Waarom vit iedereen op elkaar?
 

Hoe komt het dat iedereen altijd zijn zegje klaar heeft over anderen, maar zelf geen fouten kan toegeven?
Okee, iedereen is veel gezegd, maar het valt me op dat veel mensen toch wel last hebben van de commentaar-spuugjegal-kritiek-zaag-...microbe.
Is dit een manier om hun stress naar beneden te halen?
Is dit omdat ze zichzelf daardoor een stuk positiever kunnen plaatsen?

Wat denk jij?
Herken je in de microbe?
Of ben je eerder het slachtoffer?
Misschien wel beide?

Vertel eens, ik zou graag jouw motieven en gedachtenkronkels kennen. :)

ik neem aan dat je bedoeld: zeiken, commentaar leveren, kritiek, zeuren, blablabla

Daar herken ik mezelf in ja en durf ik best voor uit te komen. Iedereen heeft daar zo z'n eigen redenen voor. De mijne zijn per situatie verschillend:
- ben sacharijnig (meest voorkomende)
- wil m'n gelijk krijgen ( in duscussie)
- ik kom niet goed uit m'n woorden en ga daarom "zeiken"
- ik erger me/ irriteer me aan iemands gedrag/houding/mening

Slachtoffer ervan ben ik ook genoeg, dus kan me in beide partijen goed verplaatsen.

Het is toch veel leuker om kritiek op een ander te hebben dan kritisch naar je zelf kijken. :o

Ik lever ook wel eens kritiek om een ander daglicht op een discussie te werpen, zonder dat ik het hiermee perse mee eens te zijn. (dit levert meestal interessante discussies op). :confused:

Je gaat toch geen kritiek leveren, zonder dat je het ermee eens bent. Een standpunt verdedigen waar je het niet mee eens bent...hmm zou ik zelf nooit doen.

Dat is juist de sport in een discussie. :)

Soms zijn er discussies waarbij die andere persoon opzich wel gelijk heeft maar dit soms slecht beargemunteerd. Dit kan een reden zijn om kritiek te leveren op zijn standpunt. :evil:

Zelf verdedig ik mijn standpunten niet vaak omdat het me eigenlijk geen enkele moer kan schelen hoe iemand anders daar over denkt. Maar dit betekent niet dat ik niet graag discuseer (hoewel ik meestal onzin uitkraam). :eek:

kritiek geven op iemand zijn argument is iets anders dan zelf een standpunt verdedigen waar je het zelf niet mee eens bent :)

Maarja als je discuseert over iets waarbij je dezelfde standpunten hebt ingenomen is die discussie ook snel over.

Zo heb ik mij gisteren tijdens een dubbel tussenuur enorm lopen irriteren aan een klasgenoot. We zaten met een groepje van 8 denk ik, en hij heeft heel de tijd alles en iedereen lopen afzeiken. Ik wilde er wat van zeggen, maar hield me in omdat ik eerder die dag iemand al een uitbrander had gegeven. :o Hij doet bijna altijd zo overigens, behalve als ik gewoon alleen met hem ben :confused:

Ik denk dat het ook wel weer voortkomt uit het streven van de mens om ideaal te zijn, of zich iig zo voor te doen. Een diep instinct van de mens, om zich groot voor te doen, zo wil hij/zij (onbewust) een soort van respect afdwingen. (studenten, correct me if i'm wrong)

Ikzelf ben overigens niet zo'n vitter, als ik het iemand hoor doen probeer ik ook meestal wel met tegenargumenten te komen om digene te laten inzien dat ie misschien niet gelijk heeft.

je hebt het over 2 dingen. even scheiden:
- Zeiken van mensen
- Geen fouten toegeven

Eerst het zeiken:

In veel situaties komen mensen in emotionele toestanden (zoals de 2de post geloof ik al zegt) van destructieve emoties. Dan gaan mensen vaak snel zeiken, omdat ze zichzelf niet meer rationeel in de hand hebben omdat de emotie hen overneemt. (ookal zal je misschien ongeduldigheid of kwaadheid niet snel als emotie zien op dat ogenblik)

Een andere reden is: stoer willen zijn.
Tegenover vrienden lijkt het natuurlijk geweldig als je iemand afzeikt ofzo. (denkt men soms). Dit vloeit weer voor uit onzekerheid.

Dan het 'geen fouten toegeven':

Zijn een aantal verschillende oorzaken:

Ten eerste wordt zelfverzekerdheid deels gevoed door eigen-waarde.... Als je een fout zou hebben gemaakt en je zou het toevoegen worden veel mensen gekrengt in hun eigen-waarde. Omdat zij zich dan zwak uiten tegenover anderen zeg maar. Een blijk van incompetentie. En uiteraard is dat niet erg, maar helaas hebben veel mensen een schild om zich heen gebouwd bestaande uit blijk van competentie.

