Gemeen tegen vriend
 

Soms ben ik erg gemeen tegen mijn vriend. Hier kan ik beter een voorbeeld voor geven.
Hij moet werken en blijft daar even hangen. Ik ga ervan uit dat hij gelijk zou komen naar het cafe (waar ik en onze vrienden zitten) Als hij dan uiteindelijk komt ben ik wat chaggereinig. Heb al heel de tijd een leuke avond maar op het moment dat hij binnenstapt al minder.
Dan begroet hij iedereen behalve mij. Als laatste ben ik dan ook nog eens aan de beurt. Dan hoeft het voor mij ook niet meer en begroet ik hem nauwelijks terug. De verdere avond is dan voor mij al redelijk verpest en ik maak lullige opmerkingen of zeg helemaal niets tegen hem.

Kennen meer mensen dat?

Als we samen zijn en echt tijd voor elkaar hebben gaat het allemaal wel goed. Toch wordt ik deze dingen een beetje zat. Ook als ik weer eens in de 'leukste periode van de maand' zit ben ik altijd heel gemeen tegen hem.
Natuurlijk verpest ik voor hem ook de avond en later maken we het weer goed. Ik vraag me af of ik wel genoeg voor hem overheb en genoeg van hem houd.

waarom doe je dan zo gemeen tegen je vriend? das toch nergens voor nodig :confused:

Gewoon es met em over hebben..
En verder als ie naar dat cafe komt je ff over je irritaties heen zetten en er een leuke avond van proberen te maken.

Tjah dat denk ik ook altijd. Waarom doe ik nou zo? en ik probeer ook altijd die gevoelens te negeren maar het komt er altijd toch weer uit.

Misschien wil je onbewust wel zien dat hij echt om jou geeft, en moeite voor je doet?

Is ook een optie. Meestal is het na een korte ruzie ook wel weer goed. Maar dan moet het toch niet zo moeilijk zijn om me in te houden.

Altijd als ik er langer over nadenk zie ik ook wel dat het stom is wat ik doe. Maar meestal is het dan natuurlijk al gebeurd en kan ik alleen nog maar sorry zeggen.

ej dit herken ik wel
Ik ben ook wel eens gemeen tegen mensen terwijl die mensen mij niks misdaan hebben.

Er is dan iets waar ik last van heb wat ik niet zeg... dus probeer ik zoveel mogelijk te zeggen wat er aan de hand is, is iedereen blij enzo...

(alleen tegen mijn vriendje kan ik echt niet gemeen zijn :p )

hmm... denk dr maares over na

Ja dat herken ik heel goed :bloos: .

Het is vooral bij de dingen, wat jij ook zegt, waarvan je al een beetje "gepland" hebt hoe het zal gaan, en als het dan door zijn toedoen anders gaat. En vaak is het dan ook eigenlijk ook best wel over iets kinderachtigs, waardoor ik ook weer niet kan zeggen waarom ik nou zo chagrijnig doe :|. En inderdaad, dat verpest het ook weer voor jezelf. Ik ben er ook nog niet helemaal uit waardoor het nou komt en hoe ik het kan oplossen. Want bij anderen ben ik dus helemaal niet zo, alleen bij mijn vriendje! Kan jou dus ook niet echt helpen...

Nou ik ben al blij dat iemand het herkend. Ik voel me echt een waardeloze vriendin en denk dat ik niet genoeg van hem hou. Dingen beter zeggen helpen ook nooit echt goed omdat ik dat te bot naar buiten breng.

Als je nog één keer ongesteld wordt, dumpt 'ie je. :cool:

dit had ik eerst ook, ik wilde gewoon dat hij me kwam troosten ofzo, meer aandacht krijgen. echt triest natuurlijk, was gewoon meer onzekerheid denk ik. later vertelde m'n vriend dat hij er erg mee zat dat ik zo deed. ik zei dat het van de jaloezie kwam en dat het bij mij denk ik een beetje TE erg was. toen hebben we er saampies aan gewerkt en nu hebben we al 11 maandjes! :p zeg gewoon tegen je vriend wat je dwarszit!!!

succes!

