Geheime relaties...
 

Ik lees hier telkens... ontmoeten van schoonouders of ouders van vriend(in) die jouw ouders ontmoeten. Maar zijn er ook mensen die een relatie hebben en van wie de ouders nog niets weten. Die het bewust/onbewust verborgen houden....?

Ik weet nog als ik iets jonger was dat ik niet hoefde thuis te komen met een vriendje -> daar was ik veel te jong voor :s

ik probeer het altijd zo lang mogelijk te verbergen, maar dat komt omdat mn moeder zich altijd zo kinderachtig gedraagt.. en daar heb ik een stronthekel aan!

Ik geef pas toe dat het een relatie is, als het best wel serieus is.

Waarom zou je het verbergen

Mijn moeder weet t vaak al als ik die persoon alleen nogmaar leuk vind :o En ja, je wilt toch dat ie bij je thuis komt, dus ik vertel t altijdwel.

Ik denk dat er vaak redenen genoeg zijn om t te verbergen.. :|

Ervaring, neem ik aan..

Ik zei het eerst nooit, gewoon, omdat ik niet wilde dat m'n ouders er aandacht aan zouden besteden. Bovendien was het - voor mij althans - niet echt serieus.

M'n huidige relatie was de eerste paar maanden ook geheim voor onze ouders, omdat we wisten dat er nogal wat ophef over zou worden gemaakt, vooral van haar kant. Uiteindelijk zijn onze ouders er min of meer bij toeval of uit noodzaak achtergekomen, wat ook niet zo raar was, omdat iedereen ervan wist behalve zij.

Nee.
En als er redenen zijn om het verborgen te houden zou ik me toch gaan afvragen of het wel een goed idee van mij is. Maar misschien heb ik ook wel een betere relatie met mijn ouders dan veel mensen.

Ik heb altidj zoiets van ze hoeven het niet echt te weten. Mijn ma vraagt er altijd vanzelf naar en men pa die hoord het van men broer.

Men broer weet het meestal al wel snel waarom? gewoon omdat het me broer is ofzo

Ik heb nu geen geheime relaties meer, mijn ouders mogen dat best weten en meestal hebben ze het al door. Toen ik nog jonger was vertelde ik het ze niet altijd, omdat ze vonden dat ik nog veelste jong was voor een vriendje.

Ik kan het nooit zo goed verborgen houden, en zie ook eigenlijk niet in waarom ik dat zou doen.

Neuj, toen ik net met mijn vriend iets had, ging ik mijn moeder maar smsen om het te vertellen. Mijn moeder gaat stom doen dan en hysterisch enzo. '' oooooohhhhh... wat leeeuuuukkk....'' nou, daar heb ik geen zin in :s.
Heb wel bij vorig vriendje niets gezegd tegen dr. Ze hoeft niet alles te weten en ze zat toen in zo'n fase tegen mij over dat vriendjes nog niet hoeven als je 13/14 bent. Blabla, nou dan hou ik mn mond wel hoor.

Ik heb het altijd direct verteld aan mijn moeder..buiten 1 keer, gewoon omdat ik wist dat ze er niet blij mee zou zijn :) maar uiteindelijk is ze dat ook te weten gekomen dus.. heeft ook geen zin om het eeuwig verborgen te houden vind ik.

Er zat ongeveer 2 weken tussen mijn relaties dus ik heb het in het begin verborgen gehouden voor mijn ouders. Zij denken dat we pas in januari een relatie hadden gekregen, maar dat was dus al eind november.... ook wel vroeg maar tolereerbaar :confused:

Ik probeer het altijd zo lang mogelijk te verbergen van mijn ouders omdat ik het leuk vind als ze verbaasd op kijken :o
Maar meestal gokt mijn moeder het snel :(

Dus verborgen houden is voor mij op korte termijn (n) :|

Same here! alleen lijkt het wel alsof ze er een zintuig voor heeft!!!

Ik vertel het wel altijd, niet echt snel, maar pas als ik zeker weet dat het allemaal goed zit zeg maar.

