Heb jij weleens je liefde/verliefdheid bekend? (aan iemand met een vriend(in))
 

Ik zit namelijk heel erg in twijfel; ik geloof dat ik een jongen waarmee ik de laatste tijd veel ben omgegaan toch wel érg leuk begin te vinden. Er zijn aanwijzingen om te geloven dat dit gevoel niet alleen van mijn kant komt. Alleen; hij heeft al een vriendin. Het gaat niet goed tussen hen, maar dat heeft er natuurlijk niet zo heel veel mee te maken. Ik ken haar niet, alleen uit zijn verhalen.
Nu hebben we laatst min of meer gezoend:o. Zijn we wel verschrikt mee opgehouden maar ik voelde me daarna erg ongemakkelijk en n tikje schuldig; alsof ik nu bij voorbaat al alles verpest zou hebben. Slecht karma ofzo;).
Ik zat er best mee in mijn maag en heb er de afgelopen dagen veel aan gedacht, ben me gaan realiseren dat ik me heel goed bij hem voel en misschien wel verliefd op hem ben (dat idee had ik al eerder maar toen snel weggestopt omdat ik dacht dat het toch niet kon). Ik heb morgenavond een afspraak met hem gemaakt "om de lucht te klaren".
In een gesprek met een vriendin was ik tot de volgende conclusie gekomen: "Als ik echt wil dat hij kiest, moet hij weten dat hij een keuze heeft." Dan zou ik hem dus mijn gevoelens moeten opbiechten :eek: , en dat is niet mijn sterkste kant.
Ik heb nog nooit mijn verliefdheid bekend als ik niet bijna zeker wist dat de gevoelens wederzijds waren.

Dus behalve dat ik jullie om advies wil vragen (moet ik het hem vertellen, en zo ja hoe?), wil ik ook graag weten of je weleens je verliefdheid hebt bekend terwijl je niet wist hoe de ander tegen jullie relatie aankeek. Vooral als die ander al een vriend of vriendin had natuurlijk. Hoe is dat afgelopen?? Ben je heel hard op je bek gegaan of hartstikke gelukkig geworden met je nieuwe liefde?

Ben benieuwd :) (y) .

Ik zou denken dat ie ook wel gevoelens voor jou zou hebben, als jullie al 'ongeveer' gezoend hebben. Ik zou t wel met hem erover hebben, ik vind het eerlijk gezegd een beetje vaag van hem. Jij moet weten waar je staat, en hoe je verder tegen hem aan moet kijken.

Verder heb ik eigenlijk geen recht van spreken, want ik heb nog nooit iemand mijn verliefdheid bekend, laat staan als diegene een vriendan had :o

Ik denk dat áls je toch besluit om het hem te zeggen, je het wel voorzichtig moet doen. Want hij heeft tenslotte nog altijd een vriendin. Het is een beetje vervelend tegenover dat meisje dan, maar goed daar heb jij dan weer weinig mee te maken.
Ik denk dat het slim is om het wel te bekennen, dan weet hij tenminste hoe jij erover denkt. Jullie hadden immers gezoend, dus ik kan me bedenken dat hij misschien behoefte heeft aan enige verheldering. Zoals jouw vriendin ook al zei, het is slim want dan heeft hij ook een keuze.
Het is altijd lastig om je zo op te stellen. Zodra je je gevoelens hebt onthuld aan die persoon ben je enorm kwetsbaar. Dus ik hoop dat je wel vantevoren weet je wat je je op de nek haalt/kan halen. Het hoeft namelijk niet altijd zo te lopen.
Als ik jou was zou ik het hem zeggen, wél enigszins subtiel, maar niet helemaal verbloemd als je snapt wat ik bedoel.
Zelf heb ik ook wel (meer dan) eens aan iemand bekend dat ik verliefd was terwijl zij in een relatie zaten. Maar mijn verhaal is véél te ingewikkeld, dus laat ik het kort houden.
Ik heb het hem meerdere keren verteld, hij mij ook, geprobeerd en maar het lukte steeds niet (hoezo ik ben afstandelijk? :o )
Maar uiteindelijk ben ik harstikke blij dat ik het toen gezegd heb.