Ja dat gevoel heb ik ook, dat ik misschien niet genoeg van hem hou. Dat ik hem niet kan accepteren zoals hij is, blijkbaar. We hebben het al een paar keer (tijd terug) gehad over uitmaken omdat het voor ons beiden eigenlijk niet leuk is, ik ben constant geïrriteerd en hij krijgt dat over zich heen. Ik denk soms ook wel dat het tóch wel een keer uit zal gaan :s :( . Ik denk ook dat ik het minder zal hebben bij iemand die meer bij mij past en op mij lijkt qua gedrag en opvattingen. Mijn moeder heeft ook al een paar keer gezegd dat ze vind dat wij wel erg veel op elkaar vitten :| . Ik weet het allemaal niet meer...

Jah Herkenning. Ik heb zelf een hele tijd geleden een iets meer dan een jaar een relatie gehad. Maar na een halfjaar begon de irritatie van mijn kant al. Hij hoefde maar iets stoms te zeggen of ik viel al uit en riep dat hij dom was en niet zo achterlijk moest doen. Ook bijvoorbeeld als zijn haar niet goed zat (gelukkig voor hem gebeurde dat niet vaak). Dan vond ik hem eruit zien als een slungel (als zijn haar wel goed zat, was t wel oke) . En t stomme was, t was eruit voor ik er erg in had! En bij andere vriendjes boeide het me totaal niet of z'n haar goed zat! Ook zoiets: zaten we in de trein en deed ie asociaal zn voeten op t bankje. Daar raakte ik helemaal geirriteerd van. Ik werd boos en riep dattie niet zo achterlijk moest doen en bleef de halve treireis lang doortieren. Zo erg dat we erna nog een vreselijke lange ruzie over heb gehad. Sommige trekjes van hem irriteerde me mateloos. Van die typische trekjes die eigenlijk toch bij hem hoorde. Ik wilde hem veranderen in een totaal ander persoon. Ik wist dat het niet goed was. En toch kon ik hem niet loslaten. Maar toch bleef ik roepen dat ik het uit zou maken als hij niet snel normaal zou doen (wat ie eigenlijk wel deed, maat het was nooit goed genoeg). Ook mensen uit onze omgeving spraken me erop aan dat ik wel heel erg vaak gemeen deed. Ook in het bijzijn van anderen. Toen ik dat vaak te horen kreeg, schrok ik wel. Wat was ik aan het doen? Maarja, bij hem weg kon ik niet toen.

Een soort emotionele manipulatie ofzo was het. Ik wilde hem veranderen, kon hem niet accepteren, maar toch was ik afhankelijk van hem. Maar ik was niet gelukkig met hem na een halfjaar.

Tijdens zo'n ellendige, maar onzinnige ruzie ben ik bij hem weggegaan. Toen was het uit.

Gelukkig

Ken het , heb het zelf ook wel, of als mijn vriendin belooft om bv 12 uur te bellen, en vervolgens niet belt en ik haar later opbel en ze doet alsof er niets is, kan ik echt neit tegen , dat soort kleine dingetjes, dan heb je het gevoel alsof je niet speciaal bent voor diegene ofzoiets.. raar maar ik ken het gevoel

Ik vind mezelf ook heel vaak gemeen, dus dan heb ik meteen al heel veel spijt en moet ik op een gegeven moment huilen en dan is hij weer heel lief en is alles weer goed. Meestal is er ook niet echt iets aan de hand en ben ik lekker in mijn eentje stom aan het doen. :bloos:

Dat is een karakter trek die ik herken. Ik heb dat ook heel sterk. Vooral als ik moe ben heb ik de neiging irritaties op hem af te reageren. Helemaal als hij in mijn ogen die irritaties veroorzaakt.

