stel...
 

Stel je weet dat je vriend(in) vreemdgaat, de dag dat je hem/haar weer ziet/spreekt, ben je in het openbaar met een zooitje mensen...Hoe reageer jij op hem/haar op dat moment?

Vragen of ie meekomt naar je huis en er daar over praten..

Zo van: "Guus ga je mee? Gaan we fff naar mijn huis... " (en dan gewoon zoals je dat normaal zou zeggen, dus niet de indruk wekken dat er iets mis is)

Snow :cool:

ik zou gewoon subtiel vragen of ie meegaat en hem er dan gewoon keihard mee confronteren

Maar je bent op een social event (verjaardag ofzo) dus je wilt geen scene's of dat iemand bemerkt dat er iets mis zit tussen jullie, zodat ze vragen gaan stellen enzo...

Heb in die situatie gezeten.. sprak em aan de telefoon, hij zei, ik heb iets heel ergs gedaan en je wordt vast heel boos, maar hij wou niet zeggen wat over de telefoon, hij wou het me in me gezicht zeggen. Ik wist toen al dat ie was vreemdgegaan en had ook al een sterk vermoeden met wie aangezien ik wist dat ie toen bij haar naar dr puppy's was gaan kijken en ze toen alleen waren en hij ooit verliefd op haar was geweest..

Ik zou toen de volgende dag naar hem toe, dus ik kwam daar, was ie met een vriend van em en ontweek mn blik enorm enzow. Toen waren we bij hem binnen kwam dr nog een vriend van hem binnenwandelen.. Toen gingen die 2 vrienden eindelijk even weg, toen vroeg ik hem het me te vertellen, maar hij weigerde.. Voor ik het wist waren die vrienden alweer terug. Die avond gingen we samen naar een gothicfeest waar ook nog heel veel vrienden van mij waren, ik bleef toen ook bij hem slapen enzow.. Hij wou maar nix vertellen, khad er al met een aantal mensen over gepraat.. Toen uiteindelijk heb ik em mee naar buiten gesleurd naar een rustig plekje, daar heeft ie mn vermoeden bevestigd.. Ik kon toen niet echt een kant op, ik wist niet echt wak dr mee moest en het deed me ook verbazend weinig.. Heb toen gewoon bij em geslapen enzow..

Ongeveer 2 weken later heb ik het uitgemaakt...

ik zou hem zoveel mogelijk ontwijken omdat ik heel slecht kan doen alsof er nix is, wanneer er wél wat is.
gewoon negeren, ergens anders gaan zitten, zo ver mogelijk bij hem uit de buurt blijven, blik ontwijken, heel normaal tegen hem praten als ie wat zegt maar niet meer dan het hoognodige.

Hier sluit ik me bij aan. Dit zou ik, denk ik, ook doen!

kga dr geen scene van maken ik wil het gewoon samen uitpraten..maar jah, misschien ben ik dan wel zó kwaad dat ik me niet meer in kan houden en hem in het bijzijn van al die mensen een paar klappen uit deel ofzo

Fluister in zijn oor dat het uit is

Gewoon zoals ik altijd zou reageren, mijn emoties verbijtend. Sommige dingen bespreek je alleen binnenskamers.

geen idee om eerlijk te zijn, ik weet wel hoe ik zou WILLEN reageren,maar vrees dat t anders gaat IRL

Chanel

Wat heb je / hij nou weer uitgevroten

Tactisch:D

Pffffffffff jij denkt ook altijd meteen het slechtste he?:)

ik zeg toch STEL...

Nee hoor... maar ik zie je niet graag stomme dingen doen.....

Ik zou het moeilijk hebben hem nog te zien, althans in het begin, ik negeer hem en ik ga gewoon niet in de buurt waar hij is, ik zou andere dingen gaan doen. Dan als hij naar me toekomt en me vraagt wat er scheelt zeg ik dat het uit is, hoe pijnlijk het ook voor me is.

Ik zou niet kunnen doen of er nix is.. ik zou hem negeren en heel kortaf doen. En erna uitmaken of courze