leven als een glas-in-lood
 

Winderige wateren,
en stille zee-en.
Mijn gedachten waren,
over dit water.

De wind ruist,
de bladeren ritselen.
Mijn ziel op oneindigd,
onder dit bladerdak.

Zo zie je slakken bewegen,
met geen zorg te gaan.
Zo vallen de stenen,
voorbij dit raam.

Het raam van mijn leven,
gebouwd uit glas en lood.
Sommige stukjes mooi,
anderen verkloot.

Dit geheel is niet te noemen,
mooi of juist heel lelijk.
Mijn leven als een puzzel,
maar of elk stukje past?

Leven is eindig,
maar liefde is dat niet.
Maar fijne gedachten,
zijn er niet.

Wanneer komt mijn leven,
eindelijk eens goed.
Of ben ik verbannen,
naar een leven vol overmoed.


weer is een probeerseltje na een tijdje niets

reacties advies, niemand?

ik weet niets van dichten dus kan ook geen advies geven,maar ik vind hem wel mooi :)

Winderige wateren,
en stille zee-en.
Mijn gedachten dwalen ,
over dit water.

De wind ruist,
de bladeren ritselen.
Mijn ziel op oneindig ,
onder dit bladerdak.

Zo zie je slakken bewegen,
met geen zorg te gaan. <-- deze zin zou ik veranderen
Zo vallen de stenen,
voorbij dit raam.

Het raam van mijn leven,
gebouwd uit glas en lood.
Sommige stukjes mooi,
anderen verkloot. <-- leuke strofe!

Dit geheel is niet te noemen, <-- waar duid je op?
mooi of juist heel lelijk.
Mijn leven als een puzzel,
maar of elk stukje past ? <-- loopt niet zo lekker vind ik

Leven is eindig,
maar liefde is dat niet .
Maar fijne gedachten,
zijn er niet . <-- 2 x "niet" zou ik veranderen

Wanneer komt mijn leven,
eindelijk eens goed.
Of ben ik verbannen,
naar een leven vol overmoed. <-- niet zon pakkend einde, denk nog eens goed na wat je probeert te zeggen met je gedicht en zet dat in je laatste zin.


ik hoop dat je er wat mee kan!

Winderige wateren,
en stille zee-en.
Mijn gedachten dwalen ,
over dit water. <=ja klinkt idd beter

De wind ruist,
de bladeren ritselen.
Mijn ziel op oneindig ,
onder dit bladerdak.

Zo zie je slakken bewegen,
met geen zorg te gaan. <-- deze zin zou ik veranderen
Zo vallen de stenen, ben ik met je eens maar voorbij dit raam. weet nog niet waarin

Het raam van mijn leven,
gebouwd uit glas en lood.
Sommige stukjes mooi,
anderen verkloot. <-- leuke strofe!

Dit geheel is niet te noemen, <-- waar duid je op?
mooi of juist heel lelijk. het geheel: mijn leven
Mijn leven als een puzzel,
maar of elk stukje past ? <-- loopt niet zo lekker vind ik

Leven is eindig,
maar liefde is dat niet .
Maar fijne gedachten,
zijn er niet . <-- 2 x "niet" zou ik veranderen idd

Wanneer komt mijn leven,
eindelijk eens goed.
Of ben ik verbannen,
naar een leven vol overmoed.

niet zon pakkend einde, denk nog eens goed na wat je probeert te zeggen met je gedicht en zet dat in je laatste zin.

dat kan niet, want dat is niet te verwoorden daar zit een hele geschiedenis aan vast, dit einde is zo vaag omdat ik zelf nog niet weet wat ik ermee moet
-----------------
ik hoop dat je er wat mee kan!

dankje hier heb ik veel aan ik ga het nog eens bekijken

Winderige wateren,
en stille zee-en.
Mijn gedachten dwalen,
over dit water.

De wind ruist,
de bladeren ritselen.
Mijn ziel op oneindig,
onder dit bladerdak.

Zo zie je slakken bewegen,
heerlijk rustig aan.
Zo vallen de stenen,
voorbij dit raam.

Het raam van mijn leven,
gebouwd uit glas en lood.
Sommige stukjes mooi,
anderen verkloot.

Het geheel is niet te noemen,
mooi of juist heel lelijk.
Mijn leven is als een puzzel,
maar of elk stukje past?

Leven is eindig,
ligt er iets in het verschiet
Maar fijne gedachten,
die zijn er niet.

Wanneer komt mijn leven,
eindelijk eens goed.
Of ben ik verbannen,
naar een leven vol overmoed.