Haha ik dus ook niet hoor:D. En al kan ik nu rationeel wel beslissen dat ik dat eigenlijk moet doen, ik ben bang dat ik morgen verander in een brabbelende idioot:o.

Ik weet niet of hij ook gevoelens voor mij heeft, of dat het voor hem meer een 'dronken vergissing' was. We waren al wel de hele avond aan het praten en hij zei wel dat hij met me moest oppassen. Maar dat kan natuurlijk ook puur om lichamelijke aantrekkingskracht gaan :s .

Ik ging alleen de laatste tijd zó leuk met hem om (ook binnen een groep van mijn studie) en ben zo bang dat ik dat dan ook verpest, dat ik alle verhoudingen overhoop gooi. Ik wil niet dat hij zich ongemakkelijk bij me gaat voelen.

Been there, done that... Deux fois.

De eerste keer was nu bijna twee jaar geleden. Ik was al een maand of vijf verliefd op een vriendin van me, die al best lang een vriendje had. Het vriendje kende ik ook. Die vriendin en ik waren nooit zo close geweest als ik en een latere vriendin van me. Ze ging wel door een moeilijke tijd en ze kwam vaak bij mij omdat ze me vertrouwde. Dat gaf toch een gevoel dat leidde tot verliefdheid. Dat heb ik d'r na een paar maanden opgebiecht, want ik werd gek van mezelf omdat ik het voor mezelf hield. Geen consequenties verder. Ze begreep het en we bleven vrienden.

De tweede keer was met een andere vriendin van me. Tegen haar heb ik het nu een goed jaar geleden verteld. Wj waren héél close, heel knuffelig, heel handtastelijk, wat ze trouwens niet met andere jongens was buiten mij en haar vriendje. Ik werd verliefd op haar, er was een bepaalde aantrekkingskracht tussen ons, maar ze had dus al een vriendje. Dat was mijn beste vriend. Ik heb het haar verteld en eigenlijk hetzelfde verhaal: we bleven vrienden, maar het knuffelen enzo werd langzaam maar zeker minder en nu niks meer, omdat ik dat niet meer wilde. Sinds die verliefdheid -en niet zo zeer m'n bekentenis- is de vriendschap wel achteruit gegaan, maar dat is mijn schuld geweest.

Beide keren vond ik het echt doodeng om alles te moeten vertellen. De eerste keer ben ik de hele dag strontzenuwachtig geweest, ik liet de hele dag vanalles uit m'n handen vallen etc. De tweedekeer heb ik geen vijf maanden gewacht, dat werd me te lang. Van die tweede keer weet ik m'n exacte woorden nog.

Mijn advies aan jou: vertel hem wat je voor hem voelt. Het ergste wat er kan gebeuren, is dat de liefde niet wederzijds is. En als je het voor je houdt, wordt je op den duur gek van jezelf.

Voor die kwetsbaarheid ben ik ook echt bang, ik ben niet gewend me al te kwetsbaar op te stellen. Meestal doe ik in de liefde een beetje te stoer:o. Wat bedoel je met 'Het hoeft namelijk niet altijd zo te lopen.'? Dat het niet zo hoeft te lopen zoals ik het wil? Daar ben ik me van bewust hoor, ik kan me haast niet voorstellen dat het gaat lopen zoals ik het wil:o.

En heb je nog tips om het enigszins subtiel maar niet helemaal verbloemd te zeggen? Ik snap wel wat je bedoelt, maar heb n beetje moeite met enigszins subtiele maar niet helemaal verbloemde zinnen formuleren ;) :cool:.

Het is een man. Subtiliteit gaat niet werken.

Hmm... Maar ik denk dat ik zinnen als: "Je doet me meer dan ik wil toegeven" of "Ik betrap mezelf op zekere gevoelens voor jou." makkelijker mijn strot uit krijg dan: "Héé man, ik ben hartstikke verliefd op jou! Dump je vriendin en neem me mee!"

