wraak
 

Ik doop mijn vinger
in de inkt van mijn ziel
en leg hem op je lippen.
Stil maar want,
je hebt al genoeg gezegd

nu ben ik eens aan het woord,
luister maar naar mij.
Ik zal je vertellen
dat gras eigenlijk niet groen is
maar zwart en de zon
eigenlijk heel lelijk

kijk maar met mijn ogen
dan zie je pas echt
niets.

Wauw, erg goed... Ik dat er taaltechnisch erg sterke dingen inzitten, degene die me het eerst opvallen:
- het gebruik van kleur in je gedicht; dat het gras zwart ipv groen is; de kleur zwart wordt eerder ook al opgewekt door de inkt.
- het gebruik van enjambement, waardoor dit een hele leuke zin wordt: 'maar zwart en de zon'
- hele mooie beeldspraak. Het leukste/sterkste vind ik dat je 'de ander stilmaant door je ziel-gewijde vinger op zijn/haar lippen te leggen' en dat je vertelt dat hij/zij met jouw ogen pas echt niets ziet, behalve zwart.

Een kort, erg krachtig gezicht met een duidelijke boodschap, die uitzonderlijk origineel en goed verwoord is (y).

Thnx voor je reactie.
Was meer een soort van experiment, schrijf normaal nooit zo beeldend.

Het lijkt mij gaan over wraak en de zinloosheid van de wraak zelf.

Persoonlijk zou ik de komma na "want" weglaten, en er wel een plaatsen voor "maar".

Verder prima stukje poëzie.