Tis btw wel buitengewoon irritant als het voor je schoonouders geheim wordt gehouden, te veel sneaky gedoe, nooit relaxt thuis kunnen zitten, dat hou je nooit lang vol.

ik wil meestal me vriendin het trauma besparen van mijn ouders. Of nog erger mijn familie :eek: . Maarja dat kan je niet eeuwig volhouden, maar ik geef haar meestal wel genoeg tijd om zich er geestelijk erop voor te bereiden

Ik zeg het
Get it over with
En zwijg daarna mijn ouders net zolang dood tot ze over hun kinderachtige gedrag heen zijn.

Nee, m'n ouders wisten het altijd wel.

Ik heb nu een relatie waarvan mn ouders niets weten. Is handiger, anders gaan ze weer flauwe grappen maken en me lastigvallen. We doen alsof we nog steeds elkaars beste vriend zijn, dan laten ze ons tenminste ook met rust als we alleen boven zitten :D

Ik vertel pas aan mn ouders dat ik een relatie heb als het serieus is, want dan komen ze er toch wel achter. Mn ouders doen niet moeilijk erover ofzo, maar mn ma heeft de neiging mn vriendjes het graf in te prijzen (dan lijkt het net of ze zelf op ze geilt ofzo, vooral degene waar ik nu mee heb) dat staat me nogal tegen.. :rolleyes:

Dat is op zich wel praktisch (y)

Ik heb het altijd meteen verteld, waarom niet?
Niet dat ze in het begin met beide relaties meteen zo blij waren :bloos:

Heb het een paar keer wel verteld.

Maar met deze relatie niet. Dit vooral omdat het gewoon nog niet serieus was, en ik het nog niet aan hen wilde vertellen.
Maar toen ze erachter kwamen (ze hadden het van anderen gehoord), zijn ze behoorlijk boos op mij geworden. Ik haal het dus niet meer in mijn hoofd om het NIET te vertellen.. :s

Hejz!

:S Nooit gezegd...
Maarja toen ik jong was deden ze altijd zo super kinderachtig over jongens enzo... zo van 'Awwww en jij vind hem zeker leuk?' als ik 1 keer een jongensnaam noemde...
En dat hoorde ik dan nog 3 maanden...
Beetje irritant...
En nu zeuren ze dat ik nooit met een gast thuis kom!

Liefs
Daantje

"Wees niet bedroeft als het uitgaat"
"Waarom vraag je haar niet een keer hier?"
"etc. etc....

Als ik moeder ben ga ik nooit zo dom praten over dat soort dingen :cool:

ik denk altijd in het begin dat ik het niet zal zeggen, maar dat hou ik gemiddeld uhm... een halve dag vol :D. niet eens dat ik het echt zeg, maar die persoon komt dan opeens in alle zinnen voor :p

ik heb aan het begin van deze relatie het behoorlijk stil gehouden naar mijn ouders toe, na iets meer dan 2 maanden heb ik geloof ik het verteld. Omdat ik op kamers woon hebben vond ik het niet echt nodig dat mijn ouders het wisten, en wilde eerst een beetje zeker er van zijn. Het grappige is we ldat mijn vriendje het meteen de eerste keer dat hij zijn ouders zag aan ze heeft verteld, terwijl we toen eignelijk nog niet echt wat hadden (hij was 2x blijven slapen, maar ik wist iig nog niet of ik het serieus zag. maar hij dus wel. Wat nou vrouwen zijn een open boek?

het is bij mij niet zo dat ik het meteen zeg als ik als ik een vriendje heb, maar ik laat gewoon veel zn naam vallen enz. als ie bij mij thuis komt zeg ik gewoon dit is ... (zn naam dan) en mijn ouders begrijpen dan vanzelf wel dat hij mijn vriendje is enzo en ik vertel het ook wel. maar niet zo van: nou pap en mam ik heb een vriendje en hij heet zo en zo haha :P

en trouwens verborgen houden kan ik het toch niet, want ze zien het te erg aan me als ik verliefd ben haha :D

:o