Door jouw meervoud val ik.
 

Door jouw meervoud,
val ik.

Mijn spiegel vertelt me
hoe ik ben,
en hoe hard ik ook ren,
mijn spiegelbeeld
blijft naar me schreeuwen.

Dat ik nooit had
gedacht,
dat ze
terug lacht.

Tot mijn vlucht
stopt.
Want door jouw meervoud,
val ik.

En haar scherven,
snijden mijn handen.
Je meervoud
doet me vallen,
in mijn eigen
spiegelbeeld.

Ze lachte ooit,
tot jij sprak,
van jullie.

Hmm, ik twijfel, wat bedoel je met "jouw meervoud"? Hij en zijn nieuwe lover? Of zit ik in de verkeerde richting te denken?

Hij praat in meervoud, niet "ik" maar "wij".
Je denkt wel in de goede richting :)

Hmm, vind hem nog steeds lastig. Met wij wordt bedoeld dat hij voor jullie allebei beslissingen neemt, jij kan je niet helemaal in die beslissingen vinden maar gaat er toch maar in mee omdat je om hem geeft--> de spiegel breekt, jij bent jezelf niet meer in de relatie. Of hij breekt als in: je wordt weer jezelf in de relatie. dat zou logischer zijn, want dan kan de jullie slaan op de afstand die ontstaat tussen jou en hem, als in: jullie vrouwen willen allemaal dit en dat of iets dergelijks.

Ik vind hem wel mooi, hij heeft iets rustigs, iets droevigs ook. Je gebruikt volgens mij geen woord teveel, dat is ook een pluspunt. Ook leuk dat hij een beetje mysterieus is, maar hij is mij iets te, want ik snap hem niet zo goed denk ik :o . Hoe heb je hem bedoeld?

:) Nee het klopt niet helemaal wat je denkt, maar zo kan je hem ook zien.
Ik heb geprobeerd twee dingen in één te vertellen, en ik denk dat ik het alleen zelf begrijp, ik kan het wel proberen uit te leggen.

De "hij" praat in meervoud, maar de "ik" is niet degene waarmee hij meervoud is (dus toch een soort nieuwe lover idee)
De "ik" heeft ruzie met zichzelf, met de spiegel, omdat die te realistisch is, teveel laat zien hoe de "ik" echt is, te confronterend. De ik "vlucht" van die confrontatie, maar het spiegelbeeld blijft schreeuwen, dat het spiegelbeeld ook kan lachen (uitlachen in dit geval, beetje dubbel)
De vlucht stopt als de "hij" praat in meervoud, de "ik" valt onder het vluchten van haarzelf--> wordt dus nu heel hard geconfronteerd want ze valt als het ware in haar eigen spiegelbeeld, dit doet haar pijn, want de scherven snijden haar.

Zoiets :/

Bedankt voor je reactie :)
Hij is ook moeilijk om te begrijpen, tis ook moeilijk om uit te leggen, maar ik vind het leuk dat je er een eigen interpetatie aan geeft :)

Ik zat er wel een beetje naast ja, maar zo is hij ook leuk (y) .