Invloed van films op je humeur
 

Beïnvloeden films je humeur? Kun je uren droevig zijn na het kijken van een heel dramatische film? Of slaat je humeur om als je je een beetje depri voelt en een komedie gaat kijken?

Ik heb net bijvoorbeeld Schindler's List gekeken. Ik was nog vrolijk toen hij begon, maar nu ben ik droevig en een beetje chagrijnig. Waar mn zusje en ouders dan weer niet al te blij mee zijn, dus ze moeten me maar even met rust laten :p

En blijven films nog lang door je hoofd spoken, blijf je er lang over nadenken? Of ben je het alweer vergeten zodra je de tv uitzet?

Volgens mij hangt het af van het soort film, ik heb bijv. gisteravond Drive me Crazy gezien daar is me niks bijgebleven maar laatst had ik anne franks the whole storie gezien en dat blijf wel bij, ik dacht echt wow dit is gewoon gebeurt en....... Dus ja als het een film met betekenis is heeft het invloed. Ik had ook Havanna Nights gezien en nou heb ik niks met dansen maar na die film had ik echt iets van: shake those hips......

ja nogal..

kan me nog wel herinneren dat ik na het zien van peal harbor aan het nadenken was hoe gruwelijk oorlog wel niet moet zijn. :|


als in naar b.v. een comedy kijk dan heb ik zoiets niet.

Ja ik dacht meer aan de 2000 mannen die nog in de arizona liggen

HAH!

ik merk het met zowel films als programma's. Als ik een vrolijke komedie heb gezien ben ik vrolijk, maar ook als er iets leuks is gebeurd in bijvoorbeeld gtst.
Als ik een zielige film heb gezien voel ik me soms ook wel treurig, hetzelfde als er iets in gtst enz, gebeurd.

Natuurlijk..na afloop ga je nadenken over de film en als het een droevige film was wat je echt geraakt heeft dan beinvloed dat je humor wel..bij mij iig wel!

ja, zeker weten

Ja inderdaad, bij zo'n film als jij noemt word ik vaak chagrijnig of treurig, en ik word vrolijk van high school movies

:D


---

Mja, films beinvloeden je humeur. Na het zien van bijvoorbeeld American Beauty krijg ik spontaan zin om iets te ondernemen :)

Andersom geldt dat ook voor tragische of serieuzere films, natuurlijk.

Degene die onberoerd blijft na het kijken van Das Experiment krijgt van mij een koekje.

Films prikkelen en bewegen de mens, zoals het hoort. Hoewel ik moet toegeven dat ik de laatste jaren steeds cynischer en ongevoeliger lijk te worden. Maar evengoed, bij een film als Boys don't cry is het moeilijk om niet op zijn minst een wenkbrouw op te trekken.

*Hap*

Om kort te blijven: ik kan mezelf uuuuuuuuuurenlang terugvinden in het karakter en de stijl van de persoon uit de film waar ik me het best mee kan identificeren.

alleen de echte goede films

Yup, als ik tijdens E.R. mijn neus op zit te halen is de oorzaak daarvan meestal niet een verkoudheid....

Films als Schindler's List kijk ik alleen wanneer ik in een extreem goed humeur ben, want anders word ik er alleen maar vreselijk somber van. (n)

Films maken mij voornamelijk blij wanneer ik ze gewoon ontzettend goed vind. Ook een goede maar erg droevige film kan bij mij een goed humeur ten goede komen, zolang ze maar niet zo'n sombere sfeer hebben als bv. Schindler's List. (mijn excuses voor het overmatige gebruik van het woordje goed in deze alinea, maar ik ben momenteel te moe om met goede symoniemen op de proppen te komen. :p )

Precies. Films die niet vreselijk goed zijn blijven niet echt hangen, en beïnvloeden mijn humeur dus ook niet. Anders wel, maar ik wordt er meestal een beetje stil en nadenkerig van. Ik moet zulke films eigenlijk ook niet met andere mensen kijken, want dan gaan ze erover praten. Daar heb ik een hekel aan.

Ja, maar het ligt er wel aan of het een goede film is. Als ik een hele droevige, goede film heb gekeken is dat te merken aan mijn humeur dan ben ik chagerijniger en droeviger.

Van te voren bedenk ik meestal wel waar ik zin in heb want het kan mn stemming heel erg beïnvloeden.
Een film als requiem for a dream daar kan ik heel naar van worden maar aan de andere kant laat het ook een diepe indruk achter. Het valt een soort van heel zwaar op de maag.
Of een film nog in mn hoofd blijft spoken hangt van de film af, bij Donnie Darko bijvoorbeeld, daar ben ik nog dagen van in de ban geweest. Maar een film als crossroads(heb ik gezien ja :o :D ) die maakt niet echt indruk, dat was gewoon alle clichés op een rijtje. :)

Ze kunnen zeker wel mijn humeur beinvloeden! Maar als een film dat kan, dan denk ik dat het ook echt een goeie film is. Verder kan een goeie film ook nog wel uren (soms dagen) door mijn hoofd spoken.

