herkent iemand dit? :(
 

hi

ik ben laatst naar de dokter geweest omdat ik misselijk werd als ik wat at. of zelfs eten rook.
hij dacht dat ik misschien wel zwanger zou zijn, dus heb ik een zwangerschapstest gedaan. het bleek dat ik niet zwanger was.. maar nu vraag ik me af waarom ik dan wel zo misselijk word van eten. het is niet zo dat ik al heb gegeten en dan nog moet avondeten en dan misselijk word ofzo. ookal heb ik heel erg honger dan word ik nog misselijk.. :( ik weet niet wat ik moet doen, en niemand weet wat er aan de hand is. heeft iemand hier het misschien ook? of heeft iemand een oplossing? ik wil weer eens lekker eten =(

liefs

Kan volgens mij ook wel iets van een voedselallergie of -intolerantie zijn...

mm, zodat je misselijk word van alles?
elk soort eten enzo? =((

Ik ben geen dietiste. ;) Er zijn wel dingen die in vrijwel al het eten zitten en/of het in je lijf opwekken. En ik zeg ook niet dat het het is, ik zeg alleen dat het kan. :)

haha ^^
t zou wel leuk zijn als ik allergisch zou zijn voor aardappels, die lus ik namelijk niet en als ik ze ruik ... dan word ik egt misselijk. maar dat zou niks te maken hebben met dit, want van rijst en soep enzo word ik ook misselijk =(

Ik heb wel eens dat als ik ergens zenuwachtig voor ben dat ik dan geen hap door mijn keel krijg. Is het zo'n gevoel van misselijkheid? Misschien wordt je van eten ruiken wel misselijk omdat je wel eens misselijk bent geweest omdat je het had gegeten en dat de geur je dan al misselijk maakt (kun je het nog volgen?)
Toch ook weer raar dat zo'n huisarts niet verder zoekt naar de oorzaak.

Zeker.

Maar je houdt eten wel binnen? Of geef je ook over?

Ik heb soms ook tijden dat ik misselijk word wanneer ik alleen al aan eten denk, meestal voel ik me dan niet nerveus of gestresst, maar bén ik het wel. Nu bijvoorbeeld zit ik middenin toetsen, voor mijn gevoel ben ik niet echt zenuwachtig, maar telkens wanneer ik aan eten denk word ik misselijk/nerveus. Dus ja, dat zal dan wel met elkaar te maken hebben.... Ik hou het wel gewoon binnen, en als ik eet, het laat zakken en rustig aan doe, dan ben ik ook een tijdje niet meer misselijk..

Als je wél overgeeft, dan moet je natuurlijk even naar je huisarts. Zeker als je het al een tijdje hebt.

het is geen zenuwachtig zijn- misselijkheid. het is gewoon, als ik aan tafel zit, honger heb en wil eten en dan eten zie/ruik/proef dat ik gewoon niet meer dan 2 hapjes opkrijg want het wil gewoon niet. ik hoef ook niet over te geven. ik heb nog nooit overgegeven eigenlijk..ja 1x toen ik 6 was ofzo en toen heel erg ziek was, maar de laatste tijd kan ik gewoon niks verdragen, heb dit toen vorige week tegen de dokter gezegt en die dacht dus dat ik zwanger was, en dat was niet zo..toen was het even over en nu begint het gewoon weer.

Hmm... gek... Toch weer eens naar de dokter gaan misschien?

zou t ook met de pil te maken kunnen hebben? ik heb de pil nu 3 maanden. Ik heb in het begin wel bijwerkingen gehad en nu niet meer maar misschien kan het daar aan liggen? ik krijg morgen een nieuwe omdat ik van deze sagerijnig (?) word.. pfff kweet het ook niet meer =( mayb moet ik inderdaad maar de dokter bellen.