Ik denk dat juist zulke geforceerde, ingewikkelde constructies op dat moment moeilijker uit te spreken zijn dan "Lieve ...., ik ben verliefd op je." Het stuk over het al dan niet dumpen van zijn vriendin kun je beter achterwege laten. ;)

Dat doe ik sowieso wel hoor, zou me héél slecht voelen als ik dat soort dingen uit ging kramen.. die conclusie moet hij zelf maar trekken als het gevoel wederzijds is.
Ik ben alleen zo bang van niet, of niet genoeg! Is het het risico wel waard of maak ik mezelf volslagen belachelijk en onze vriendschap onmogelijk? :(

Dat gevoel ken ik wel: wat nou als onze vriendschap naar de kloten gaat? Maar als die vriendschap écht zo goed is, dan kan die daar tegen, dat heb ik ook ondervonden. En je maakt het jezelf alleen maar moeilijker als je met onuitgesproken gevoelens blijft zitten.

Hmm ja maar wie weet kan ik me daar wel overheen zetten. Die vrienschap is wel goed maar nog niet superlang (pas van de laatste tijd) dus ik weet niet hoeveel het kan hebben.

Ten eerste, ik kan je vertellen doodsbang hoef je niet te zijn om gekwetst te worden. Ik weet, het doet pijn en dat zal het ook even doen, maar mocht het niet werken na een paar weken word het al minder of is dat droevige, pijnlijke gevoel misschien al weg.

En met 'het hoeft niet zo te lopen' bedoelde ik eigenlijk dat je niet altijd gekwetst hoeft te worden. Maar dat die kans er altijd in zit en je daar wel een beetje op voorbereid moet zijn.

Wat betreft die subtiliteit: Het hoeft niet natuurlijk, als jij het gewoon rechtoe, rechtaan wilt zeggen, alsjeblieft. Ik ben er een voorstander van. Maar met die subtiliteit kan je je weer een stukje weren van het gekwetst worden. :)

Die tweede vriendin waarover ik sprak, kende ik ook pas een paar maanden, maar het contact was gewoon heel goed, heel close, dus ik wist dat het wel wat kon hebben. Ik weet natuurlijk niet hoe dat bij jullie zit.
En jezelf eroverheen zetten: als je écht stapelhoteldebotelverliefd bent, wordt dat -imo- echt moeilijk.
Maar jij zal wel 't beste weten wat hier 't beste is.

Was het maar zo :D.

Hmm even een update; we hadden losjes voor vanavond afgesproken. Alleen 'maandagavond', nog geen tijd en plaats, dus we hadden sowieso nog contact moeten hebben voor de afspraak. Het klinkt raar, maar ik wilde heel graag dat het initiatief voor dat contact van zijn kant kwam. Ik denk omdat het andere initiatief voor de afspraak al van mijn kant was gekomen (behalve zijn voorstel w.b. vanavond) en ik niet het gevoel wilde hebben dat ik hem die 'date' door zijn strot duwde;). Zeker niet omdat hij een vriendin heeft.
Dus ik hoopte wel dat hij me vandaag zou bellen/smsen, maar had al het doemscenario in mijn hoofd dat hij dat niet zou doen en dat ik dan 's avonds toch weer het initiatief zou moeten nemen terwijl ik dan eigenlijk dus al wist dat hij niet echt wilde :s.
Maar kreeg net een smsje van hem, dat hij morgen pas naar Maastricht komt, en hij sloot af met "zie ik je dan?"
Verder geen kussen oid, maar dat verwacht ik ook eigenlijk niet van jongens:D.
Dus... goed teken of niet? En nu? Hem de afspraak laten bedenken of zelf al iets voorstellen?

Sorry als ik over-onzeker overkom, normaal ben ik veel nuchterder. T is gewoon dat ik hem écht heel erg leuk vind en ik ben heel erg bang om op mijn bek te gaan.

Dus alsjeblieft...help:D!