Ik geloof niet dat ik vervelend depri van een film kan worden... ik kan een film heel zielig vinden enzo, er lang over na blijven denken, maar dat vind ik dan juist heel fijn... Dat ik dagen lang met dat verhaal en die beelden uit die film in mn kop rondloop, omdat hij zo aangrijpend was..
Van comedy's kan ik wel heel erg blij worden.
En van "Chocolat" kreeg ik natuurlijk een enorme vreetkick :D maar dat zegt niet veel over je humeur in dat geval...

Over het algemeen heb ik daar niet zoveel last van. Maar het is wel een tijdje (lees: +/- halfuur) anders, hoe je je voelt..

voor een geweldig kuthumeur... Scarface.. :s..ik werd er iig niet vrolijk van

Welnee, zo somber is Scarface niet. Hooguit indrukwekkend, maar niet droevigstemmend. Vind ik.

Humeur is logisch... lichamelijke gesteldheid is interessanter ;)

:) dan heb ik nog veel te bekijken ;)

Het kan natuurlijk ook uitmaken waar/wanneer en hoe je de film voor het eerst ziet

Donnie Darko en Fight Club brengen me altijd in trance, ik wordt ook echt super creatief als ik die films heb gezien.
Das Experiment geeft je een naar gevoel, van Kill Bill 2 kom je in een bepaalde sfeer die niet echt te omschrijven is. en zo heeft elke geniale film wel zn sfeer

Ik heb 't eigenlijk vaker andersom. Dat ik in een bepaalde mood ben, en dan denk.. och god nee, nu niet zo'n (soort) film.
Dan 'kan' ik 't gewoon niet aanzien. Ookal is de film eigenlijk heel goed. Op een ander moment kan ik juist weer zin hebben in zo'n film.

De laatste film die ik heb gekeken die een grote invloed had op mijn gemoedstoestand was Bloody Sunday.

Ik kreeg nogal een woede in me en kreeg het gevoel dat ik nog meer moet protesteren en vechten tegen onrecht ook al is het moeilijk een verschil te maken.

Bij Requiem for a dream kan ik een hele tijd voor me uitstaren en een combinatie van leegte triestheid over me heen laten trekken.

De invloed van een film op mijn humeur is bij mij meestal enorm.
Ik krijg vaak na het zien van een film zo'n wereldvreemd idee. Dat de rest niet mee lijkt te werken met je door de film verworven denkbeelden ofzo.
En daarbij kunnen films heel creatief inspirerend zijn :)

Ja, films kunnen me echt gigantisch beïnvloeden. Het hangt ook wel af van de sfeer waarin ik het kijk.

Met een hele groep mensen die veel lawaai maken o.i.d. heeft het niet zoveel invloed. In mijn eentje op mijn kamer des te meer. Zo was ik na Monster's Ball en Leaving Las Vegas in een heel serieuze, stille bui zeg maar.

Wanneer ik niet lekker in mijn vel zit kijk ik ook voornamelijk veel feel-good films, want dan kan ik iets zwaars gewoon even niet hebben. Ik kan soms echt zo 'vol' zitten dat ik het kleinste beetje fictieve ellende al niet kan hebben. Hierdoor heb ik ooit bij Sneeuwitje heel erg hard gehuild toen de zeven dwergen zaten te huilen bij haar kist.

Gisteren.

3 uur s'nachts.

Kon niet slapen en voelde me extreem depressief.

Besloot om WONDER BOYS maar te kijken en mijn God wat voelde ik me na afloop van de film toch kei goed. Ja dus, films hebben erg veel invloed op mijn humeur. Zo wordt ik extreem depressief van BRINGING OUT THE DEAD en lekker blij van bijvoorbeeld HOME ALONE.

;)

Als ik al niet lekker in m'n vel zit, word ik extreem depri na het kijken van 'Requiem For A Dream'. Of na 'Donnie Darko', toen voelde ik me ook best vaag.

Ik word extreem vrolijk van 'Freddy Got Fingered' vooral op zaterdagavond met een aantal goeie vrienden en bier erbij!

sommige films blijven wel spoken ja, bijv. met pi had ik dat heel erg. en als ik me niet zo best voel en ik ga beetlejuice kijken, ben ik weer helemaal vrolijk.