Het gaat he-le-maal fout...
 

Hoi. Ik weer.

Dit is eigenlijk een héél lang verhaal. Ik ga het even kort uitleggen(zo kort dat het niets meer voor lijkt te stellen, terwijl het ons juist wel diep heeft geraakt). Het komt hier op neer:
Gisteren heb ik een uurtje of 3 zitten chatten met een vriendin van me. We hebben het nu over het meisje waar ik al vaker over heb gepost en waar ik verliefd op ben. Ze verwijt me dat ik haar en haar vriendje te veel ontlopen/genegeerd heb, wat ook zo is. Dat heb ik gedaan omdat ik zelf verliefd op haar ben. Wanneer haar vriend er niet was, zijn we wel gewoon met elkaar omgegaan, maar zij voelt zich niet meer op d'r gemak bij me, terwijl we ooit closer waren dan we ooit met anderen waren. Ze denkt zelfs dat ik haar niet meer aardig vind. Ík, van álle personen... Ze ziet me niet meer als vriend, maar meer als kennis. Ik wilde de vriendschap wel opnieuw aan, maar zij durft niet goed omdat ze mij niet verkeerde dingen wil laten denken. En ze vindt het een heel raar idee dat ik meer van haar wil dan zij van mij. Ze was erg van de kaart aan het eind van het gesprek en ik ook. Zij zat te huilen en ik ook. :(

Wat kan ik het beste doen?

als je nu weer veel met haar omgaat kom je nooit over die verliefdheid heen.

oeiii...ik zou het even allemaal laten rusten.
over een poosje kijken jullie er misschien dan beiden anders tegen aan en kunnen jullie weer gewoon relaxed met elkaar omgaan. zolang jij verliefd blijft werkt het toch niet goed.
das veelste ingewikkeld en voor jou frustrerend lijkt mij omdat jij dr leuk vind en ze al een vriend heeft. dus...ff laten rusten.

Maar ik wil ook niet dat we geen vrienden meer zijn. Een maand of zes geleden was ik nog d'r beste vriend.

Heyz!

Ik ken de situatie...
Maar ik heb het laten rusten... :| Kheb die gast toen een maand niet gesproken! Maarja.. ik ben er nu overheen en we zijn weer normale vrienden. Maar dat heb ik liever dan dat we goede vrienden zijn en ik hem zwaar leuk zou vinden ofzo...
Dat doet enkel pijn... en nu is het gewoon voor beide gezellig.
En als het een echte vriendin is,... en je gewoon zegt dat het beter is mekaar een tijdje niet te spreken begrijpt ze dat echt wel en blijven jullie ook gewoon vrienden.

Liefs Daantje

dat lijkt me de verliefdheid die spreekt

ja en nu niet meer. zij heeft toch een vriend? Dat is degene waar je het meest close mee bent, en dat is logisch. Dus je moet niet van haar verwachten dat ze weer zo close met jou om zal gaan want dat gebeurd niet, de situatie is veranderd en het zal niet meer zo worden als een half jaar gelden.
Als jij het aankunt kun je weer rustig wat meer met haar omgaan, dat moet je helemaal zelf weten. Maar wat is nou je punt, wat wil je met dit topic? Want volgens mij is dit een gevoelskwestie en dat kunnen anderen niet voor jou bepalen..

Ik ben een ervaringsdeskundige. ik heb haar laten weten dat ik verliefd was. Sndsdien heb ik haar nog maar 3 keer gezien. We waren acht jaar bevriend en samen op vakantie geweest.

Het klinkt rot, maar vergeet haar...

Dat besef ik, maar zij gaf ook aan het contact te missen. Zij gaf aan die vriendschap ook te missen en dat ze het jammer vond dat ze geen knuffel meer van me kreeg. Aan de andere kant zei ze dat ze misschien ook niet zo goed meer durfde.

Wat ik met deze topic wil? Ik wil weten hoe ik het beste weer die vriendschap op kan pakken en hoe ik het beste met de situatie om kan gaan. Volgens jullie.

De dubbele gevoelens en verwachtingen als je weet dat er iemand verliefd op je is die je liever gewoon te vriend zou houden. Heel rot. Ik ken het. Geef het tijd, laat haar het initiatief nemen, en blijf hopen dat het goedkomt. Kost wel tijd, maar meer kan je niet doen. In het ergste geval is het idd over en uit, daar kan je dan helaas niets aan doen.

Ten eerste, ik ken je verhaal. By heart. Ik heb ongeveer hetzelfde ervaren. Opeens werd ik verliefd op een hele goede vriend van me. Opnieuw, toen hij inmiddels een vriendin had. Hij heeft mij uit zijn hoofd gezet (hij was aanvankelijk ook verliefd op mij zei hij) omdat hij het niet langer aankon. Volkomen begrijpelijk. Maar hij verbrak meteen zowat alle contact. Hij deed ineens ontzettend bot, negeerde me compleet en nu nog steeds eigenlijk. Terwijl ik maar met dit gevoel blijf zitten. Ik vind het niet echt erg. Ik snap het aan de ene kant wel.
Kijk zij verwachten van ons dat wanneer zij een gewone vriendschap proberen aan te gaan, wij meer verwachten. Dat is niet zo natuurlijk. Maar zij zijn bang dat ze een verliefd persoontje achter zich aan hebben hobbelen (excuse my french) en dat wij altijd nog hopen dat het iets meer word dan vriendschap. Dat hopen we ook, maar ik persoonlijk heb op het moment tien keer liever die vriendschap (ook al is die nu vervaagd) dan helemaal géén contact. Ik weet zelf ook niet goed hoe ik dit moet brengen. Ik heb het hem al meerdere malen geprobeerd te zeggen maar het lijkt alsof hij daar dan niet aan durft te beginnen. Heel frustrerend.
Maar Mark, ik denk dat je haar het beste uit kunt leggen dat je ook totaal niets meer verwacht van haar dan een vriendschap. En dat je zonder die vriendschap eigenlijk niet kan. Een andere oplossing kan ik me eigenlijk ook niet bedenken.
Succes. :)

Als je ervan overtuigd bent dat de vriendschappelijke gevoelens die je voor haar hebt niet afhankelijk zijn van de romantische gevoelens, dan zie ik geen enkele reden waarom je niet zou moeten proberen de vriendschap te 'redden'. Wel is het belangrijk dat je voor jezelf een manier vindt op met die verliefdheid om te gaan. Probeer het om te buigen in iets waaraan je wel uiting kunt geven, maar pas op dat je niet stiekem blijft hopen...

Als zij zich door je verliefdheid bedreigd voelt, is het belangrijk dat je haar ervan overtuigt dat ze niets van je te vrezen heeft. Ze moet ervaren dat je waardering voor haar kunt uitspreken zonder bijbedoelingen.

Enfin, maak haar duidelijk dat je heel veel om haar geeft en dat je haar ongeruste gevoel begrijpt, respecteert, maar bovenal weg kunt nemen. Reken dus zo genadeloos als je kunt af met je eigen hoop, want hoop voedt verliefdheid.

Nog iemand?