Vreemde-wc-angst overwinnen..
 

Ik ben nu al járen 'bang' voor vreemde-wc's.
Ik kan vrijwel nooit op een onbekende wc plassen, laat staan iets anders. Geen idee waarom niet, het lukt gewoon echt niet, ook al moet ik nog zo nodig. Als ik eenmaal zit, hoef ik ineens niet meer. Sta ik weer op en ga ik weer naar buiten, dan moet ik natuurlijk wel weer enorm nodig. Ik weet waar ik bang voor ben; dat andere mensen me horen. En ik weet ook dat dit onzinnig is, het moet echt niets uitmaken en verder zoek ik altijd momenten uit dat niemand me zou kúnnen horen (omdat er harde muziek aanstaat of omdat er domweg niemand in de buurt is). Maar toch lukt het gewoon echt nooit, ik ben altijd bang dat er iemand binnenkomt wandelen, dat de muziek ineens uitgaat en dat iedereen me zal horen... Hoe onzinnig ook... :s

Inmiddels ben ik het natuurlijk wel eens zat, als ik naar de wc moet, wil ik ook gewoon kunnen gaan. Ik probeer het al een tijdje te doorbreken door veel te drinken in een café, zodat ik mezelf min of meer dwing daar naar de wc te moeten gaan. In het begin vond ik dat gaan al moeilijk, maar dat durf ik nu wel (oh god, ik ben echt gek :s ). Veel verder kom ik niet. Heeel zelden, maar die keren zijn echt te verwaarlozen.

Hoe kan ik dit doorbreken? Gewoon zo doorgaan met mezelf dwingen? Kan ik er nog meer aan doen? Iemand die hetzelfde heeft (gehad)?

Ik zit er echt enorm mee namelijk, ik ga over een jaar voor een tijd naar Japan en kom daar in een studentenhuis, zonder eigen toilet. Tegen die tijd wil ik er geen problemen meer mee hebben, omdat het anders mijn verblijf in Japan wel eens kan gaan verzieken... :|

Hoe heb je dat gedaan toen je naar Maastricht verhuisde? :)

Tsja ik zit ook niet echt rustig op een vreemde wc. Want ik ben ook bang dat mensen me horen. Daarom spoel ik meestal eerst door en ga dan snel plassen...

Daar geen problemen mee gehad, dat was 'mijn' wc, zeg maar, ik deelde hem niet met een hoopje studenten ofzo. Dus dat was geen probleem :)

Ga ook eens oefenen in wc's van je opleiding. Die zijn vaak minder vies dan caféwc's en ook niet zo druk.

nou ja... ik ben dan wel een jongetje, maar ik heb iets soortgelijks...

als ik uitga kan ik ook nooit plassen... behalve als ik naar buiten ga en daar zo een openbare toilet op zoek :s ik vind het zo irri dat er van die andere gasten bij staan enzo... die beginnen hele verhalen te vertellen of de muziek staat te hard... nou zit ik er niet zo heel erg mee en ga ik gewoon naar buiten:p plus ik ben geen meisje die nog een heel gedoe heeft :D maar ja, wat ik ook doe omdat ik vind dat ik me aanstel is wachten tot ik heeeeel erg moet... en dan gaan en dan kan ik wel...

maar ergens lijkt me dat ook niet gezond... het kan idd wel erg lastig zijn:s moet er nog iets op vinden omdat ik er niet zo over nagedacht heb... als ik een oplossing vind:D zal ik het zeggen:)

dit is gewoon ronduit flauw. ga weg hier als je niets zinnigs te melden hebt.

t enige wat ik kan zeggen tegen TS is dat je zekerniet de enige bent. ik heb t ook wel, en nog veel meer mensen. wat je eraan kan doen weet ik niet. daar ben ik zelf ook nog niet achter. maar inderdaad, oefenen op minder vreemde wc's ofzo, ik weet het ook niet anders.

Ik herken er wel iets in, alleen anders :o
Als ik bij onbekende mensen ben, hoef ik automatisch niet naar de wc.
Voor de 'grote beurten' kan ik het dan onbewust 3-4 dagen volhouden :s
Op school kom ik ook nooit op de wc, maar dat is niet zo vreemd eigelijk... er hangt al een vreselijke aroma voordat je op de pot zit :p
Verder doe ik er niks aan, ik heb er geen problemen mee ;)

Offtopic, onzinnige, beledigende en andere posts die niet in deze topic thuis horen zijn verwijderd. Als je niet normaal kunt reageren, reageer dan gewoon niet, is heel simpel.

