Glass
 

Een keer wat anders dan het eeuwige black-metal-, idm- en hipheidsverhaal ;) .. Zijn er hier mensen die graag wat Philip Glass op zetten, of iets aanverwants (Steve Reich, La Monte Young, Louis Andriessen) ? Glass is minimalist en maakte fantastisch gebruik van herhaling en additie. Wiskunde staat zeg maar boven het ritme, de melodie, boven het gevoel. Dit is even wennen, maar als je het een tijd luistert is het fantastisch - richting hypnose misschien.. Misschien iemand met leuke tips rond dit genre ? Ik lees er hier namelijk nooit wat over, en dat is toch jammer..

Kort voorbeeldje op mp3..

Ik luisterde het vroeger vrij veel, in de 1e klas al in aanraking mee gekomen toen we met muziek Kojanisqatsi (hoe je het ook spelt) moesten spelen. Eigenlijk besef ik me nu dat ik van daar uit mijn interesse in muziek ben gaan tonen.

Maargoed vette shit ja.

Dude...ik zou hier gillend gek van worden...

Misschien beter na 20 luisterbeurten...

Je hoort Glass ook terug in veel hedendaagse muziek, ze maken allemaal gebruik van zijn vindingen - hij was echt elementair bezig, dus van scratch iets opbouwen - bv. een gitaarsolo :cool:

Ik vind een beetje minimalistisch/avantgardistisch best te pruimen op z'n tijd maar Glass heeft me nooit echt kunnen boeien. Ik heb welgeteld 1 album van Steve Reich in m'n collectie en die is fantastisch: music for 18 musicians

Nog wat info met tips op het slsk forum

Ik hoop dat ik eens wat leuks vind in een fijne platenzaak. Bedankt voor de tip ! Ik heb pas wel Einstein o/t Beach aangeschaft, van Glass, je moet er ook inkomen, maar hij is echt heel vet. 3 uur luisterplezier met een flinke booklet met uitleg over de compositie, zeker de moeite waard.

Ik kreeg laatst ook iets getipt van een heer, hij wist me te vertellen dat ene Pascal Comelade minimalistisch componeerde mbv stukken speelgoed, een volwassen versie van dat speelgoedeendje I guess..

Edit: Einstein o/t Beach

Pff, teveel trauma's van oude muziekexamens hiervan.

Hoewel ik Different Trains van Steve Reich wel hip vond.

Na het luisteren van het mp3tje concludeer ik dat dit niks voor mij is..

Ik vind die soundtrack van the hours cool
verder heb ik me nauwelijks erin verdiept.

Hmm, 't is bij kennismaking ook niet zo toegankelijk.

Met een goeie beat eronder zou het wel cool zijn, maar zo vind ik het nogal irritant, dat ge'hummenehummene'.

Ze tellen gewoon, niks hummene ;)

Zal ik er binnenkort een beat doorheen mixen ?

Ik ben er dankzij dat stukje mp3 eindelijk achter waarom ik niet van Glass gecharmeerd ben. Ik heb totaal geen moeite met minimalistische repetitieve muziek maar dan alleen zolang er sprake is van "instrumenten". Bij veel van zijn werk (in ieder geval zijn bekendste werk) is er sprake van vocalen en dat vind ik bij deze muziekstijl voornamelijk bloedirritant terwijl het bij tijd en wijle zelfs op m'n lachspieren begint te werken. En dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn...

(en ja, ik weet dat het waarschijnlijk zo is dat de stem in zijn muziek ook als "instrument" gezien moet worden maar zo werkt het bij mij gewoon niet)

Ik kan het me helemaal voorstellen, heeft het mp3'tje toch nog tot inzicht geleid. De koren vind ik juist wel apart, hoewel het soms wat kan gaan galmen, zeker bij langere werken die op dezelfde hoogte doordraven (hij noemt zijn werken ook opera's..). In combinatie met andere muzikanten als blazers (vet), violisten en toetsenisten komen de vocalen/stemmen mijns inziens beter tot hun recht.

Je was zeker ook niet gecharmeerd van die poging die Bas & Joel toen deden om aan het songfestival mee te doen, haha..

:|