Ten tweede zijn er ook gewoon mensen die werkelijk denken dat ze gelijk hebben. Misschien hebben ze dat wel niet, maar ze zijn zo doordrengt van het feit dat ze gelijk (willen) hebben, dat ze werkelijk niet door hebben dat ze geen gelijk hebben, omdat hun onbewuste het niet wil toegeven als bescherming tegen het instorten van hun zelf opgebouwde eigen-waarde, met betrekking tot kennis e.d., die niet terecht is.

Ten derde zijn er ook gewoon mensen die WEL gelijk hebben. Maar door hun speciale visie niet geaccepteerd oid. Neem Galileo bijvoorbeeld :)

Afkraken is zo makkelijk, het zorgt daarnaast soms voor wat korstondig plezier. Ik zie er (bij mij althans) verder niks emotioneels of stoers in.

Ik zie ook vaak dat forummers zeker van hun gelijk zijn en dat ze, zoals Uziel al zei, gaan drammen, hetgeen irritant kan zijn, vooral omdat ze dan vaak juist geen gelijk hebben.

Soms dan lokt iemand het gewoon uit, niet qua kleding ofzo, maar qua karakter of opmerking. dan vit ik op iemand om degene te laten in zien dat het gedrag niet kan. Ik kraak soms ook wel mensen af, als ze bijvoorbeeld te lelijke schoenen aan hebben ofzo. Dat doe ik alleen voor de 'lol'.

op mij wordt er ook wel eens gevit. Soms blijft dat hangen en kan ik me er dagen aan ergeren, maar meestal denk ik dan, jij weet niet beter. Als iemand een opmerking maakt over mijn karakter, dan trek ik me dat veel meer aan.

Ik loop wel eens mensen af te zeiken ja, bij sommige meen ik echter dat het gewoon nodig is bij die persoon om z'n ogen te openen met z'n lompe gedrag, maar bij de ander is het meer in de vorm van een grapje. Bijv dat ik tegen m'n vriend zeg: Kneus, dat moet je niet zo doen! :p

Dus we zijn eigenlijk allemaal een bende zeikerds samen? :p

In mijn klas wordt het echt te erg qua 'zeikgedrag'. Constant roepen en tieren en tonen hoeveel ze over iets wel weten en aantonen hoe onwetend de anderen wel niet zijn.
't Is echt verschrikkelijk.
De laatste dagen kom ik naar huis met een bonzende hoofdpijn dat maar na een paar uur weg begint te trekken.
Nochtans wordt ik niet persoonlijk afgezeikd.

Een jongen van mijn klas begint er echt raar door te doen.
Volgens mij komt er een psychische stoornis in hem naar boven.
Vandaag nam hij zijn kaften en atlas en die zette hij rechtop op zijn bank, zodat het een soort burcht was.
Toen nam hij zijn trui en legde die over zijn hoofd.
Tenslotte ging hij met zijn hoofd op de bank liggen zoemen (mmmm...--)zoiets).
Toen het weer stil werd hield hij daar mee op.

De jongen zit alleen, helemaal vanachter in de klas en beweert iedereen te kennen door al zijn observaties. Volgens mij kropt hij alles op en wordt hij daarom nogal 'zot'.

Vinden jullie het niet beter als je opbouwende kritiek geeft als iemand iets fout doet in je ogen ipv die persoon af te zeiken?
Misschien zal die persoon dan minder vlug in de aanval gaan?

Ik weet dat dit gemakkelijker is in de theorie dan in de praktijk, aangezien ik ook wel eens loop te zagen. :o

ik denk dat ze dat doen om te lachen omdat iedereen er altijd zo heerlijk serieus op in gaat (y)

Enkel één klasgenoot en ik hebben dit gezien.
In het begin vatte ik het ook zo op, maar sinds hij begint te spreken over zwarte magie in zijn neus dat wordt gezuiverd door witte magie en dat zijn huis nu ook gezuiverd werd en zo...begin ik daar toch sterk aan te twijfelen.
Ook 'beschermt' hij zich tegen ons (domme mensen, slechte invloed..) door zijn handen tussen ons en zichzelf te houden bij het binnenkomen van de klas.

Ik heb er zo´n klotehekel aan dat wij twee meisjes in de klas hebben zitten die zelf zwaaar irritant kunnen zijn.. eentje lacht de hele les.. en dan niet gewoon onderdrukt ofzo, maar hard en schel, en dat de hele les. Kan best irritant zijn als je niet weet waar het over gaat.
Een ander praat de hele les en lacht dan af en toe ook.. heel erg hard, word gewoon asociaal. En nee, niemand moet daar wat van zeggen want: ´wat gaat dat jou nou aan, kijk voor je´
Maar, nu komt het, als iemand anders lacht terwijl zij niets te lachen hebben krijg je opmerkingen van (geirriteerd toontje) hou nou es stil, ik wil ook normaal iets doen zonder dat irritante gelach van jou of ´ik erger me helemaal dood aan je, kan je nou echt niet een keer niet lachen´..
Typisch gevalletje van de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet, en ik vind dit echt super vervelend.. Ik snap echt niet waarom die betreffende mensen zo asociaal kunnen zijn en zomaar beginnen te vitten als iemand t zelfde doet...