Onbewust een eetstoornis misschien, kweet het ook nie :confused:

Ik had dat puur alleen 's ochtends dat ik overal misselijk van werd, en dat had met de hoeveelheid maagzuur etc te maken.
Maar dat is bij jou niet zo denk ik, aangezien ik uit je verhaal begrijp dat je het de hele dag hebt.
Ik zou zeggen: gewoon nog een keer naar de dokter..

het zou ook iets geestelijks kunnen zijn. Onbewust jezelf te dik vinden ofzo.
Of het zit tussen je oren dat je misselijk van eten wordt. En nee, ik bedoel niet daarmee dat je gelijk gestoord bent;)

:P eend
nee kvind mezelf niet dik, ik ben 1.80 en weeg 61 kg
khou me ook niet bezig met eten ofzo. ik vind mezelf goed zoals ik ben ..mja ik zal de dokter toch wel bellen dan.

mijn zwagertje had dat ook kan komen als je een teek hebt gehad! Daar kan je 1 of andere ziekte aan over houden!

De ziekte van Lyme...maar volgens mij is de kans dat je die ziekte krijgt niet zo heel groot (niet onmogelijk natuurlijk, maar de kans is, volgens mij, wel erg klein).

Heb je niet een of andere nare ervaring met eten, dat je te veel at en misselijk werd ofzo, waardoor je nu onbewust bij het idee aan eten je alweer die misselijkheid herinnert en voelt?
Ik had dat met tabletjes tegen wagenziekte, want als ik die nam voelde ik me nog steeds ziek tijdens de reis maar ik gaf niet meer over, maar daardoor bleef ik me de hele reis ziek voelen, waardoor ik de tabletjes associeerde met misselijk worden en tegenwoordig wordt ik al misselijk als ik denk aan de tabletjes die ik toen had (nu heb ik andere, daarbij heb ik er geen last van:P). En ik nam de tabletjes altijd in met sinaasappelsap en heb daardoor jarenlang geen sinaasappelsap gelust.

Ik heb ook een hele poos gehad dat ik geen hap meer door mn keel kreeg. Ik ging ermee naar de dokter en die kon de oorzaak eigenlijk ook niet vinden. Hoeveel honger ik ook had, ik werd gewoon al misselijk als ik aan het eten dacht.
Mjah bij mij bleek het achteraf toch psychisch te zijn. Ik had net een nieuw vriendje (was errug nerveus) en had toetsen en dergelijke. Ik voelde me niet zenuwachtig, helemaal niet, maar achteraf bleek het wel zo te zijn toen ik aan mijn vriend gewend was en mijn toetsen voorbij waren.

Is er echt niks waar je onbewust toch stressig over bent?

Misschien ernstig verliefd?

:bloos:

al een jaar .. maar kan dat zo ernstig zijn?
kan ook niet slapen :$ ;p

Ben bang dat dat na een jaar niet zo ernstig meer kan zijn dat je totaal niet meer kan eten nee.

Kan het ook niet 'gewoon in je hoofd zitten'? Dat je je één keer heeeelemaal niet lekker voelde en misschien zelfs misselijk werd of moest overgeven van eten en dat daarna je hersens denken van 'Oeh help eten, alarm!'

kheb al sinds dat ik 6 ben niet meer overgegeven. maar gewoon 3 weken geleden ineens werd ik misselijk van eten ookal had ik vet honger enzo. misschien kan het er wel aan liggen ja, dat ik een x heb gegeten toen ik misselijk was en er nu een beetje 'vies' zegmaar over denk. maar hoe kan ik het oplossen? ik wil gewoon lekker eten want ik val ontiegelijk af zo en ik wil gewoon gewoon eten zoals iedereen.

Ken ik ook ja, heb verliefd zijn wel es als ideale afslankkuur ergens genoemd. Maar ja, ik met mijn 1.86 65kg heb geen kuur nodig, jij dus ook niet blijkbaar.

Wat bij mij wel wil helpen is totaal NIET aan eten denken. Ga lekker lezen in je favo tijdschrift en probeer langzaamaan (lekker) eten te gaan eten. Steeds ietsje meer of met minder afleiding.