Ben alleereerst voorzichtig...maar ben ook zeer zeker eerlijk tegenover hem. Vertel wat je voor hem voelt; dat kan niemand je kwalijk nemen. Kijk hoe daarop reageert. Neem zelf misschien iets meer initiatief, want hij zal misschien minder durven vanwege zijn vriendin. Maar doe je best, en heb succes !!! Good Luck!

Ik heb weleens meegemaakt dat ik gek was van een jongen die al een vriendin had. Hij zei dat hij ook verliefd op mij was, maar hij maakte het maar niet uit met zijn vriendin. Hij probeerde wel telkens wat met mij te 'beginnen' maar dat pikte ik niet, ik wilde eerst dat hij het uitmaakte, wat hij niet deed. Toen het uiteindelijk uitging dat hij dat hij nog bij mij kon komen, maar dat werd hem dus niet. Dan was het een soort 2e keus gevoel voor mij.

Daar zou ik wel voor oppassen. Stel, dat hij zegt wel gek te zijn van jou, zorg dat je niet het meisje voor 'erbij' wordt. De meeste jongens willen gewoon bij hun vriendin blijven.

Als iemand een vriend(in) heeft, blijf je daar toch gewoon af!?!!

Of ben ik nu de enige met dat principe? :|

Stel je voor dat er een meisje / jongen achter u vriend / vriendin gaat aanzitten..

Zou je toch ook niet graag hebben?!..

:nono: :|

euhm nee :s het is me wel eens overkomen.. en het is echt kut omdat ik niet goed wist wat ik er nou mee aan moest.. uiteindelijk wordt er toch iemand gekwetst in zo'n situatie.. :(

Daar zit inderdaad wel wat in...maarre jah als de jongen ook niet 'zo zeker meer van zijn zaak is'. maar in feite hebben jullie wel gelijk!

Ik ken dat meisje niet en bovendien kan ik er toch ook niets aan doen dat ik verliefd op hem word?
De zorg voor zijn relatie en dus ook de eventuele keuze is aan hem, niet aan mij.

Als ik een relatie zou hebben en een ander meisje zou verliefd worden op mijn vriendje, dan zou ik het dat meisje niet kwalijk nemen. Zij heeft toch geen verantwoordelijkheid tegenover mij? Ik zou het mijn vriend wel kwalijk nemen als hij met dat meisje bezig is zonder het mij te vertellen.
Maar ik vind niet dat ik fout zit in deze situatie.

Denk dat je daar wel gelijk in hebt...als verliefd worden een bewuste keuze zou zijn, dan was het allemaal een stuk simpeler.

Dat hij trouwens een smsje heeft gestuurd met de vraag 'zie ik je dan?' betekend dus wel dat hij je wil zien. Als jij dan iets terug zou sturen van 'is goed, wat dacht je van....?' en dan een afspraak voorstelt, denk ik dat je niet bang hoeft te zijn dat dat raar is. Als hij trouwens wel iets met jou wil beginnen, zou ik wel nadenken over het feit dat hij nu een vriendin heeft en dan dus vreemdgaat. Als hij dat nu doet, wil het niet zeggen dat hij dat bij jou ook zou doen hoor...maar de kans wordt er niet kleiner op.
Onzeker zijn is niet echt nodig....de 2 dingen die kunnen gebeuren zijn nu alleen nog dat óf hij na of tijdens het gesprek zegt dat hij toch niks met jou wil...maar tijden dat soort gesprekken gaat dat toch vaak subtiel. Óf dat hij wel met je verder wil en das nou net wat jij graag wilt...
En daar komt bij dat als jullie al 'bijna' gezoend hebben, er een grote kans is dat hij net zo onzeker en zenuwwappig is als jij :)

Ik heb het 2 maanden geleden bekend aan mijn beste vriendin, ze wist het al alleen hoe weet ik niet.

Je kunt het hem beter gewoon zeggen dan je gevoelens te onderdrukken.

Ik zeg altijd maar 'Wie niet waagt,wie niet wint'

good luck (y)

nee, nooit gedaan. ben ik niet zo snel in.

