals eerder gezegt is praat er met ze over. Je hebt ook een limiet aan wat je kan en ze moeten dan niet nog meer van je eisen.

Jouw ouders hebben duidelijk veel te hoge verwachtingen. Geneeskunde is al een erg zware studie en dan nog combineren met een andere studie lijkt mij al helemaal niet te doen. Bovendien moeten ze al trots zijn dat je van plan bent geneeskunde te gaan doen, want dat is zeker geen makkelijke studie en gezien je cijfers zou je het zeker aan kunnen. Want er zijn heel veel mensen die het willen gaan studeren maar het gewoonweg niet aankunnen. En dat ze niet eens tevreden zijn met je cijfers is al helemaal niet te vatten. Ik haalde toen alleen maar zessen en zevens en was juist erg jaloers op anderen die zulke hoge cijfers kunnen halen als jij. Als jij zo door gaat moet zulke cijfers halen zou je denk ik zelfs meteen toegelaten worden. Want met een gemiddeld een acht of hoger zou je gelijk in kunnen stromen. En wat betreft het gymnasium, dat is niets anders dan een klassieke taal erbij. Toetsen zijn op het gym echt niet moeilijker. Mssn moet je dat hen ook duidelijk maken.
Het lijkt mij in ieder geval erg verstandig om je mentor of misschien zelfs je decaan met hen te laten praten want wat je ouders van je verwachten is ronduit belachelijk. Als ik hen was zou ik hardstikke trots op je zijn. Ik hoop voor je dat ze eindelijk eens in gaan zien dat geneeskunde niet te combineren valt met een andere studie.
Succes ermee!

Hm klote, maar je ouders kunnen je niet dwingen.. ze kunnen zeggen wat ze willen, maar uiteindelijk ben jij degene die de touwtjes in handen heeft... dan worden ze maar pissig ofzo.. tis jouw leven..

nee ik ben niet eens met je ouders.....
het lijkt mij ook moeilijk om naast geneeskunde nog een studie te volgen...ik wil ook geneeskunde studeren...! Oké het is niet ERG moeilijk en zwaar (zoals ik gehoord heb) als je maar goed bent in exacte vakken enzo...

maar oké je ouders kunnen je toch niet dwingen....je mag studeren wat jij wilt...! en als je gedwongen wordt iets te doen terwijl je dat zelf niet wil...dan gaat het ook niet echt goed...ik bedoel...dat je dan niet zo goede cijfers haal enzo....dat vind ik tenminste...!

volgens mij je moet ze gewoon duidelijk maken dat jij ALLEEn geneeskunde wil...

nou als je geneeskunde doet...het is toch goed...ik bedoel het is een hoge opleidiing..je verdient ook goed...

Wat willen je ouders liever? Dat je je leven verliest in dat stomme VWO, ingeloot wordt bij geneeskunde, een andere studie erbij kiest, jezelf helemaal aan gort werkt om twee studies te halen en uiteindelijk falend, depressief en overspannen eindigt met he-le-maal niets..

*kuch* Ik zeg niet dat je het niet zou kunnen, daar kan ik zomaar niet over oordelen. Ik denk alleen wel dat je nu onwijs goede cijfers hebt en dat twee studies (waarvan 1 geneeskunde) voor practisch 100% van de mensen te zwaar is. Trouwens is dokter worden niet al een hele prestatie an sich?

Ze moeten niet zo zeiken, dat zij misschien niet zo geëindigt zijn als dat ze hadden gewild, betekend dat nog niet dat dat met jou ook gebeurd.

Grr, ik kan me er zo druk om maken, om ouders die het niet eens op kunnen brengen om trots te zijn op hun eigen kroost, wat ze dan ook bereiken..

Er zijn sowieso maar relatief weinig mensen die vwo doen, en nog veel minder mensen die dan een 8 gemiddeld staan. Daar mag je echt trots op zijn! :) Belangrijker is natuurlijk nog dat je gewoon een leuk meisje bent, ipv dat je goede cijfers haalt. Naast geneeskunde een tweede studie lijkt me niet nodig, en zelfs af te raden. Liever je echt verdiepen in een studie en tijd voor leuke dingen, dan keihard werken en alles net of in elk geval minder goed halen dan zou kunnen.

