Een last...
 

alleen met iets in mijn armen
het liefst wil ik het weggooien
want hier kan ik me niet aan opwarmen
tranen blijven vloeien
ik blijf met pijn strooien
zo om me heen
pijn geef ik aan de goeien
mijn hart wordt meer en meer van steen
tranen blijven rollen
het wordt zwaarder in mijn armen
het wordt koud en zwaar
aan mensen moet ik me nu verwarmen
mijn hoofd blijft maar tollen
als ik naar je staar
vriendschap wilde ik krijgen
maar nu ik ervoor moet vechten
met deze last in mijn armen
hoe hoog moet ik stijgen
om mezelf te zien lachen
ik wil mezelf aan jou verwarmen

Francisca

Hmm, misschien een tip om niet zomaar je gedachten op papier te zetten, maar om te proberen om zo precies mogelijk te formuleren wat je zeggen wilt, probeer ook te kijken naar de waarde van iedere regel, of het iets toevoegt aan het gedicht(regels zes bijvoorbeeld is voor mij onnodig).