Ik heb iemand een keer de liefde bekend (in een aangeschoten toestand :bloos: ) (hij had een vriendin) Hij vertelde dat hij hetzelfde voelde, maar dat we er niks mee konden, omdat ie wel bij zijn vriendin zou blijven... Hij zei "fantaseer maar over ons" :| Nou dat heb ik gedaan :D

Dankjewel, waarschijnlijk zien we elkaar vanavond/vannacht :).

Hoe is het trouwens afgelopen met jou en je beste vriendin?

En? Heb je het hem verteld?

Geen dank ;)

Er stond een flink verhaal hier, doe het maar zo vermelden.

We zijn erg erg ERG goed bevriend :o ;) :D

Toen ik mijn vriend leerde kennen had hij ook nog een andere vriendin. Ik was ontzettend verliefd op hem, maar ik ben wel iemand die niet gaat stoken in een relatie. Maar ja.. op een gegeven moment bij een spel hadden we gezoend en de dagen daarna zagen we elkaar bijna elke dag (behalve weekends...). Na 3 weken maakte hij het uit met haar en was hij helemaal voor mij alleen.

Ik ben van mening dat je nooit moet stoken in een relatie, zoiets kan je later alleen maar kwalijk genomen worden.

Toch had mijn vriendje een vriendin toen ik verliefd op hem werd, dat was een rare tijd, want hij vond zijn vriendin eigenlijk helemaal niet zo leuk en ik had ook nog een vriendje (dat ik wel leuk vond) en ondertussen liepen wij ook hand in hand door de school. Ergens wisten we volgens mij allebei dat we elkaar erg leuk vonden, maar een half jaar later, toen onze relaties uit waren, hebben we pas gezoend :)

:)

Maar wat versta je onder stoken in een relatie? Ik zeg nooit iets naars over zijn vriendin (die ik trouwens niet ken) of hun relatie, hij wel eens.

Maar het is een beetje misgegaan, hij loopt vaag te doen. Ik probeer het maar even te laten, heb geen zin in spelletjes. Volgens mij moet hij eerst even zelf uitzoeken wat hij pakt het nu nogal 'apart' aan en daar word ik ook niet vrolijker/zekerder van.

Love sucks man :| .

nee, ik heb dat nooit gedaan en ben ook nooit echt verliefd geweest op een jongen met een vriendin.
Ik denk dat ik dat dan ook niet zo snel aan hem zou vertelen, want ik hou niet van dat soort situaties. Als ik echt zou merken dat hij ook wat voor mij voelt en hij komt ook uit zichzelf naar mij toe dan zou ik hem op een gegeen momnet wel om duidelijkheid vragen. Als hij me die niet kan geven neme ik afstand want ik heb geen zin in vervelende situaties.

Nee, nog nooit in dit soort situaties gezeten. Misschien kan ik ook niet verliefd worden op iemand die in een relatie zit, omdat:
1. Ik weet dat het toch nix kan worden, omdat diegene al in een relatie zit en ik zelf ook over het algemeen onzeker ben over mezelf.
2. Ik ga niet stoken in een relatie, al zou dat zelfs niet mijn "doel" zijn, uiteindelijk kunnen die 2 toch bonje krijgen en dat wil ik ook weer niet.

1. Toch hoor je hier best veel verhalen dat het uiteindelijk wel iets geworden is terwijl de ander nog in een relatie zat toen de liefde opbloeide. Alleen het feit dat iemand nog in een (misschien aflopende) relatie zit betekent dus niet dat het sowieso al niets kan worden.
2. Ik wil ook niet stoken in een relatie, dat doe ik dus ook niet. Maar uiteindelijk zou hun bonje toch vooral hún bonje zijn, dus iets tussen hun twee en iets wat mis is met hún relatie. Ik denk niet dat ik dat zou kunnen veroorzaken. Als het al iets met mij te maken zou hebben zou het volgens mij meer gaan om een symptoon van iets dat al niet goed zat in hun relatie dan om de werkelijke oorzaak.

