Sleutel op het slot
 

In een algeheel gevoel van onmacht schreef ik het volgende:

Sleutel op het slot
Deur gesloten.
Aan de andere zijde
Proberen te openen
Wat dicht zit.

Zoals gewoonlijk zal er weer van alles op en aan te merken zijn, dus ga vooral jullie gang! :)

Sleutel in het slot?

Een kortje, niet heel erg bijzonder metaforisch, maar toch wel een leuk nadenkertje.

Hoewel het gedicht er een beetje klungelig uitziet (korte zinnetjes enzo) vind ik het écht wel goed!! (y)

Doet me niet zo veel eigenlijk. Het loopt niet echt lekker en de boodschap is een beetje vaagjes.
:|

ik vind hier niks aan, het is mij te vaag. je zegt er niets mee. het is meer een verhaaltje over een deur.

Een schrijver zegt Altijd wel iets met wat hij schrijft, denk je niet?

Waar zou deze metafoor voor staan?. Deur. Gesloten. Openen.

Hmm, korte zinnetjes hoeven er toch niet perse klungelig uit te zien?. Wat bedoel je?.

Word er nu ook al technisch commentaar gegeven op het commentaar :D !
k vind de boodschap vaagjes. Natuurlijk zie ik de metafoor, maar ik vind m niet duidelijk genoeg overkomen!
Zo beter geformuleerd?
:P

Volgens mij is de metafoor niet zo ver gezocht...
Ooit wel eens voor een dichte voordeur gestaan, sleutels nog aan de binnenkant, en niemand thuis?
Dan kun je niet binnen -> onmacht...

Dit gedicht moet het hebben van de vergelijking, en die is behoorlijk cliché. Ik was niet verrast.

Natuurlijk niet, maar hier becommentarieer ik ook niet 'de gedichten' als geheel, in dit gedicht komen de zinnetjes zo kort en kappend over dat het eerder nogal klungelig lijkt zoals bv wanneer je een tekst schrijft: "ik vond de excursie leuk. Het weer was mooi. De sfeer was goed..." :)

We kunnen niet altijd, allemaal volledig orgineel zijn...
Volgende keer zal ik proberen Pindakaas met seks te vergelijken, goed?
Of is die ook al cliché?
Ik bedoel, probeer in een tijd waarin bijna alles wat mogelijk is al een keer is geprobeerd, maar eens echt orgineel te zijn.
En als ik cliché ben, op het moment dat ik neer zet wat ik voel, dan ben ik trots om cliché te zijn

Nee, maar een gesloten deur, en twee zijden, komop zeg, die metafoor is gewoon te vaak gebruikt. En dat je die opnieuw gebruikt is niet zo erg, maar als je hele gedicht erom draait, dan is dat een beetje jammer, vind je niet? En om nu meteen pindakaas en seks met elkaar te vergelijken... pindakaas en poep, okay, maar seks? poepseks? bah... vies hoor.

En over dat laatste heb je absoluut gelijk! Er wordt wel gezegd: een cliché is een cliché en is verwerpelijk totdat je het zelf meemaakt.

Wordt. Ja dus :). Maar hoe je het nu geformuleerd hebt is mijns inziens erg duidelijk; keep up the good work; daar heeft de topicstarter altijd het meeste aan :) (y).

Verder ben ik het wel met Halogeen eens wat betreft je gedicht; dit gedicht moet het inderdaad hebben van de vergelijking, en die is mijns inziens niet zo sterk, inderdaad. Je kunt je wel gaan afvragen wat nu cliché is, en wat niet, maar dat heeft niet zoveel zin omdat uiteindelijk alles dan cliché is. Daar heb je op zich wel gelijk in (wat Halogeen ook al zei), maar sommige dingen zijn gewoon net wat té voor de hand liggend, & meningen verschillen nu eenmaal, vooral op dat gebied.