Het enige wat je kan doen is proberen iets vaker tot 10 te tellen en je in te houden. Probeer je erover heen te zetten en je avond niet te laten verpesten. Of maak 1 goede opmerking waardoor hij weet wat je dwars zit, en zeg er verder niets meer over.

ja, heb ik ook last van... komt bij mij vooral door onzekerheid wat uitloopt in jaloersheid.... wil dat hij meteen mij wil komen zien.. als ie me dan als laatst en nauwelijks zou begroeten zouk ok gemeen gaan doen eigenlijk.... hummz... kan er niks aan doen :confused:

Dat heb ik ook hoor. En mijn vriend ook trouwens. We houden er allebei niet van als dingen niet zo lopen als we zo ongeveer in gedachten hadden. En als de een dan een beetje down of chago wordt, wordt de ander dat ook. En dan is het altijd snel opgelost :)

Heeft iedereen wel es, wij heus ook hoor :)
Hoe het komt weten we niet bepaalt, we houden het gewoon op "moodswings".. Het komt door van die kleine dingetjes dat ik dan opeens een rothumeur kan krijgen, en hij heeft geen flauw idee voor wat ,maar achteraf maken we het wel goed :)

ja ik heb dat ook wel eens dan zit ik heel erg chagrijnig te doen over kleine dingen.. maarja soms changed mijn mood gewoon heel erg snel :-/

Ik heb precies hetzelfde :eek: En het eerste voorbeeld dat je gaf is vorige week nog bij ons gebeurt :|

Najah, ik had dit dus kunnen schrijven. En ik heb geen idee waarom ik het doe en wat ik er tegen kan doen!

*rilt*

ben geloof ik blij dat ik nog vrijgezel ben :p

Als ik ongesteld moet worden (vooral als ik het moet wórden), dan ben ik heel evil. Kan me ook niks schelen, moet ie maar uit mn buurt blijven. Vaak gaan we dan n soort gevecht aan waarbij we elkaar in de haren vliegen en dat is altijd erg grappig, haha!

ik wordt gemeen tegen mijn vriend als hij jaloers is.... een beetje is lief.. maar alle mannelijke vrienden moeten wijken voor hem (dat doe ik niet ofzo hoor..) zo kwam ik een keer terug van werkweek in praag, en ik liet hem heel blij vol verhalen de fotos zien, stond ik op een foto met een jongen uit mijn klas vraagt hij heeel serieus: wat heb je met hem voor die foto allemaal uitgespookt.
En dan zegt hij dat hij mij wel vertrouwt maar alle andere jongens niet :s maar andersom flirt hij wel met andere meisjes en dan moet ik dat maar goed vinden...
ik zeg daar dan ook niets van, maar dan denk ik wel van stel dat het andersom was...

en dan wordt ik stil en negeer hem heel de avond, maar zeg niet wat er aan de hand is.

Je bent gewoon een zeikerd.

Maak je geen zorgen, veel vrouwen zijn daar niet vies van en mannen houden er doorgaans wel rekening mee.

Ik herken het. En zo ben ik niet alleen tegen m'n vriend, soms ook tegen vrienden enzo soms. Geen idee waarom ook, m'n humeur slaat dan echt in een keer om.

Ik herken dit ook heel erg goed. Ik word heel erg snel jaloers. Als mijn vriend bijvoorbeeld opeens op msn tegen me zegt dat hij op een terrasje gaat zitten met wat vrienden (die ik ook allemaal ken) en mij niet meevraagt sla ik helemaal om. Dan ga ik opeens gemeen doen en ben ik heel erg kortaf terwijl ik daarvoor een prima humeur had. Mijn vriend wordt hier dan weer onzeker door en vraagt zich af wat hij verkeerd heeft gedaan, maar ik zeg dan eigenlijk bijna nooit waarom ik zo doe omdat ik het echt te kinderachtig van mezelf vind om zo te reageren. Ik vind het echt niet leuk dat ik zo reageer op zo'n onbenullige dingen, en ik schaam me er ook een beetje voor :o ...maar ik voel me op zo'n moment gewoon kut en kan dat niet verbergen voor hem. Het komt denk ik ook gedeeltelijk door onzekerheid. Maar ik weet wel dat ik ontzettend veel van hem hou, daar ben ik zeker van. Dus het is niet zo dat ik zo doe omdat ik niet genoeg van hem hou.