Ik dacht serieus dat ik ook de enige was met dit probleem :o

Ik ben altijd zo bang dat mensen me horen, echt superstom. Ik ga dan altijd maar helemaal lopen richten op een stukje waar geen water is, zodat je de straal niet hoort.
Ik had het vroeger wel heel erg, durfde ik nergens anders naar de wc, maar op een gegeven moment was ik het zat en ben gewoon gaan plassen bij een vreemde haha.

maar is dat dan niet heel normaal, op een toilet, dat je af en toe iemand hoort klateren???? Daar zijn die dingen toch voor??
Of stel ik het me weer te simpel voor??

Heel normaal ja, het kan me ook niets schelen als ik iemand hoor.. Maar zelf ben ik wel altijd bang dat het 'raar' is wanneer mensen mij horen, ik weet niet precies waarom...

Dat heb ik nu ook, ik dacht ook altijd dat ik alleen zo vreemd was..Meestal wacht ik net zolang totdat ik rondom me niks meer hoor en dan plas ik snel, maar toch probeer ik het zo zachtjes mogelijk te doen..

Ik haat vreemde wc's gewoon, want ik durf ze (nog steeds neit :o ) op slot te doen sinds ik als kind een keer een half uur ofzo heb vastgezeten..

Hang een schroevendraaiertje aan je sleutelbos, dan kun je de deur altijd van slot krijgen. :)

Best een idee.. :) (y)

Uhm... Klinkt misschien een beetje raar, maar kan je niet je discman ofzo op doen op de wc? Zodat je jezelf niet hoort :)? Misschien lukt het dan wel...

:s

*denkt na*
Hey ja, dat is wel een goed idee om eens te proberen :)
Oeh, slim ja, dank je!

Ik heb ook wel dat ik liever niet naar vreemde wc's ga, maar dan meer omdat ik absoluut nooit op die bril ga zitten of je moet van die superdeluxe wc-bril-schoonmaakdoekjes hebben maar dan nog zit ik niet gemakkelijk.
Dat iedereen je hoort is ook niet fijn nee je probeert zo zacht mogelijk maar toch ga ik wel overal (als het echt moet)

Ik denk dat je sowieso zou moeten beginnen bij wc's bij vrienden enzo. Die zijn (neem ik aan) schoon en de kans is nihiel dat die persoon ook in de buurt is en je dus hoort.

Dat had ik vroeger ook. Ik vond wc zo eng. Zelfs als ik bij familie leden kwam vond ik het eng dat ik soms niet ging. Maar ben er gelukkig overheen gegroeid. Ik negeerde die angst gewoon :rolleyes:
En maakte me zelf een beetje wijs dat ik erg zielig ben. Ik bedoel wat kan de wc me aandoen het is maar een soort van apparaat met wat water en ja de rest :p

Alsof ik mezelf zie typen.... :| .. meer kan ik er eigk niet over kwijt :x

Hmpf, als ik niet 'kan' gaan zitten ga ik niet zachtjes doen ook. Iedereen komt daar toch om te plassen! Als ik niets hoor vraag ik me juist af wat zo iemand aan het doen is. :p
Totdat ik 16 was ofzo deed ik ook mijn best om zo zachtjes mogelijk te doen, maar op een zeker moment werd ik er zo gek van...

De beste manier om over een irrationele angst heen te komen is trouwens door hem niet te vermijden. Dus gewoon doen, dan merk je dat niemand je raar aankijkt als je op een openbaar toilet komt om te plassen. Schema's uitdagen, ontkrachten en een nieuw schema bouwen noemt men dat.

Toen ik een jaar of acht was, overstroomde een wc toen ik door trok. Toen een soort van een jeugdtrauma op gelopen, als ik een wc doortrek moet daar zo snel mogelijk weg. Op zich niet zo erg, maar het liefst zou ik wegsprinten zo gauw als ik een wc doortrek. Ik weet dat een kompleet irrationeel is, maar ik moet er steeds aan denken elke keer als ik een wc doortrek. Ik doe eerst de deur van de slot, dan trek ik door en zo snel mogelijk lopend de wc uit._{dit is de eerste keer dat ik dit verhaal verteld, nooit gedacht dat ik dat ooit zou vertellen}

Heb ook een keer op gesloten gezetten op een wc, maar toen heb ik de deur eruit getrapt :bloos: .

