als blijkt dat het toch niks wordt
 

situatie:

R. en ik zijn nu al een half jaar goede vrienden. Gedurende die tijd was het steeds een beetje onduidelijk of het wat zou worden of niet. Nu is alles opengegooid en heeft hij aangegeven dat hij toch niet denkt dat het wat wordt. qoute: "ik zal er niet te hoog op inzetten".

okee, het wordt dus niks.. en dan? WE waren goede vrienden, belden vaak, gingen bij elkaar langs, logeerden bij elkaar (ja, op apparte kamers dan) en trokken veel met elkaar op.

Ik moet er helemaal aan wennen. HEt word dus toch niks. Auw.. maar je moet verder. Maar hoe verder? En dan bedoel ik in de omgang met hem. Contact blijven houden of juist afkappen? Aardig blijven doen of afstand houden?

De vriendschap was waardevol, ik vind het moeilijk om het op te geven, maar aan de andere kant kan ik de komende tijd echt niet gezond tegenover hem staan.

(zeg nou zelf: je wordt gekwetst, hebt veel onduidelijkheid gehad, jezelf kwetsbaar opgesteld, geen goede basis).

je zou er mee kunnen praten.
maar je moet er gewoon normaal mee om proberen te gaan zoals je dat daarvoor ook deed.
want het kan zijn dat hij te veel van je hield en bang was om met een relatie je een keer echt te kwetsen en daarom kwijt zal raken.

Mijn persoonlijke mening is dat openheid en eerlijkheid erg belangrijk is, maar het is op dit moment echt aan jou. Blijkbaar wou jij dus wel dat het iets werd. En misschien nu nog steeds wel. Hij heeft laten merken dat het niets wordt. Wat nu? Dat is aan jou. Kan jij 'het aan' om nog steeds op dezelfde manier met elkaar om te gaan? En dan gaat het dus niet in de eerste plaats om wat je wilt, want waarschijnlijk wil je het gewoon zoals het ook was, maar er zijn dingen veranderd. Kan jij nog op dezelfde manier met hem omgaan als eerst? Is er wat veranderd? En ja, kan jij 'waarmaken' wat jij wilt?
Praat er eens met hem over. Hoe hij het ziet etc. Openheid en eerlijkheid!
Succes!

Praten met hem. :|

Helemaal mee eens! Jij moet zelf beslissen of je het aankan om hem te zien of niet.. en of je op dezelfde manier met hem wil omgaan of niet. Als je vindt dat het mss beter is om elkaar een tijdje niet meer te zien, totdat jij je beter voelt, zeg hem dit dan. Hij zal er heus wel begrip voor opbrengen.

Ik heb zo'n gevoel dat je hem nog steeds wel kunt krijgen,
als je je btje onbereikbaar opsteld enzow.
ik geloof dat deze jongen gewoon bang is de vriendschap kwijt te raken, maar jou stiekem wel leukvind,

of is dit een stomme mening?

ontknoping:

dit weekend is hij, zoals al veel eerder afgesproken, komen logeren. Dit was anders als anders, wat opzich logisch is. Wel erg gezellig, erg knus maar niet meer.... wat het echt was.. denk ik... Ik besloot dat ik er genoeg van had. Heb hem net gemailt dat het nu genoeg is geweest en ik voor een tijdje wil nokken met contact hebben om de simpele reden dat ik de afleiding niet kan gebruiken en het alleen maar wazigheid met zich mee brengt. Heel misschien dat als we elkaar over een maand of 4 weer uitgebreid spreken dat we dan ontzettend verliefd op elkaar worden maar voor hetzelfde geld lopen we allebei iemand anders tegen het lijf.

dat is niet erg.. het is nu even goed.. gewoon op een laag pitje want nu was het telkens op het randje...

Ik heb hem trouwens gemailt maar nog niks gehoord (hij heeft het nog nie tgelezen denk ik). Aan de ene kant ben ik onwijs benieuwd naar zijn reactie, aan de andere kant kan het me niks schelen want ik heb het naast me naar gelegd... (al is het wel spannend natuurlijk).

En weet je, toen ik het mailtje had verstuurd viel er echt een last van me af! Ik was helemaal blij en gelukkig :) HEERLIJK!

:) (y)




xxx

Ooit al eens aan het feit gedacht dat hij misschien jullie goede vriendschap niet op het spel wil zetten? Als jullie wat beginnen, en het lukt niet, is het heel erg moeilijk om terug te gaan naar goede vrienden. Geef het wat tijd en zie wat er komt!

Ik zit in precies dezelfde situatie als jij. Ik sprak vaak af met een jongen die ik heel leuk vond (vind nogsteeds, zucht)
hij liet me tijdens die afspraakjes duidelijk merken mij heel leuk te vinden maar nu zegt hij opeens dat hij niets meer wilt en dat het beter is als we niets meer afspreken.
Ik zie hem nogsteeds elke pauze op school maar dan negeert hij mij gewoon, ik heb hier best wel wat verdriet van gehad en moet constant denken aan de afspraakjes die we vroeger hadden enz.
Heel moeilijk vind ik het als ik me bedenk dat als het zo door blijft gaat we helemaal uit elkaar groeien aangezien hij volgend jaar naar een andere school gaat.
Ik weet ook niet wat ik moet doen want als ik een gesprek met hem probeer aan te knopen draait hij weg of begint hij over iets heel anders, zoals school ofzo. :(