Hoop dat het werkt, weet hoe rot het is..

ik zal t proberen =)
stomme verliefdheid ook ;p maargoed, verliefd zijn zet je niet zomaar stop. ik zal dr minder aan denken (eten)

Het helpt misschien om voorlopig alleen dingen te eten die je echt lekker vindt, en dan op heel regelmatige tijden. En dan maak je een kleine portie, waarvan je van te voren denkt dat het net moet lukken, maar die eet je wel helemaal op, ook als je niet meer hoeft.

mn ouders maken elke dag mn eten..en elke dag bijna aardappels die ik zoiezo niet lekker vind. en ik eet ook kleine porties maar de misselijkheid blijft. ik zal er iig aan denken en zal mn mams vragen of ze dingen wil klaarmaken voor mij. Thx voor de tips allemaal :D

Ik up deze even.
Ik heb het namelijk sinds een weekje ook. Het is heel vervelend, mijn eetlust is totaal verdwenen.
Vandaag moest ik me om 15.00 uur echt aansporen om te gaan ontbijten, omdat het er anders tot het avondeten echt niet meer van zou komen. Terwijl mijn maag normaal om 10.00 heftig gaat knorren!
Ook het avondeten wil totaal niet meer. Na een paar happen word ik misselijk en nog een paar happen meer en ik hou het bijna niet meer. Ik stop dan maar met eten, want ik ben panisch voor overgeven, maar mijn moeder maakt zich grote zorgen omdat ik nou zo weinig eet. Van de week had ze speciaal voor mij m'n lievelingseten klaar gemaakt, maar na een kwart van wat ik normaal eet hoefde ik al niet meer en zelfs de vla ging er niet in (wat ik normaal altijd makkelijk lust. Ook als ik ziek ben).
Ik snap ook echt niet hoe het komt :s

Ik heb dat dus alleen maar als ik dronken ben, of juist een extreme kater heb. Ik associëer dan die etensluchtjes met een beeld van schranzende mensen en vreetfestijnen en dat moet je in die toestand niet hebben. :)

Misschien ben je wel gewend geraakt aan al dat eten en heb je iets nieuws en aparts nodig.. Wordt je ook misselijk van een exotisch sapje oid ? Ik heb dat ook wel eens namelijk, als ik weer zo'n slavink zie liggen denk ik ook van 'he bah, gaan we weer'.. 't Is maar een voorbeeld, maar ik heb dat toch af en toe wel. Eet je erg gevarieerd ?

Ik heb ook zo'n periode gehad, gaat vanzelf weer over. Bij mij duurde het een week ofzo.
Hoelang heb je het al?

Ik heb dat ook een tijd gehad. Echt vervelend is dat. Probeer gewoon kleine hoeveelheden te eten en licht verteerbare dingen. Dat heeft bij mij toen wel geholpen.

zoals sommige hier al eerder gezegd hebben: het kan komen door een slechte ervaring met eten. dit komt door de associatie die je met eten maakt: als je altijd dingen moet eten die je niet lust dan zal je niet graag eten. Dit onaangenaam gevoel ga je dan associeren met het eten. later zal je dat gevoel ook met de geur van het eten associeren en later ook met de gedachte aan eten. dat heten ze in de psychologie klassieke conditionering en dat proces kan zeker aanleiding geven tot misselijkheid! Er wordt soms zelfs handig gebruik van gemaakt om alcoholici van hun probleem af te helpen door hen een aversie t.o.v. alcohol te bezorgen. Het omgekeerde kan men ook doen in therapie: ervoor zorgen dat je terug een neutrale of positieve associatie met voedsel maakt. maar misschien kan je dat eerst zelf eens proberen voordat je in therapie zou gaan. Dus door inderdaad dingen te eten die je graag eet en niet teveel, enkel als je er zin in hebt,...

ik heb nog hetzelfde probleem gehad en ik lustte bijna niets meer. Maar nu ik op kot zit en kan eten wat ik wil wanneer ik wil, is dat helemaal opgelost. Wanneer ik in het weekend thuis kom eet ik ook alles terug wat ik vroeger thuis at en heel mn bord leeg (moeder heel opgelucht :D).