Bdsm
 

Op het subforum seksualiteit komt (bd)sm nogal regelmatig aan de orde, maar dan gaat het meer over de lust die er bij te kijken komt. In dit topic wil ik juist de geestelijke kant ervan bekijken. En dan heb ik vooral over het 'ben ik nog wel normaal' gevoel. Stel je eens voor dat je wilt dat je vriendje je slaat en domineert, maar je snapt zelf niet eens waarom. Het kleine aantal vriendinnen dat je het durfde te vertellen, vinden het maar raar. Wat nu? En wat als je ouders je aantreffen met striemen op je rug? Of je tepelklemmen vinden?

Of juist aan de andere kant, wat zou je doen als je partner bdsm-gevoelens heeft? Of je hebt een vriendin die ze heeft, zou je haar dan raar vinden?

ja, hartstikke raar natuurlijk :D

meen je dit nu eigenlijk?

Ja, ik meen het echt. Er zijn echt mensen die hier mee zitten hoor.

Ik denk dat dit niet alleen met (bd)sm is. Er zijn wel meer mensen die, voor de buitenwereld, nogal "zieke" fantasieen hebben op seksueel gebied in een relatie. Als jouw partner deze fantasieën ziek vindt, of je weet dat hij ze ziek vindt, dan durf het je het niet tegen je partner te zeggen omdat je bang bent voor afwijzing. En al weet je niet of ze het vies/ziek vind, toch is het moeilijk om te zeggen.

Goed topic! Serieus.

Het "ben-ik-wel-normaal-gevoel". Mij kriebelt dan de vraag: wat is "normaal"? Volgens de norm. Maar veranderen die niet steeds in de loop der jaren? Ik weet het wel zeker.

Ik vind dat mensen die zich gedragen naar hetgeen ze voelen diep in zichzelf, die dus hun ware ik volgen en zichzelf niet verlochenen, "normaal" zijn.

Ik denk niet dat je jezelf altijd moet willen snappen, daar zou je een dagtaak aan hebben. Beter is om jezelf te leren accepteren om wie je werkelijk bent en dat je jezelf leert tonen aan anderen.

Iets of iemand "raar" vinden heeft overigens meerdere betekenissen, net als wanneer je iemand "gek" noemt.

Je vriendinnen vinden je waarschijnlijk "raar", omdat deze kant van jou misschien zomaar uit de lucht is komen vallen, dat je een kant van je laat zien die ze nog niet eerder hebben gezien. Daar hoef je geen spijt van te hebben. Ik denk dat als je gewoon volhoudt jezelf te blijven er ook een vorm van acceptatie kan ontstaan. Het wordt dan "normaal" gevonden: het hoort bij jou, het is een deel van je geworden.

Tsja, je ouders, dat lijkt me een andere kwestie dan je vriendinnen, want waarschijnlijk zijn zij niet (direct) tot acceptatie bereid. Ik kan niet goed inschatten hoe ze zouden reageren, maar ik zou het zo goed mogelijk proberen te verbergen.

Sterkte.

X.

Maar dan is er ook nog een verschil tussen fantasieën en je fantasieën echt uitvoeren. 'Zieke' fantasieën zoals kinderseks en dierenseks worden bijna nooit uitgevoerd. Bdsm fantasieën daarentegen vaker wel (denk ik).

Hoogst waarschijnlijk omdat (BD)SM, toch net iets meer sociaal aanvaard is en geen celstraffen opstaan. Begrijp me goed, elke viespeuk die kinderen verkracht moeten ze zijn ballen afhakken en dood laten bloeden. Maar als er geen celstraffen op zouden staan zal er waarschijnlijk meer pedofielen zijn.

mijn onderdanige gevoelens komen van vroeger. ben tijdje misbruikt en toch is het nu op de een of andere manier heel spannend als mn vriend me onderdrukt....
ik zou het niet erg vinden als me vriend zulke gedachtes had, en ook niet raar... mn ouders weten dak nog weleens wat kinky stuff doe, mijn mama heeft zelf meegezocht naar de handboeien en ziet vaak zat striemen of krassen of bitemarks. "ja, wat heb je gedaahn?"
"tj, vriend he"
:D

Ik weet niet helemaal wat me eraan trekt, maar het zou wel eens zo kunnen zijn dat het komt, zoals leucomelas omschrijft, door dat ik een keer seksueel misbruikt ben vroeger. Ik ben van nature ook meer het onderdanige type dan het dominante (hoewel ik dat ook wel eens erg leuk kan vinden :evil: :)). Maar ik heb het niet erg op slaan. Buiten af en toe een mep op m'n kont (:D) hoeft het van mij niet zonodig. Simpelweg omdat ik het eng vind. Met de blote hand dan, met een zweepje vind ik niet eng maar gewoon niets aan. :)

Als vriendinnen of partners dit hebben, kan ik dat best begrijpen. Ik hoef niet zonodig te begrijpen waarom ze het hebben tenzij ze dat met me willen delen.


Edit: m'n moeder hou ik hierbuiten. Heel af en toe heb ik een bijt- en/of zuig-plek in m'n nek. Die probeer ik te verbergen. Ik weet niet of ze ze ziet, maar ze zegt er in ieder geval niets over.

Ik denk niet dat mijn huidige vriend dat ooit zal doen:D


Maar als iemand bij mij zoiets zou doen? Dan zou ik t uitmaken:) Ik kan niet tegen dominante mensen vanwege dingen die in m'n leven gebeurd zijn.
MIjn broer is nmlk zo dominant dat ie me wel eens sloeg. Nu ik er niet meer op in ga, merk ik dat ik nu veel hoger dan hij sta. Dat komt ook doordat ik een tijdje uit huis geweest ben. Daarom zou ik het sowieso eerst uitmaken en hem laten smeken om terug te komen:p

owja, ik las net iets over zuigzoenen...

DIE ZIJN LEUK:D

Maar ik zet die eerder om mn vriend te pesten (hij heeft er zo'n grafhekel aan) dan om de baas over m te spelen:)

als 2 mensen van mekaar houden en dat willen, is dat toch lekker hun zaak?