Maar ik denk dat als je naar Japan gaat, je toch wel naar de WC gaat. Je moet toch eens een keer, maarja echt leuk is het natuurlijk niet als je er moeite mee hebt. Misschien werkt het met een discman wat ergens hierboven werd gezegt.

ja haha is ook zo, vinnut ook zwaar stom van mezelf maar op een of andere manier kan ik me dr niet toe zetten om normaal te plassen. :o

Ik denk eigenlijk dat iets als een discman opzetten alleen maar een tijdelijke oplossing is voor wanneer je heel erg nodig naar de wc moet.

Ik zou trouwens ook verbaasder staan te kijken wanneer ik muziek zou horen dan geplas of gescheet :D

Ik heb het zelf op zich ook wel gehad, dan voornamelijk met de grote boodschappen (op vakantie op een camping, je móet wel of je ligt krom van de buikpijn maar echt vre-se-lijk) omdat ik constant bang was wat mensen van me zouden denken. Het is eigenlijk over gegaan toen ik het niet meer zo belangrijk vond of mensen zouden denken 'gatver, jij stinkerd!" Mede door een vriendin die altijd heel openlijk tegen mij en andere vriendinnen zei "Oooh ik moet zo nodig drollen, moet jij nog naar de wc?" en dat soort dingen. Ik vond het alleen maar schattig bij haar en helemaal niet raar of vies.

Ik denk overigens dat juist gaan plassen in ruimtes waar mensen je kunnen horen de enige manier is om er echt overheen te komen. Merken en ervaren dat niemand je raar aankijkt.

Kun je bijvoorbeeld plassen wanneer je vriend erbij is? Dus echt in dezelfde kamer? Misschien kun je daarmee beginnen, zorgen dat mensen die je vertrouwd je kunnen horen.

Dat heb ik dus ook gehad, ook een jaar of 8, bij mijn oom en tante thuis. Dat was echt eng :o Dat gebeuren bevestigde eigenlijk mijn angst voor vreemde-wc's, ik was er al wel bang voor, maar niet zo erg...
Ook is me een scène van 'Zeg eens Aaa' altijd bijgebleven, met een geest in de wc, geloof ik. Toen was ik nog wat jonger en vervolgens daar natuurlijk bang voor.

Sindsdien doe ik thuis altijd eerst de deur van het slot en open, dan doortrekken en dan weg. Ook altijd de deksel erop, zodat ik niet kan zien dat het water omhoog komt :o Daar ben ik echt bang voor, heel irrationeel, dat weet ik... :o

Ik kan ook niet naar de wc met mijn vriend erbij. Een paar jaar geleden kon ik dat wel met m'n zus erbij, geen probleem. En met een paar vriendinnen ook, dat kon me dan echt niets schelen.
Ik ga dat maar eens oefenen dan :)

En volgende week zullen er wel veel vreemde-wc's zijn, dus genoeg mogelijkheden om te oefenen :)

:o

Ik heb ook zoiets ja. echt heel vervelend. Het is bij mij niet dat ik het erg vind als mensen me horen, maar bij mij is het probleem dat als ik denk dat mensen weten dat ik op de wc zit ik snel moet zijn, en dan lukt het niet meer. Zelfs als ik mezelf voorneem om er pas af te komen als ik geweest ben lukt het niet. En als ik niet meteen kan wordt de kans nog kleiner dat ik alsnog kan. Nou dat van die muziek lijkt me wel een goed idee. Ik hou soms mn oren dicht zodat ik mezelf kan wijsmaken dat er niemand 'wacht' tot ik klaar ben :o Soms scheelt het wel hoor. Maar ik zit wel te wachten tot ik hier vanaf kom. Ik ga binnekort een half jaar naar Engeland als au pair, en ik denk dat het daar ook wel een probleem gaat worden, op vakantie ook. Soms kan ik thuis zelfs niet omdat ik bang ben dat er iemand komt die ook moet, maar ja, die kans bestaat altijd. Vervelend jah!!

Sorry dat ik dit topic up, maar ik wilde nog even het volgende zeggen: ik vind het zo vreemd dat je wel helemaal in je eentje naar een ver, vreemd land als Japan durft, en dan niet op de wc daar durft te plassen! Heb je je dat al eens bedacht? Misschien helpt je dat om het te relativeren.

Succes! (y)

Een paar dingen die ik me afvraag:

- Als je het zelf niet raar vind als andere mensen geluid maken, waarom ben je dan bang dat andere mensen dat wel vinden?

- Zullen mensen je minder aardig vinden als je naar de wc gaat?

- Haast elk dier of mens moet wel naar de wc. Waarom ben jij dan als enige een raar geval?

Voor de rest:

Ga als je geluid op de wc hebt gemaakt pas weg als je de mensen om je heen uit de wc heb horen stappen en weg horen lopen. Dan zijn de mensen die het gehoord hebben al weg.