Maar natuurlijk is het niet leuk en als ik er niet over na zou denken wat ik wel en niet kan maken, had ik dit topic niet geopend. Ondertussen heb ik hem nog niet verteld wat ik voor hem voel en misschien wacht ik ook wel tot het uit is, zodat ik er in ieder geval niets mee te maken heb als hun relatie uitgaat. Misschien vertel ik het hem wel nooit, hij doet nu raar.

Toch heeft onzeker zijn volgens mij niets te maken met niet vallen op mensen die al een relatie hebben. Soms verdenk ik mezelf ervan dat ik op een 'onbereikbaar' persoon val omdat dat op een bepaalde manier veiliger is en de kans klein is dat het van een echte relatie komt en ik mezelf dus echt zal moeten blootgeven. Misschien ben ik in relaties dus nog wel te onzeker om te vallen op mensen die wél bereikbaar zijn, hoe raar het ook klinkt.
Met rare situaties, onzekerheid en spanning kan ik op een bepaalde manier wel omgaan. Ik word pas echt zenuwachtig en benauwd als de rust terugkeert en ik heb wat ik wil. Dan realiseer ik me opeens dat ik niet weet wat ik ermee moet, hoe ik me moet gedragen.

Het is eigenlijk alsof ik droom van een geweldige auto, alleen nog maar aan die auto kan denken en meer dan alles naar die auto verlang. En als hij dan opeens voor mijn deur staat en ik achter het stuur stap en de auto start, realiseer ik me opeens dat ik geen flauw idee heb hoe ik moet autorijden en raak ik in paniek en ben ik zo bang om tegen een boom te rijden dat ik zo hard mogelijk op de rem ga staan, de auto langs de weg zet en héél snel de berm in ren. Ofzo;).

Ik heb dat 1 keer voorgehad, in het begin van het jaar. Ik heb gewoon men hart gevolgd en men liefde verklaard aan dat meisje. Om het nog ingewikkelder te maken: dat meisje was mijn beste vriendin. Maar wat bleek: ze had ook wel gevoelens voor mij. We besloten om toch eens te zien of het wat zou kunnen worden, ondanks het feit dat ze een vriend had. Het duurde enkele weken voordat we elkaar zagen. Beetje gezoend, maar niets meer. Ze vertelde dit aan haar vriend en ze worstelde enkele dagen met haar gevoelens. Enkele dagen later spraken we opnieuw af. Na de eerste kus vertelde ze me dat het niets zou worden, ze wou bij haar vriend blijven. Ah alles zag er nochtans zo goed uit: haar beste vriendin zei dat ze voor mij moest gaan, haar vriend dacht dat ook dat ze voor mij zou gaan, zelfs zij dacht dat in eerste instantie. En toch het deksel op de neus gekregen. Desondanks heb ik nooit spijt gehad.

Ziezo, dit was mijn persoonlijk relaas. Ik vond dat ik mijn hart niet moest negeren, en er gewoon voor uitkomen. We konden evengoed nu nog samen zijn

Mja er zijn van die verhalen ja... maar bij mij komen die niet voor. Komt gewoon door mijn karakter, ik ben heel onzeker en heb niet veel zelfvertrouwen op het gebied van de liefde. Komt omdat ik pas 1 vriendinnetje heel mijn leven heb gehad.

als jullie al ongeveer gezoend hebben dan snapt ie toch wel dat je m leuk vindt?
succes!
X

maar gast..als je te horen krijg dat die meid tog bij haar vriend wilt blijve...weet je dan wel hoe kut je je dan kan voele???..das momenteel bij mij ut geval.....een meid wou afspreke met mij..k zei waarom niet...maar toen had ze nog ook een vriend....en vink haar leuk..en k heb ut gevoel zij mij niet...dus zwaar fucked...dus afgewezen worden kan zwaar verkeerd uitpakken!

Jij schrijft op een vrij irritante manier vind ik

hoe moet ik dan schrijven?

Beetje letten op spelling en interpunctie.

Da's precies hoe ik me voel!

Inderdaad. Zeker als jullie 'min of meer' gezoend hebben.

Maar om de topictitel te beantwoorden: nee, volgens mij geen ervaring mee.