BB BrokenDreams

Tis toch gewoon dat je je verhaal kwijt moet? Als je je stoort aan anderen dan moet je dat kwijt. Daar is toch niet zoveel mis mee.

Als het kritiek is die de ander moet weten dan vind ik dat je dat wel moet zeggen. Niet al te laat natuurlijk, maar ook niet gelijk met de eerste keer....

't Is toch ook op de manier waarop?

Bv:

Jongen uit mijn klas vraagt: Hoe zit dat nu met die uren?
Een stuk of 5 mensen uit mijn klas:
- Maar, komaan, we hebben daar een brief van gekregen!!
- Zeg, als je't nu nog niet weet...
- Ja, let beter op, é!
- ...

Maar niemand die de jongen een antwoord geeft, enkel maar hun gal spuwen...

Da's ook een vorm van kritiek en dit dient nu toch niet zo nodig gezegd te worden, aangezien het inderdaad nogal verwarrend was, die uren.

Wat is het gevolg, de jongen reageert ook gefrustreerd en boos en dan hebben we alweer eens een kettingreactie waar enkel wrevel over blijft.

Mooi, dit topic. Ik heb er vanmorgen nog mee te maken gehad. Ik ging namelijk even naar de stad om geld te pinnen en deo te kopen en ik fietste terug op een stuk waar dat mag en dan kan iemand het weer niet laten om te zeggen 'moet dat nou dat fietsen, er staat een bord afstappen' nou waar ze dat bord gezien heeft, ik weet het niet maar je mag daar al sinds ik hier woon gewoon fietsen dus het zal wel. Ik word gewoon zo chagrijnig van die mensen die het allemaal beter weten en zichzelf wereldverbeteraars vinden maar er zelf een potje van maken. Laatst zat ik ook in de trein, in de eerste klas en er zat een vrouw bij me en ik wil m'n discman pakken zegt ze ineens 'deze coupe is voor mensen die de rust opzoeken' ja en? Als ik muziek luister dan betekent dat toch niet automatisch dat zij daardoor geen rust meer heeft, dat dat bij het meerendeel van de jongeren wel zo is daardoor hoeft ze mij toch niet gelijk te veroordelen nog voordat ik ook maar mijn muziek aan heb staan? Ik snap opzich wel dat ze dat denkt maar op dat moment mocht ik daar gewoon zitten, ik had een kaartje voor de eerste klas, mijn muziek stond niet te hard maar door vooroordelen dat de jeugd te hard muziek luistert word ik daar gelijk op afgerekend. Ik ben het er niet mee eens.

Ik weet niet of je veel aan dit verhaal hebt maar ik moest gewoon ff mijn verhaal kwijt omdat ik hier zo pissig van word. :)

Ik vind jou echt een zeurende muts:p

Offtopic reacties verwijderd..

@TS: Dat is idd totaal overbodig. :eek: Maarja, soms zijn mensen gewoon snel geirriteerd, ook al is het nergens voor nodig. :s

volgens mij is het onzekerheid... om zelf je eign slechtere kanten minder op tre laten vallen.. en ieman dide je niet aardig vind af te kraken...

En dat vind ik weer een sterk punt van jou, je geeft het toe :cool:

door andere mensen af te zeiken voel je je beter dan de ander. Gewoon zelfverheerlijking dus

Jezelf optrekken aan een ander, verschrikkelijk (n) , maar wel
makkelijk, kennelijk.

Ik ga nu even naar mijn eigen gezeik luisteren.

*loopt naar de WC*

Soms raak je gewoon geïrriteerd omdat mensen miemelen over de meest triviale dingen, waarvan je als buitenstaander ziet dat ze onzinnig zijn en je er gewoon overheen moet stappen, maar waarvan die persoon zelf er totaal in zwelgt.

Ik denk ook hier weer dat vitten op een ander te maken heeft met jezelf, net als ergernis.

Ik zelf leef in liefde naar alle mensen toe, maar dat wil niet zeggen dat ik nooit ruzie heb of iemand uitscheld. Ik heb nog een hoop om aan te werken.

Helaas vatten veel mensen dit verkeerd op. Het is nooit mijn bedoeling om iemand te haten. Tenminste, niet meer. Ik weet dat je met haat en wraak niets op lost en daarom leef ik nu vanaf liefde. Wel ben ik assertiever geworden en kan daarom nogal bot overkomen. Maar dit bedoel ik nooit meer vanuit haat.

Helaas vatten sommigen dat verkeerd op :(

Hoe bedoel je dan dat je soms verkeerd overkomt? Wat doe je dan wel anders?

:rolleyes:

als ik ruzie maak met iemand dan is het niet omdat ik haatgevoelens heb tegenover die persoon maar omdat ik voor mezelf opkom.

Wat is een duscussie :confused:

Mss zeg je het wel op een verkeerde toon of geef je niet genoeg uitleg of vertel je niet genoeg over je gevoel erbij...?

Ik vind het alleszins heel irritant als iemand op zo'n bazig toontje of arrogant toontje of kortaf of... tegen me spreekt. Mss is het wel door zoiets? Let er es op.