Kort verhaaltje...
Wet-look
Ik bots met mijn hoofd tegen een kort rokje. Het doet best pijn, maar ik lach altijd. Alle ogen zijn unaniem op mij gericht, maar die kortsluiting verpest alles en maakt alles goed. Ik verlies de spanning, die zijtak lijkt zo mooi en lief. Maar, te dichtbij om van een afstand te bekijken, te verweg om aan te raken. De moed zakt tot mijn middel, en mijn voet zakt in mijn schoen. Alles in mij zakt, nu ik nog. Maar alles wat ik kan is vooruit en opzij. Ik weet heel goed wat zich voor mij bevindt, maar de zijkant kan ik als een gekoetst paard niet zien. Rechtdoor waait een Mistral en het regent, rechts is de foto mislukt. Mijn wangen zijn al gerimpeld, maar toch liever kans op droogte van iets nieuws...(?)
Een kort verhaaltje van mij... Ik schrijf niet veel, dus kritische reacties graag, waar ik iets aan heb...
|