Ik zou idd maar eens je ouders naar een ouderavond laten gaan, en evt zelf meegaan zodat je weet wat er wordt gezegd. En dan van te voren je mentor inlichten, en vragen of hij een en ander met ze wil bespreken. :)

En misschien kun je als argumenten de 'cariere' van je eigen ouders tegen hen gebruiken. Misschien zijn ze zelf niet verder gekomen dan het mbo (of wat dat vroeger was :S) ? Niet dat daar wat mis mee is, maar laat ze dan eerst een naar zichzelf kijken. En als ze wel 2 (zware) studies hebben gedaan of ze daar nu werkelijk zo gelukkig van werden...

volgens mij is dit alles ook al gezegd, maar ik wou toch reageren :)

Laat me raden, je hebt geen broertjes of zusjes?

Mijn ouders zijn echt compleet anders:
Het enige wat ze van me verwachten is dat ik mijn best doe. En dannog doe ik het voor mezelf, niet voor hun.

Je moet echt zelfstandig over je leven denken en vooral niet naar je ouders luisteren. Ze willen je beschermen voor negative invloeden, maar zo blijf je alleen maar naief en ga je later alleen nog maar harder op je bek. Als je je loyaal opstelt aan je ouders, gaan ze alleen nog maar meer van je eisen. Wedden dat je dan niet eens meer met een vriendtje thuis kan komen?

Wat ze nu doen is onacceptabel en het is goed dat je je dat realiseert. Zoveel druk op een jong mens zetten is ronduit harteloos.

Precies. :bloos:

Gelukkig zijn jullie het met me eens.:) Binnenkort ga ik zeker met ze proberen te praten hierover. Hoe meer ik er over nadenk, hoe stommer ik ze vind. Het einige wat ze belangrijk vinden is je studie. Ze zeggen dat je reputatie hoger is als een veel hebt gestudeerd. :confused: Ik ga echt niet meer dan 6 jaar van m'n leven "verprutsen" door 24 uur per dag, 7 dagen per week, met m'n neusje in de boeken te zitten. :s Ik wil graag ook even genieten van m'n leven hoor. :p

Mja... bedankt voor jullie reacties.:)

Dat zegt niets, want dat ben ik ook. :)

En je reputatie hoger? Bij wie?

Trouwens wat heb je aan reputatie als je nooit meer iemand ziet of nooit meer buiten komt?

(y)

Laat ze anders dit topic eens lezen...

Gewoon heel sneaky doen, je laat bijvoorbeeld de computer aan staan op DIT topic. Mijn ouders zijn dan altijd wel zo nieuwsgierig dat ze even gaan kijken wat ik nou weer aan het doen ben.

Hmmm, ik weet niet of dat zo verstandig is... Want dan gaan ze natuurlijk weer zeggen: Ja, je kan ook nooit dingen binnen de familie houden. Je moet niet tegen iedereen over ons vertellen.

:(

Het is ook nooit goed. :(

Stomme ouders idd. :(

"Nou mam, pap, ik hou er ook niet zo van om dit naar buiten te brengen, maar ik zit er ZO erg mee dat ik het wel moest doen."

hmm het klonkt beter toen ik het bedacht..

Hmmm, klinkt opzich aardig. :p

Kan je niet zeggen dat je er zó mee zit dat je schoolprestaties er wel eens onder kunnen gaan lijden?

( dat doen ze nu in feite toch ook? Want ik krijg een beetje het gevoel dat wanneer ik je posts lees dat je uiteindelijk zo veel tegenzin krijgt om naar school te gaan, dat je er met de pet gaat naar gooien en dan ben je nog slechter uit).

Lijkt het je niet slim om te wachten tot je in een wat hogere klas zit? Ik zat in de derde ook op het gymnasium met goede cijfers en de kans is aanwezig dat ik nu in 6 atheneum zak voor mijn eindexamen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat er in die jaren nog zoveel kan veranderen. De bovenbouw is zoveel anders dan de onderbouw dat je ouders nu wel vinden (op grond van je schoolprestaties) dat je twee studies moet gaan doen maar misschien veranderen ze daarover nog tien keer van mening als je eenmaal in de bovenbouw terecht komt. Geef het wat tijd.