Flow
 

Ik ben er net een boek over aan het lezen, Flow.
Flow is zeg maar het ultieme geluksmoment waarbij je bijvoorbeeld kunt denken 'de wereld aan te kunnen' of alle problemen kunnen vergeten etc.
Flow kan er ook zijn in moeilijke tijden (concetratiekamp, het mislukken van je wedstrijd)
Flow komt wel altijd na (tijdens) inspanning, dus niet wanneer jij lui op de bank een film aan het kijken bent en bedenkt hoe gelukkig jij eigenlijk wel bent dat je dat kunt doen, ofzo, al kan dat ook heel erg fijn en gelukzalig zijn natuurlijk.
Wanneer mensen eenmaal in Flow geweest zijn doen ze er soms heel erg veel voor om er weer in te raken.
Een of meerder psychologen (sorry ben de namen vergeten en heb het boek hier niet) zeggen zelfs dat wanneer je mensen zou vragen of ze gelukkig zijn, ze het meteen al niet meer zijn.
Er is inmiddels al meer dan 25 jaar onderzoek gedaan naar Flow.

Nou vroeg ik me af of een van jullie wel eens denkt in Flow geweest te zijn. Naar het schijnt zijn alle mensen dat wel eens.
Ik denk het ruim een half jaar geleden geweest te zijn en denk dat ik een paar rare dingen heb gedaan (niet dat ik daar echt spijt van heb, maar ik schaam me er wel een soort van voor) om weer die Flow te kunnen ervaren!

Wat zijn jullie ervaringen of meningen met of over het fenomeen Flow?

Ik kan het me zo zelf niet voor de geest halen, maar ik ken het wel vanuit de hardloopsport...ik heb zelfs ns van iemand gehoord dat ie de marathon van Parijs liep en doordat hij in deze flow geraakte ed Eiffeltoren niet eens heeft gezien, hoewel hij er vlakbij langs liep....

ja,ik herken hier wel iets in, kan me niet echt specifieke momenten herrinneren,maar zeker wel bepaalde vage herrinneringen van momenten waarop alles wel erg lekker liep enzo,msschien zoiets?dan weet ik wel wat het is.

Mjah, ik herken hier wel iets in... je probeert inderdaad weer in die gelukzalige toestand te raken.

Heb je het toevallig uit een boek? Want ik had het laatst met een vriend over dat boek, en het ging daar ook over "the flow", maar niet die uberpositieve crap :p maar meer over relatieveren en proberen nu gelukkig te raken...ofzoiets, zou hem binnenkort te leen krijgen.

Gheh. Ja ik noem het gewoon een 'bui'. Maar ik heb dit wel eens.
Vroeger vaker dan nu eigenlijk.

Ineens zo'n *whoesj* over me heen, en alllemaal blije gedachtes en ik kan de wereld ineens aan en niks maakt meer uit en alles is zo mooooooi. Blabla.
Ik vind het wel grappig soms. Alleen het irritante is dat het niet zo heel lang duurt. En ja. Dan kan je inderdaad 'dingen' gaan proberen om dat op te roepen. Maar bij mij werkt dat niet. Of anders in ieder geval.
(Het komt wanneer het komt ;)).
Nooit over na gedacht, maar het is inderdaad ineens echt als ik iets aan het doen was, of een paar dagen enorm druk was.. Apart. :cool:

ik heb het wel uit een boek, maar het heet gewoon "Flow" en is van een psycholoog die in Chicago werkt.
Ik geloof dat je volgens de theorie van dat onderzoek je het niet eens zozeer bewust bent dat je dan in Flow bent.

Hmm dan weet ik niet of het dezelfde is, ff afwachten :]

Ik denk dat flow een toestand in waarin je je negatieve emoties onder de knie hebt, omdat je geen angsten op dat moment hebt voor de toekomst, en ook geen angsten draagt uit het verleden.. Omdat je op dat ogenblik niet bezig houdt met die dingen.

Doordat je negatieve emoties allemaal uitgeschakeld zijn, en je je positieve emoties de volle doorgang geeft, voel je je even intens gelukkig...

Ik noem het in plaats van FLO liever een tijdelijke Nirvana.. Wat komt uit het Boeddhisme. Daarin is Je nirvana bereiken het uiteindelijke doel. Alle negatieve emoties uitschakelen, positieve doorlaten, en het vacuum begrijpen...

Het gelukkige bij Flow komt van het feit dat je je even niet bezig houd met angsten of domme dingen uit het verleden en toekomst. Alleen met DAT moment.. Wat je een vorm van het Vacuum kunt noemen.
Met het vacuum bedoelen ze het moment dat is NU, geen miliseconde eerder of later. Dat is dan vaak niet zo natuurlijk maargoed.

Klopt, dat moet Mihaly Csikszentmihalyi (ja heb ik geknipt en geplakt :p) zijn, die heeft een aantal boeken over dit onderwerp geschreven...

ik ben denk ik wel eens flow geweest tijdens het roeien en was het alleen ik de boot en het water en het is heel gaaf om mee te maken en je presataties worden er ook beter van

Ik ben juist bang om gelukkige momenten mee te maken. Dan ben ik bang dat ik over mijn grenzen van mijn kunnen heen ga. Maar bij mij zijn het meer stemmingswisseling:p

Inderdaad :D

Ik heb toch een beetje het idee dat 'Nirvana' toch anders is dan Flow. Veel 'spiritueler' ofzo, terwijl Flow wat, hoe zal ik het noemen, 'allerdaagser' is.
Je kunt in Flow raken zonder er zelf naartoe gewerkt te hebben, terwijl ik het idee krijg dat je naar die 'Nirvana' heel bewust toe moet werken.

dat roeien is denk ik een heel goed voorbeeld

Stond ook een artikel over in een tijdschrift.. Oude Yes oid?

Echt noemenswaardige ervaringen heb ik niet geloof ik.

mijn ervaringen ermee? hm..ik heb het vrij vaak als ik aan het schrijven ben, dan voel ik niks behalve gelukkig zijn .. ik moet dan niet gestoord worden door iemand anders, dan is het gevoel meteen weg. Ik doe idd veel om in ''Flow'' te raken (vandaar ook het flinke aantal gedichten :p )

hoop dat je wat aan mijn info hebt ;)

De eerste editie van WhY ;)
Had inderdaad een behoorlijk yes-achtig uiterlijk.

ik vind het leuk om die ervaringen zo te horen.
Hoop zo een beetje te kunnen vergelijken wat ik denk te begrijpen uit het boek en wat het echt kan zijn, zeg maar...