Pieker
 

Alles is stil, zo stil
Het stormt in mijn hoofd

Alles slaapt, behalve ik
Ik zoek
Antwoorden en slaap

Voordat ik het ene vind
heeft het andere mij gevonden
Alles slaapt, ook ik

Slechts stilte voor de storm

Ik vind m wel mooi, vind het mooi dat je begint over stilte en storm en daar ook mee eindigt.

Ik heb het gevoel dat het niet klopt. Je zit in de eerste twee zinnen zeg maar tussen stilte en storm in, en de eindzin zet de lezer dan weer op een andere positie in het verhaal. Ik vind het verwarrend, maar qua woordkeus wel mooi gevonden.

ik sluit me (weer) aan bij marlous. De woorden zijn idd mooi bij elkaar gevonden, ze sluiten elkaar goed aan en af.
Maar na een paar keer lezen vind ik het steeds vreemder worden. Net alsof het niet klopt.
je hebt het in de laatste strofes ineens over dat je zelf slaapt, bedoel je daar mee dat je eindelijk de rust hebt kunnen vinden?

Zou jij ook eens naar mijn gedichten willen kijken? Ben benieuwd wat je ervan vindt:)

ja das goed, zal eens gaan kijken

Ik zal het even uitleggen:

Je ligt 's nachts te piekeren, en het lijkt alsof je de enige bent die wakker is. Alles is dus stil, behalve jouw gedachten. Je probeert antwoorden te vinden, die je waarschijnlijk nooit zal vinden. Uiteindelijk val je toch in slaap (wat rust geeft) 'stilte voor de storm' omdat het de volgende dag opnieuw begint.

:o :)

mooi zeg(Y)

Je hebt "dat gevoel van piekeren" goed omschreven, het is herkenbaar. Zonder die laatste zin vind ik 'm ook mooi.

Dank je.
Ik weet niet wat ik met de laatste zin doe. :o