Houd in gedachten dat het toch niet uitmaakt hoe vreemde mensen over je denken. Je kent ze toch niet en je zal ze waarschijnlijk ook nooit meer in je leven zien.

ik heb daar ook wel een tijdje een beetje last van gehad. maar ik heb dat nu niet meer.

nou en, wat maakt het uit als iemand je hoort plassen, als ie dat niet wil moet ie maar niet in de buurt van een wc gaan staan.
het zou pas raar zijn als je iemand een wc in ziet lopen het zou een paar minuten helemaal stil blijven.

ik denk dat je er wel overheen komt, zo gauw het een keer gelukt is gaat het hard denk ik.
heel veel plezier in Japan.

Je kan bv een berg wcpapier in de wc leggen, dan hoor je het minder. (Serieus!) Het is heel normaal als je wat hoort als je bij een wc in de buurt staat ->> wat cookie ook zei.
Succes ermee.

tipje: pas gaan plassen wanneer een andere WC wordt doorgetrokken..

okee, ik heb hetzelfde probleem, gelukkig ben ik niet de enige zeg! Ik ben sinds half acht vanochtend niet meer naar de wc geweest, want er is bezoek. En het is nu al bijna half zes... :(

dat bezoek gaat toch ook gewoon naar de wc, daar stoor jij je toch ook niet aan.

Achja.. ik kan ook nooit scheiten op een vreemde wc...maar gelukkig ben ik een jongetje dus ik kan staand plassen muwhaha. :P

jaja mijn ouders zijn geschijden en ik moet nu gaan scheiten :D :D (y)

deze kon ik echt niet laten :evil:

Hey, een up :)

Ik ben nog druk aan het uittesten; mijn ouders hebben een nieuw - gehorig! - huis. Dus dat is een goede plaats om te oefenen. Mijn zus, haar vriend en mijn ouders schamen zich echt nérgens voor. Logisch ook, natuurlijk. Toen ik daar was ben ik een paar keer gewoon gegaan, lekker veel lawaai gemaakt :P Niemand reageerde erop, mensen keken zelfs niet op toen ik weer de kamer binnen kwam lopen.
Dat heeft me geholpen; het is nu bevestigd dat het niet raar is om geluid te maken.

Vroeger kon ik woorden als 'plassen' en 'wc' ook niet in m'n mond nemen. Nu kan ik het wel. Dat is dus ook echt een vooruitgang.

Hmm, ja, ik kom er wel :) Overigens lukt het nu dus alleen een beetje bij bekende mensen. Vreemden zal eigenlijk makkelijker moeten zijn, maar goed, dat zien we dan wel. Ik ga deze zomer nog op vakantie, dus ook genoeg oefen-tijd.

Dat is een hele goeie.. Natuurlijk zullen ze me niet minder aardig vinden. Wát ze ook horen. Als ik vreselijke diarree zou hebben, zouden ze misschien vragen of alles goed is. Niet om me lastig te vallen ofzo... Maar als ik gewoon plas-geluiden creëer, zullen ze echt niet denken dat ik stom ben...
Dat is echt een goeie :)

plassen kun je ook gewoon clinisch stimuleren.
je moet gewoon eens proberen over dat gedeelte te wrijven met een wcpapiertje.
Anders probeer eens een walkman op te zetten als jij gaat plassen...

ik heb geen problemen om naar de wc te gaan in open baar....
maar ik kan wel begrijpen dat sommigen mense het eng of klote vinden.....ik zelf was een tijdje geleden op werkweek in parijs en ik was met 2 vriendinne naar een openbare wc gegaan op onze camping en we hielden daar gwn hele gespreken op de wc hahaha....ik denk als je het eng vind...je gwn met je vriendinne erheen moet en je voelt je op je gemak omdat je niej de enige bent.... ;)

Vaak vind ik dat alleen nog maar confronterender omdat zij zich kennelijk geen zorgen maken en ik wel. Heel gek :s
Maar ik train wel :) Het komt wel goed :)

Thx :)

Als je het echt heel moeilijk vind (in bv een openbare ruimte), kan je bv ook van te voren doortrekken zodat dat lekker lawaai maakt, en ze jou niet horen.

