Stilte... *Krgggrrg* O_O
 

Oftewel: welke (nachtelijke) geluiden joegen je vroeger en/of nu altijd de stuipen op het lijf? :)

Ff een beginnetje. Ik vond de zolder vroeger altijd doodeng. Vooral als het donker was kon je mij met geen stok op de zolder krijgen :D Ik racete dus altijd snel naar beneden als ik moest eten oid.

Zulk soort dingen worden vooral versterkt door vreemde geluiden in huis. Vooral als je een avondje alleen thuis moet zitten.... Muhaha ;)

Ff een uitleg van hoe onze zolder in elkaar zit: Als je de trap oploopt sta je zo ^ (<--dak) er voor. Aan de zijkanten zit er tot de hoogte van ongeveer 1.30 meter houten afzettingen aan beide kanten waarachter allemaal oud spul staat. Aan beide kanten kun je er gewoon door via een dun houten duurtje. Maar elke keer als je dat deurtje opent schraapt dat erg vanwege de vloerbedekking.

Niks bijzonders allemaal op zich. Maar... wat als je weet dat je ouders s'avonds weg zijn en je hoort toch dat schrapende geluid.... :|

Zo, iemand anders nog leuek dingen? :D

Duisternis. Daar werd ik altijd zo panisch van. :(

Ik was vroeger al heel stoer.

Ik ga 's nachts altijd naar beneden omdat ik dan denk dat er een inbreker is. :o

Geritsel op zolder in het oude huis. Nooit geweten wat het was.

Krakende deuren ed. En het huilen van de wind.

Ik woonde vroeger in een heel oud huis...

Vrij weinig geluiden, of ze moesten wel heel erg luidruchtig worden.

Ik ben nog steeds bang in het donker.

Van die jankende katten die met hun piemel willen spelen

ah arm jongetje.. ligt er niemand naast je dan om je te troosten?

Marit is ook bang...

watjes :rolleyes:

Zolders gaat wel, hoewel ik daar niet graag heen ga als het donker is en ik alleen thuis ben.
In mn studentenhuis is een kelder, daar ben ik nog nooit in geweest :bloos: Ik hou niet zo van kelders. Net als de kruipruimte thuis, daar zou ik nooit in gaan.

En vroeger vond ik het altijd een beetje eng als het hard waaide, en de takken van een boom voor het huis zwiepten tegen mn raam of maakten gewoon lawaai door de wind.

Nix, zolang ik geen gemol aan de voordeur hoor is het goed en ben ik niet bang (y)

:D

En als iemand een ruitje in tikt? ;)

Ik heb tot een jaar geleden in een huis uit de jaren 20 gewoond, dus alles kraakte. Was er aan gewend.

Dacht telkens voetstappen te horen. Als ik al m'n moed bij elkaar had geschraapt ging ik kijken. Als er dan niemand wakker blijkt te zijn ben je bang ja :(
edit: van onweer en de wind werd ik juist altijd rustig :confused:

Gaat moeilijk als er nog rolluiken voor zitten ;)

absolute stilte vond ik altijd eng

Ik leg geregeld een kaart met de monsters onder mijn bed.

Vogels in de dakgoot. De dakgoot loopt recht langs mijn bed en als er zo'n stomme duif door schuifelt, hoor ik het getrippel van pootjes recht naast mijn hoofd. Vroeger wist ik niet dat het vogels waren en dat het in de dakgoot was, ai.
Ook is de hele zolder van hout (en ik slaap dus op zolder), dus regelmatig kraakt het alsof er iemand loopt.

Het huilen van de wind idd.

En, als het midden in de nacht is en een auto blijft een tijdlang
staan ronken voor de deur. :o

Ik hoor vaag genoeg de laatste paar weken een geluid alsof er een harde tik wordt gegeven tegen dat kunststof gedoe wat aan de achterkant onder het raamdeel zit. Soms hoor ik een paar tikken achter elkaar, maar dan steeds langere intervallen en minder hard.

Poezen die krijsen als kinderen...

Kraken van het hout dat uitzet als het warm is.

Daar was ik vroeger ook bang voor, totdat mn moeder het uitlegde. En onweer. Ik ging altijd gillen zodat ik het niet hoorde.

I've been waiting for you...

ik ben nooit bang, ook niet geweest :bloos:

Ik ook! Ze zijn echt heel slecht in pokeren, ik win altijd :D maar ik kan helemaal niks met hun geld :(

Ach zo, vroeg me al af wat het was. Leek me namelijl sterk dat een vogel er met z'n domme kop tegen aan vloog, want dan zou het een hele zwerm moeten zijn :P


Onweer vind ik eigelijk altijd juist fijn ^_^

Behalve 5 of 6 jaar geleden. Toen waren we bij een oom in Bosnië en die woonde in een heuvelachtig gebied. De volgende dag zouden we weer terug gaan, dus dan wil je gewoon ff slapen, maar door al die heuvels en ook de hoogte knal je bijna je bed uit. Als ik nog niet naar bed was gegaan had ik ervan genoten, maar toen werkte het me op de zenuwen.

Ik ben nooit bang.

Hehe dat doe ik ook altijd :p

Ik was vroeger bang voor die keiharde dondergeluiden als er onweer was.
En mijn broertje is eng :D . Hij praat snachts in zijn slaap en knarst zijn tanden :( . Dat was vroeger allemaal.

iets wat valt in een andere kamer

Ik heb ook wel eens gehad dat er opeens zomaar een paar boeken uit me boekenkast flikkeren omdat ze wat te schuin stonden :D

Nee, dat denk je maar, het waren poltergeists.

Hmm, niet echt geluiden. Wat wel grappig was waren de gordijnen bij me opa en oma. Die waren paars, met allemaal rare figuurtjes erop. Met genoeg fantasie werden al die figuurtjes opeens allemaal monsters in het donker. Dat was wel scary :P

Trouwens, na nader onderzoek; mijn zussen hadden er ookal last van :p

Ik ging een keertje bij mn oom en tante logeren en toen was ik ervan overtuigd dat er een krokodil onder mijn bed zat. Bleek dat het gewoon de katten waren die langs de verwarmingsbuizen gingen :|

Verder waren het nooit echt geluiden waar ik bang voor was, de gedachte alleen was al eng genoeg. (en ik merk het nu eigenlijk nog steeds wel een beetje als ik alleen thuis ben 's avonds en naar zolder moet, of als ik midden in de nacht alleen thuiskom)

in de kelder hoorde je altijd vanalles, bleken muizen te zijn, maar echt bang 's nachts was ik niet

Als ik een vrouwelijk persoon op een laat tijdstip buiten hoor gillen.

dan ga je toch, hoop ik, kijken wat er aan de hand is?

als er iets omvalt ofzo

Dan moet dat eerst nog gebeuren dat ik zoiets hoor en het niet vals alarm blijkt te zijn.

Tot nu toe bleek het elke keer een meid die dronken aan het lachen was ofzo.