hulp nodig?
 

Meestal ben ik erg vrolijk en als ik dat niet ben dan kan ik wel doen alsof dit wel zo is. Op dit moment heb ik een relatie en hier gaat het allemaal fout.
Ik zeg botte/foute dingen die ik dan niet terug kan nemen. Mijn vriend reageert hier weer eg lullig op en dan hebben we ruzie. Uiteindelijk praten we het altijd wel uit.
Maar al ik het gevoel het dat hij boos reageert wordt ik altijd erg verdrietig. Ik kras soms ook in mijn armen omdat ik het ook niet meer weet.
Dit is absoluut niet omdat ik dood zou willen maar meer om die machteloosheid tot uiting te brengen. Daarna voel ik me dan weer veel beter.

Eigenlijk is dit niet het moment om dit verhaal te vertellen. Ik voel me goed en kan mij niet verplaatsen in de wanhopige ik. Ik weet alleen dat het alleen in mijn relatie naar buiten komt. Ik heb ook het idee dat ik hem beter met rust kan laten.

Hierover heb ik ook met hem gesproken. Hij is bang maar ik denk dat hij het ook niet helemaal begrijpt. Hij wil dat ik hem bel als ik weer wil krassen maar als ik dit wil is het meestal als ik ruzie met hem heb. Dan kan ik natuurlijk al niet meer bellen.
Het is misschien en wat door elkaar gehusseld. Sorry :)

Misschien lijdt je aan borderliner, dat is een ziekte, en daar zijn medicijnen en hulpinstanties voor.
Ik denk, als ik het zo lees, dat je probleem zich diepgaand niét bevindt in de relatie, maar bij jezelf.
Want jij bent niet gelukkig?
En dat uit zich dan in de relatie?
Ik denk dat je de dingen eerst eens heel erg goed in een rijtje moet gaan zetten.
Dat helpt. Maar het is natuurlijk fijn om je probleem bespreekbaar te maken, met mensen die je niet kent.

Als ik het zo lees, denk ik niet dat het een overbodige luxe
zou zijn om hulp te zoeken, sowieso omdat je je op een
behoorlijk negatieve manier uit, en het geen kwaad kan als
je (samen met een hulpverlener) naar de oorzaken kijkt, en
die ook aan kan pakken. :)

Ik denk niet dat het slim is om aan de hand van zo'n korte post
te strooien met ziektes ed. De kans dat je hiermee anderen
(onnodig) ongerust maakt is vrij groot, en dat lijkt me nou ook
niet echt de bedoeling...

het lijkt me idd wel verstandig om hulp te zoeken. bureau jeugdzorg, of naar je huisarts.
Het gaat niet goed met jou en dat uit zich zoals al gezegd in je relatie.
miss, heb je in het verleden heftige dingen mee gemaakt die je niet verwerkt hebt en komt dat niet boven, ik ben geen prof. maar het is een optie

Ik heb al vaak over die mogelijkheid nagedacht. Het vreemde is alleen dat als ik me gewoon goed voel dat ik niet zo goed over de dingen kan praten die ik op andere momenten voel.

Heftige dingen. Tjah dat is het eerste waar je dan aan denkt en waar je de verklaring uit zou kunnen halen. Scheidingen, ernstig ziek broertje en daardoor minder aandacht. Natuurlijk kan het daardoor komen, maar als je al inziet dat het daardoor kan komen, kan het dan nog wel?
Ik heb ook niet het idee dat ik daar erg mee zit. Misschien speelt het onderbewust mee.

dat je op dat soort momenten niet kan praten is helemaal niet zo gek. en niet goed praten is idd lastig bij hulp zoeken maar als je een beetje goeie hulpverlener hebt heeft hij/zij geduld en stelt precies de goede vragen, over je gevoelens e.d. zodat het praten een stukje gemakkelijker wordt.
Mag ik je toevoegen op msn? wil je weten waarom stuur dan maar ff een pm