probeersel
 

euhm jah kwou hier ook es iets zetten van mij :)

Uiteindelijk alleen..
°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Opgesloten in de kerkers
bleef zij nu alleen.
Met twee zo mooi begonnen,
nu was er nog maar één.

Haar hart stilletjes gebroken,
duizend stukjes uit elkaar,
waren ze terug samen dan zouden ze...
maar het is niet waar.

Die zwoele kus verbroken,
hun knuffel stop gezet.
Uit elkaar getrokken,
bedorven is de pret.

Haar tranen rollen ijzig,
doch rustig langs haar huid.
vergeten in het lijden
zo zachtjes uitgebuit...

naja euhm :D laat maar komen die negatieve commentaar :p

dit is helemaal niet slecht hor, ik heb wat kleine veranderingen aan gebracht zodat het voor mijn gevoel beter is

ik weet het da geforceerd gedoe moh
kmoet het nog es draaien en keren da het wel uitkomt :rolleyes:

*niet zo goe is in dichten*
:bloos:

dat absoluut doen. Ik zou zelf ook de adviezen van klein konijntje negeren, wat hij van die eerste strofe maakt is schandalig. Natuurlijk moet het in verleden tijd, en bleef is mooier dan is.

Die derde regel in de tweede strofe is moeilijk. Ik snap wat je bedoelt, maar het loopt niet helemaal lekker en hij is wat te lang qua lettergrepen.

Voor die derde strofe. Daar zou je iets kunnen doen met die knuffel. Het stopzetten van een knuffel is een vreemde uitdrukking, maar ik vind "bedorven is de pret" uit de toon vallen qua toon (:D). Als je dat rijmend wilt maken zou ik het toch aanpassen. Het enige wat ik zo snel kon bedenken is: "bedorven en besmet" maar ja daar was ik neit helemaal tevreden mee.

Die vierde strofe is het mooist. Dat is de reden dat ik toch nog reageerde ^^.