leg er papier in.. dat helpt best wel :)

alhoewel dit natuurlijk een ernstig probleem is lach ik me echt helemaal krom hier.
Ik heb het zelf ook, en ik vind het ook altijd supererg. Ik ga dan ook altijd plassen op het stukje waar je zo min mogelijk hoort. Of ik gooi er wc papier in.. wat helaas niet helpt. Het excaleert soms zo erg dat ik me oren dicht doe en in mezelf zeg.. Plassen nu dan!! :bloos: haha..
Vooral eerst bij mij exvriendje.. als ik 's nachts ging plassen was het helemaal een drama. Dan is het zo stil in huis. Ik ging dan zelfs niks meer drinken omdat ik niet wilde plassen.
De enige oplossing is; gewoon een keer hard kletteren als iemand voor de deur staat ofzo en daarna voel je je echt een held en dan geef je er echt niks meer om. Wie durft..
Ikzelf ben er alleen nog niet aan toegekomen ;)

Ik ben ook bang voor wc's
Het 'lukt' simpelweg niet.
OF ik voel een druk op me dat ik moet plassen bijv. als we net op het punt staan om te vertrekken
OF iemand anders zit op mij te wachten en dan moet ik 'snel' zijn
OF als er andere mensen bij staan en al dan niet praten.
Ik kan het al zowiezo vergeten om te plassen op (openbare) toiletten die van elkaar gescheiden zijn door een shotje. Ik weet niet, maar op een of andere manier ben ik bang dat mensen nog kunnen binnenkomen en ja, ik weet niet, het lukt dan gewoon niet. Eerst dacht ik dat ik bang was dat mensen me kunnen horen, maar ik heb inmiddels al allerlei foefjes uitgevonden waardoor dat niet te horen is (plassen op het stukje waar geen water is, wc papier in het toilet gooien, doorspoelen en dan plassen), maar zelfs als ik ze alledrie uitvoer, lukt het niet met mensen erbij.
Ook kan ik het vergeten als mensen gaan praten, want op geluid kan ik niet plassen. Ook niet op muziek. Het moet altijd stil zijn, ik weet niet waarom. soms zit ik op de wc met mijn oren dicht zodat ik niet kan bepalen of er iemand op de wc zit en ik kan geen geluid horen, maar je weet, dat helpt ook niet (ipod gebruiken, watjes in mn oren doen, dure oorstoppers gebruiken, het werkt allemaal niet).
En het lukt al helemaal niet als ik onder druk sta. Bijvoorbeeld op een druk toilet; we staan in de rij en van iedereen wordt verwacht er zo snel mogelijk uit te zijn voor de volgende. Nou ik zal wat vertellen, dan gaat het allang niet meer hoor.
Ik heb dus een angst voor WC's. Plassen doe ik alleen thuis of vertrouwde omgevingen waar niemand bij is. De laatste 5 (!) jaar heb ik hier last van. elke keer ben ik me van het feit bewust dat ik possible de hele dag mijn blaas moet ophouden. Elke keer als ik weg ga moet ik alles plannen: Een kwartier van te voren plassen, 5 uur van te voren niet drinken, tabletten om rustig te worden innemen (want van nerveusiteit moet ik plassen (familietrekje)) En als ik dan toch moet, dan moet het me maar net allemaal mee zitten en dan lukt het als ik geluk heb. Ik doe alles er dan aan om het te lukken. Ik ga zingen, ik ga staan/zitten/staan/zitten (hopen op de zwaartekracht die het werk doet), ik doe mijn oren dicht, ik ga recht zitten (schijnt te helpen, niet bij mij (; ), ik ga me concentreren op iets wat er op mijn telefoon staat, ik spoel door als een bezetene (natuurlijk als er niemand in de buurt is) en ik beplak de hele wc met wcpapier. en dan zijn er ook nog te veel momenten waarop het dan nog niet lukt, en dan baal ik de rest van de dag. Dan ben ik teleurgesteld in mezelf en dan doet mn blaas alleen maar meer pijn.
Maar niet dat ik me er door laat tegen houden. Ik blijf gewoon mijn ding doen. Ik reis heel vaak, en dat blijf ik doen. Mijn taktiek is mezelf zodanig uitputten en me zodanig lijden dat ik (en mijn blaas) er op een gegeven moment geen zin meer in hebben, in die irrationele angst. Ik blijf mezelf uitdagen om steeds maar weer die wc te gebruiken. Maak nie uit welke, en als het me niet lukt, pech gehad, volgende keer beter, en anders is het mijn eigen dikke schuld als het uiteindelijk toch niet lukt, want uiteindelijk zit het toch allemaal in mijn hoofd.
Als het wel lukt, dan moet ik toegeven dan is mijn humeur op zn opperbest, dan heb ik het gevoel dat ik de hele wereld aankan, en da's wel fijn.
dus tips. succes ermee!

Een up vanuit 2004, dus deze gaat ook dicht!

Ik heb je ge-pm'd, kladblokje!